BLANQUE JEAN CABROL de, rezydent francuski
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''JEAN CABROL de la BLANQUE''' (1540 Languedoc (Langwedocja) – 21 II 1626 Gdańsk), urzędnik konsularny, dyplomata, kapitan w służbie szwedzkiej, polskiej i francuskiej. Syn właściciela młyna w La Blanque (obecnie na terenie Parku Narodowego Haut | + | '''JEAN CABROL de la BLANQUE''' (1540 Languedoc (Langwedocja) – 21 II 1626 Gdańsk), urzędnik konsularny, dyplomata, kapitan w służbie szwedzkiej, polskiej i francuskiej. Syn właściciela młyna w La Blanque (obecnie na terenie Parku Narodowego Haut Languedoc). Towarzyszył dowodzącemu szwedzką armią zaciężną Pontusowi de la Gardie w kampanii estońskiej wojny inflanckiej przeciwko Rosji (1572-1583). Zaufany kardynała Richelieu, jego nazwisko przewija się w korespondencji dyplomatycznej kardynała z Polską, Szwecją, Rosją, Austrią, Hiszpanią i Turcją.<br/><br/> |
Pierwszy przedstawiciel-rezydent francuski ([[KONSULAT FRANCJI | konsul]]) w Gdańsku. Powołany 23 IV 1610 przez króla Henryka IV de Burbon, po jego zabójstwie nominację potwierdziła w 1612 królowa Francji Maria Medycejska. Funkcję rezydenta pełnił do śmierci w 1626, pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: AKK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Pierwszy przedstawiciel-rezydent francuski ([[KONSULAT FRANCJI | konsul]]) w Gdańsku. Powołany 23 IV 1610 przez króla Henryka IV de Burbon, po jego zabójstwie nominację potwierdziła w 1612 królowa Francji Maria Medycejska. Funkcję rezydenta pełnił do śmierci w 1626, pochowany w [[KOŚCIÓŁ I KLASZTOR FRANCISZKANÓW ŚW. TRÓJCY | kościele św. Trójcy]]. {{author: AKK}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:17, 16 gru 2021
JEAN CABROL de la BLANQUE (1540 Languedoc (Langwedocja) – 21 II 1626 Gdańsk), urzędnik konsularny, dyplomata, kapitan w służbie szwedzkiej, polskiej i francuskiej. Syn właściciela młyna w La Blanque (obecnie na terenie Parku Narodowego Haut Languedoc). Towarzyszył dowodzącemu szwedzką armią zaciężną Pontusowi de la Gardie w kampanii estońskiej wojny inflanckiej przeciwko Rosji (1572-1583). Zaufany kardynała Richelieu, jego nazwisko przewija się w korespondencji dyplomatycznej kardynała z Polską, Szwecją, Rosją, Austrią, Hiszpanią i Turcją.
Pierwszy przedstawiciel-rezydent francuski ( konsul) w Gdańsku. Powołany 23 IV 1610 przez króla Henryka IV de Burbon, po jego zabójstwie nominację potwierdziła w 1612 królowa Francji Maria Medycejska. Funkcję rezydenta pełnił do śmierci w 1626, pochowany w kościele św. Trójcy.
