WITT MICHAEL EMIL MARTIN, organmistrz
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | '''MICHAEL EMIL MARTIN WITT''' (16 X 1858 Pobethen (obecnie Romanowo, obwód kaliningradzki, Rosja) – po 1909), organmistrz. Syn stolarza Augusta Adolfa z Gdańska i Justiny Wilhelminy z domu Pletz (Plaetz), brat organmistrzów [[WITT AUGUST ADOLF | Augusta Adolfa]] i [[WITT JULIUS ADOLF | Juliusa Adolfa Wittów]]. Od około 1884 do 1903 | + | '''MICHAEL EMIL MARTIN WITT''' (16 X 1858 Pobethen (obecnie Romanowo, obwód kaliningradzki, Rosja) – po 1909), organmistrz. Syn stolarza Augusta Adolfa z Gdańska i Justiny Wilhelminy z domu Pletz (Plaetz), brat organmistrzów [[WITT AUGUST ADOLF | Augusta Adolfa]] i [[WITT JULIUS ADOLF | Juliusa Adolfa Wittów]]. Od około 1884 do 1903 prowadził w Gdańsku pracownię organów kościelnych, do 1888 wraz z bratem Augustem (jako Bracia Witt) przy Sandgrube 52–53 (ul. Rogaczewskiego), w latach 1897–1899 przy Schwarzes Meer 20 (obecnie nie istnieje), w 1903 przy Bischofsgasse 120 (ul. Biskupia).<br/><br/> |
+ | 9 IV 1889 ożenił się z Marią Theresią z domu Krause (22 III 1851 Memel (Kłajpeda) – 21 I 1909 Gdańsk), z którą miał nieznane z imienia dzieci. Jego pracownikiem był prawdopodobnie Franz Woiczikowski. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 20:17, 23 lis 2021
MICHAEL EMIL MARTIN WITT (16 X 1858 Pobethen (obecnie Romanowo, obwód kaliningradzki, Rosja) – po 1909), organmistrz. Syn stolarza Augusta Adolfa z Gdańska i Justiny Wilhelminy z domu Pletz (Plaetz), brat organmistrzów Augusta Adolfa i Juliusa Adolfa Wittów. Od około 1884 do 1903 prowadził w Gdańsku pracownię organów kościelnych, do 1888 wraz z bratem Augustem (jako Bracia Witt) przy Sandgrube 52–53 (ul. Rogaczewskiego), w latach 1897–1899 przy Schwarzes Meer 20 (obecnie nie istnieje), w 1903 przy Bischofsgasse 120 (ul. Biskupia).
9 IV 1889 ożenił się z Marią Theresią z domu Krause (22 III 1851 Memel (Kłajpeda) – 21 I 1909 Gdańsk), z którą miał nieznane z imienia dzieci. Jego pracownikiem był prawdopodobnie Franz Woiczikowski.