JANIK BERNARD
| Linia 7: | Linia 7: | ||
Od 1945 ponownie członek Zarządu TPNiS, w 1945–1950 wiceprezes. Członek [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], w 1956–1960 jego pierwszy sekretarz generalny, od 1961 przewodniczący Komisji Rewizyjnej, od 1872 członek honorowy. Był członkiem [[INSTYTUT BAŁTYCKI | Instytutu Bałtyckiego]], Związku Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Towarzystwa Nautologicznego w Gdyni. <br/><br/> | Od 1945 ponownie członek Zarządu TPNiS, w 1945–1950 wiceprezes. Członek [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], w 1956–1960 jego pierwszy sekretarz generalny, od 1961 przewodniczący Komisji Rewizyjnej, od 1872 członek honorowy. Był członkiem [[INSTYTUT BAŁTYCKI | Instytutu Bałtyckiego]], Związku Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Towarzystwa Nautologicznego w Gdyni. <br/><br/> | ||
Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (''Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku'', 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo ''Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków'', 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego ''Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal'' (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939)'' (1976).<br/><br/> | Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (''Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku'', 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo ''Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków'', 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego ''Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal'' (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii ''Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939)'' (1976).<br/><br/> | ||
| − | Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1934), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. | + | Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1934), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), odznakami [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1960), [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]] (1965), „Tysiąclecia państwa Polskiego” (1966), Zasłużony Działacz Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich (1964), Zasłużony Nauczyciel Polski Ludowej (1974). Pochowany z żoną Marią (13 X 1915 – 3 VII 1990) na [[CMENTARZE WE WRZESZCZU. SREBRZYSKO | cmentarzu Srebrzysko]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | + | ||
| − | + | ||
Wersja z 15:01, 18 gru 2021
BERNARD JANIK (23 VI 1904 Charlottenburg, Berlin – 10 VII 1977 Gdańsk), germanista, nauczyciel w Gimnazjum Polskim, dyrektor I Liceum Ogólnokształcącego. Syn Teodora i Anny z domu Jezierskiej. W Charlottenburg rozpoczął naukę w gimnazjum, ukończył po powrocie rodziny do Polski w 1923 w Rawiczu. Od 1 VIII 1923 nauczyciel w Poznaniu, jednocześnie studiował germanistykę i pedagogikę na uniwersytecie w Poznaniu. W latach 1927–1931 delegowany przez Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego do Holandii jako organizator szkolnictwa polskiego wśród emigrantów w zagłębiu węglowym w Limburgii (Heerlen). Pełnił również obowiązki sekretarza Konsulatu Honorowego RP, był założycielem i redaktorem gazety "Polak w Holandii". W lutym 1931 powrócił do kraju, w maju 1932 dokończył studia w Poznaniu.
Urlopowany z gimnazjum w Poznaniu od 1 IX 1932 do 29 VIII 1939 nauczyciel w Gimnazjum Polskim w Gdańsku. Był opiekunem szkolnej biblioteki niemieckiej, od 1933 opiekunem Harcerskiej Drużyny Morskiej im. Zygmunta Augusta. Działacz Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, 1936–1937 wicedyrektor Biura Gdańskiej Macierzy Szkolnej, od 1932 członek Zarządu Towarzystwa Przyjaciół Nauki i Sztuki (TPNiS).
28 VIII 1939 wyjechał z Gdańska, podczas II wojny światowej ukrywał się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. 8 IV 1945 powrócił do Gdańska, decyzją kuratora Okręgu Szkolnego Gdańskiego został dyrektorem I Państwowego Gimnazjum i Liceum i był nim do 31 VII 1948. Równocześnie od 1 X 1945 do 1951 prowadził lektorat języka niemieckiego w Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie, w 1949–1953 i 1956–1972 w Wyższej Szkole Pedagogicznej i na Uniwersytecie Gdańskim. Od 1948 był także lektorem w Gdańskiej Akademii Medycznej, w okresie od 1956 do przejścia na emeryturę w 1974 kierownikiem Studium Języków Obcych AMG.
Od 1945 ponownie członek Zarządu TPNiS, w 1945–1950 wiceprezes. Członek Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, w 1956–1960 jego pierwszy sekretarz generalny, od 1961 przewodniczący Komisji Rewizyjnej, od 1872 członek honorowy. Był członkiem Instytutu Bałtyckiego, Związku Nauczycielstwa Polskiego, Towarzystwa Przyjaciół Gdańska, Towarzystwa Nautologicznego w Gdyni.
Specjalista filologii starogermańskiej i staroholenderskiej, zajmował się słownictwem i dawnym prawem morskim. Opracował i przetłumaczył teksty prawa morskiego XV–XVIII wieku (Najstarszy tekst prawa morskiego w Gdańsku, 1961); wykazał zależności polskiej terminologii morskiej od języka niderlandzkiego (między innymi współautorstwo Nomenclatura navalis. Dwa gdańskie rękopisy z XVII wieku o budownictwie statków, 1976); współpracował przy reedycji francuskiego słownika morskiego Nouveau Glossaire Nautique d’Augustin Jal (1972); inicjator, redaktor i współautor monografii Gimnazjum Polskie Macierzy Szkolnej w Gdańsku (1922–1939) (1976).
Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1934), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1972), odznakami „Za Zasługi dla Gdańska” (1960), „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej” (1965), „Tysiąclecia państwa Polskiego” (1966), Zasłużony Działacz Towarzystwa Rozwoju Ziem Zachodnich (1964), Zasłużony Nauczyciel Polski Ludowej (1974). Pochowany z żoną Marią (13 X 1915 – 3 VII 1990) na cmentarzu Srebrzysko.
