ROSTING HELMER, komisarz Ligi Narodów w Gdańsku
(wstawienie ilustracji (e-mail z 28.06.2018)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Helmer_Rosting.jpg|thumb|Helmer Rosting]] | [[File:Helmer_Rosting.jpg|thumb|Helmer Rosting]] | ||
| − | + | [[File: Helmer_Rosting__1933.jpg |thumb| Helmer Rosting z żoną, 1933]] | |
| − | '''HELMER ROSTING''' (8 VII 1893 Thisted, Dania – 1945 Kopenhaga, samobójstwo), [[WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939 | | + | '''HELMER ROSTING''' (8 VII 1893 Thisted, Dania – 1945 Kopenhaga, samobójstwo), [[WYSOCY KOMISARZE LIGI NARODÓW, 1919–1939 | Wysoki Komisarz Ligi Narodów]] w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. Absolwent gimnazjum w Randers (1910) i studiów teologicznych (1917). W latach 1918-1920 był wizytatorem z ramienia państw neutralnych i Czerwonego Krzyża obozów jenieckich we Francji. Pracował następnie w Sekretariacie Generalnym Ligi Narodów, w referacie do spraw ochrony mniejszości, od 1924 w Biurze Administracji Międzynarodowej, którym kierował od 1930. <br/><br/> |
| + | 15 X 1932 mianowany tymczasowym Wysokim Komisarzem Ligi Narodów w Gdańsku, po czym dwukrotnie rada Ligi przedłużała mu mandat, do 2 II i do 15 X 1933. Miał opinię eksperta od spraw gdańskich. Dążył do polubownego załatwiania polsko-gdańskich konfliktów, zwolennik ustępstw Polski na rzecz Niemiec. Nie poparł antyhitlerowskiej opozycji zwracającej się do niego o pomoc w przestrzeganiu gdańskiej konstytucji, której gwarantem była Liga Narodów. W 1936 zrezygnował z pracy w Lidze Narodów, był urzędnikiem w duńskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, do 1937 pracował w Czerwonym Krzyżu.<br/><br/> | ||
| + | Podczas II wojny światowej w duńskim Czerwonym Krzyżu był dyrektorem referatu do spraw zagranicznych i pomocy jeńcom wojennym. W lipcu 1940, po zajęciu Danii przez Niemców, był zwolennikiem powołania w rządu narodowo-socjalistycznego, wysuwany był (bezskutecznie) przez Niemców jako kandydat na stanowiska ministra spraw zagranicznych (1940) i ministra do spraw wyznań (1942). Po zakończeniu wojny, w 1945 dwukrotnie na krótko aresztowany przez aliantów, przeszedł załamanie nerwowe i popełnił samobójstwo. | ||
| + | Był żonaty z Agnetą Elisabeth Hamilton (4 IX 1903 - 18 VIII 1967), córką majora armii szwedzkiej hrabiego Wathiera Augusta Hugo Hamiltona (1868-1957) i Fernandy Elisabeth Busck (1882-1969). {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:53, 23 sty 2022
HELMER ROSTING (8 VII 1893 Thisted, Dania – 1945 Kopenhaga, samobójstwo), Wysoki Komisarz Ligi Narodów w II Wolnym Mieście Gdańsku. Absolwent gimnazjum w Randers (1910) i studiów teologicznych (1917). W latach 1918-1920 był wizytatorem z ramienia państw neutralnych i Czerwonego Krzyża obozów jenieckich we Francji. Pracował następnie w Sekretariacie Generalnym Ligi Narodów, w referacie do spraw ochrony mniejszości, od 1924 w Biurze Administracji Międzynarodowej, którym kierował od 1930.
15 X 1932 mianowany tymczasowym Wysokim Komisarzem Ligi Narodów w Gdańsku, po czym dwukrotnie rada Ligi przedłużała mu mandat, do 2 II i do 15 X 1933. Miał opinię eksperta od spraw gdańskich. Dążył do polubownego załatwiania polsko-gdańskich konfliktów, zwolennik ustępstw Polski na rzecz Niemiec. Nie poparł antyhitlerowskiej opozycji zwracającej się do niego o pomoc w przestrzeganiu gdańskiej konstytucji, której gwarantem była Liga Narodów. W 1936 zrezygnował z pracy w Lidze Narodów, był urzędnikiem w duńskim Ministerstwie Spraw Zagranicznych, do 1937 pracował w Czerwonym Krzyżu.
Podczas II wojny światowej w duńskim Czerwonym Krzyżu był dyrektorem referatu do spraw zagranicznych i pomocy jeńcom wojennym. W lipcu 1940, po zajęciu Danii przez Niemców, był zwolennikiem powołania w rządu narodowo-socjalistycznego, wysuwany był (bezskutecznie) przez Niemców jako kandydat na stanowiska ministra spraw zagranicznych (1940) i ministra do spraw wyznań (1942). Po zakończeniu wojny, w 1945 dwukrotnie na krótko aresztowany przez aliantów, przeszedł załamanie nerwowe i popełnił samobójstwo.
Był żonaty z Agnetą Elisabeth Hamilton (4 IX 1903 - 18 VIII 1967), córką majora armii szwedzkiej hrabiego Wathiera Augusta Hugo Hamiltona (1868-1957) i Fernandy Elisabeth Busck (1882-1969).
