GSPANN HANS-KARL, dziennikarz
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''HANS-KARL GSPANN''' (2 I 1898 Gdańsk – 22 V 1979 Überlingen-Bodensee), dziennikarz. W 1923 | + | '''HANS-KARL GSPANN''' (2 I 1898 Gdańsk – 22 V 1979 Überlingen-Bodensee), dziennikarz. Syn nadinspektora pocztowego Josepha i jego pierwszej żony. Przyrodni brat Marii Josephine. Od 1916 studiował medycynę i nauki przyrodnicze na uniwersytetach w Greifswaldzie i Królewcu, następnie prasoznawstwo, germanistykę i historię. W 1923 na uniwersytecie w Lipsku obronił rozprawę doktorską ''Die Anfänge des Danziger Pressewesens'' (zob. powstały na jej bazie artykuł ''Die Anfänge der periodischen Presse in Danzig'' (Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins, H. 64, 1923, w wielu kwestiach aktualny i obecnie).<br/><br/> |
− | W okresie 1926–1928 redaktor naczelny „Ostdeutsche Morgenpost” na Górnym Śląsku, następnie „Hallesche Zeitung”. | + | W latach 1919–1923 redaktor „Danziger Volksblatt” (zob. [[WESTPREUSSISCHES VOLKSBLATT | Westpreussisches Volksblatt]]), w 1923–1926 kierował filią Telegraphen-Union w Gdańsku. W okresie 1926–1928 redaktor naczelny „Ostdeutsche Morgenpost” w Bytomiu na Górnym Śląsku, następnie „Hallesche Zeitung”. W 1935 powrócił do Gdańska. Związany z antyhitlerowską opozycją, aresztowany i wydalony. Od 1947 członek [[RAT DER DANZIGER | Rat der Danziger]] w RFN. W latach 1949–1950 redaktor naczelny wychodzącego w Heidelbergu dwutygodnika „Sternzeit“, w 1954–1965 redaktor [[UNSER DANZIG | „Unser Danzig”]]. Autor między innymi ''Meiner Minne Freud'' oraz ''Meiner Minne Kampf'' (obie wydane w Berlinie, 1927), współautor albumu ''Das heutige Danzig. Ein Bild- und Reisebericht mit 68 ganzseitigen Bildtafeln'' (München, 1956). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 08:40, 12 lut 2022
HANS-KARL GSPANN (2 I 1898 Gdańsk – 22 V 1979 Überlingen-Bodensee), dziennikarz. Syn nadinspektora pocztowego Josepha i jego pierwszej żony. Przyrodni brat Marii Josephine. Od 1916 studiował medycynę i nauki przyrodnicze na uniwersytetach w Greifswaldzie i Królewcu, następnie prasoznawstwo, germanistykę i historię. W 1923 na uniwersytecie w Lipsku obronił rozprawę doktorską Die Anfänge des Danziger Pressewesens (zob. powstały na jej bazie artykuł Die Anfänge der periodischen Presse in Danzig (Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins, H. 64, 1923, w wielu kwestiach aktualny i obecnie).
W latach 1919–1923 redaktor „Danziger Volksblatt” (zob. Westpreussisches Volksblatt), w 1923–1926 kierował filią Telegraphen-Union w Gdańsku. W okresie 1926–1928 redaktor naczelny „Ostdeutsche Morgenpost” w Bytomiu na Górnym Śląsku, następnie „Hallesche Zeitung”. W 1935 powrócił do Gdańska. Związany z antyhitlerowską opozycją, aresztowany i wydalony. Od 1947 członek Rat der Danziger w RFN. W latach 1949–1950 redaktor naczelny wychodzącego w Heidelbergu dwutygodnika „Sternzeit“, w 1954–1965 redaktor „Unser Danzig”. Autor między innymi Meiner Minne Freud oraz Meiner Minne Kampf (obie wydane w Berlinie, 1927), współautor albumu Das heutige Danzig. Ein Bild- und Reisebericht mit 68 ganzseitigen Bildtafeln (München, 1956).