POSZOWSKI ANTONI, rektor Akademii Muzycznej w Gdańsku
(EF – uzupełnienie wersji EG) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | '''ANTONI POSZOWSKI''' (29 III 1931 Rajcza koło Żywca – 12 XI 2003 | + | '''ANTONI POSZOWSKI''' (29 III 1931 Rajcza koło Żywca – 12 XI 2003 Sopot), dyrygent, teoretyk muzyki, rektor [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej]] w Gdańsku (AMG). Brat Jerzego (1941–2018 Sopot). W latach 1951–1958 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie (później AMG) w specjalnościach: pedagogika muzyczna i dyrygentury zespołami wokalno-instrumentalnymi (dyplom w 1955), teoria muzyki (dyplom w 1956), dyrygentura symfoniczna (dyplom w 1958), od 1971 doktor (przewód w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, obecnie Uniwersytet Muzyczny im. Fryderyka Chopina).<br/><br/> |
| + | Od 1953 związany z gdańską Akademią Muzyczną, w latach 1966–1968 prodziekan, w 1969–1972 dziekan Wydziału Wychowania Muzycznego, w 1972–1987 i w 1999–2003 rektor. Od 1984 pracownik także w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (w latach | ||
| + | 1987–1990 dziekan Wydziału Teorii i Kompozycji, w 1990–1993 prorektor, w 1993–1999 rektor). Organizator i uczestnik życia artystycznego i naukowego, członek między innymi Związku Kompozytorów Polskich, [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]], Rady Wyższej Szkolnictwa Artystycznego, Rady Muzyki, Rady Ekspertów Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw Chórów i Zespołów Instrumentalnych. <br/><br/> | ||
| + | Autor publikacji głównie o zagadnieniach techniki dźwiękowej, między innymi ''Harmonia tonalna'' (1961, 1974, 1980), ''Harmonia funkcyjna na przełomie XIX–XX wieku'' (1966), ''Harmonia systemu tonalnego dur-moll'' (2001), ''Technika dźwiękowa Ludomira Michała Rogowskiego'' (1974), ''Przejawy modernizmu polskiego w przeobrażeniu tworzywa dźwiękowego'' (1981). Jako dyrygent występował gościnnie między innymi w gdańskiej [[POLSKA FILHARMONIA BAŁTYCKA IM. FRYDERYKA CHOPINA | Polskiej Filharmonii Bałtyckiej]], a także w filharmoniach: Kieleckiej, Koszalińskiej, Olsztyńskiej, Pomorskiej (Bydgoszcz), a także z akademicką orkiestrą symfoniczną w Gdańsku i Toruńską Orkiestrą Kameralną.<br/><br/> | ||
| + | Od 1953 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Krzyżem Kawalerskim (1977), Oficerskim (1987) oraz Komandorskim (1999) Orderu Odrodzenia Polski, Medalami 30-lecia (1974) i 40-lecia Polski Ludowej (1984), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1983), Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1977). Uhonorowany między innymi Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1999).<br/><br/> | ||
| + | Mąż Amelii (ur. 1932 Poznań), córki [[HEISING ROMAN | Romana Heisinga]], absolwentki Gdańskiego Instytutu Muzycznego z siedzibą w Sopocie (obecnie Akademia Muzyczna), w latach 1954–1990 nauczycielki przedmiotów teoretycznych w Sopockiej Szkole Muzycznej, ojciec Małgorzaty (ur. 1958), absolwentki cybernetyki i handlu zagranicznego, i Barbary (ur. 1961), absolwentki Akademii Muzycznej w Gdańsku (1984), flecistki w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku i nauczycielki w Szkole Muzycznej w Sopocie.<br/><br/> | ||
| + | Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. 8 XII 2003 (pośmiertnie) doktor honoris causa gdańskiej Akademii Muzycznej. {{author: EF}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:17, 23 lis 2021
ANTONI POSZOWSKI (29 III 1931 Rajcza koło Żywca – 12 XI 2003 Sopot), dyrygent, teoretyk muzyki, rektor Akademii Muzycznej w Gdańsku (AMG). Brat Jerzego (1941–2018 Sopot). W latach 1951–1958 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Sopocie (później AMG) w specjalnościach: pedagogika muzyczna i dyrygentury zespołami wokalno-instrumentalnymi (dyplom w 1955), teoria muzyki (dyplom w 1956), dyrygentura symfoniczna (dyplom w 1958), od 1971 doktor (przewód w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, obecnie Uniwersytet Muzyczny im. Fryderyka Chopina).
Od 1953 związany z gdańską Akademią Muzyczną, w latach 1966–1968 prodziekan, w 1969–1972 dziekan Wydziału Wychowania Muzycznego, w 1972–1987 i w 1999–2003 rektor. Od 1984 pracownik także w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy (w latach
1987–1990 dziekan Wydziału Teorii i Kompozycji, w 1990–1993 prorektor, w 1993–1999 rektor). Organizator i uczestnik życia artystycznego i naukowego, członek między innymi Związku Kompozytorów Polskich, Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, Rady Wyższej Szkolnictwa Artystycznego, Rady Muzyki, Rady Ekspertów Ministerstwa Kultury i Sztuki do spraw Chórów i Zespołów Instrumentalnych.
Autor publikacji głównie o zagadnieniach techniki dźwiękowej, między innymi Harmonia tonalna (1961, 1974, 1980), Harmonia funkcyjna na przełomie XIX–XX wieku (1966), Harmonia systemu tonalnego dur-moll (2001), Technika dźwiękowa Ludomira Michała Rogowskiego (1974), Przejawy modernizmu polskiego w przeobrażeniu tworzywa dźwiękowego (1981). Jako dyrygent występował gościnnie między innymi w gdańskiej Polskiej Filharmonii Bałtyckiej, a także w filharmoniach: Kieleckiej, Koszalińskiej, Olsztyńskiej, Pomorskiej (Bydgoszcz), a także z akademicką orkiestrą symfoniczną w Gdańsku i Toruńską Orkiestrą Kameralną.
Od 1953 członek Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (1973), Krzyżem Kawalerskim (1977), Oficerskim (1987) oraz Komandorskim (1999) Orderu Odrodzenia Polski, Medalami 30-lecia (1974) i 40-lecia Polski Ludowej (1984), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1983), Odznaką „Zasłużony Działacz Kultury” (1977). Uhonorowany między innymi Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki (1999).
Mąż Amelii (ur. 1932 Poznań), córki Romana Heisinga, absolwentki Gdańskiego Instytutu Muzycznego z siedzibą w Sopocie (obecnie Akademia Muzyczna), w latach 1954–1990 nauczycielki przedmiotów teoretycznych w Sopockiej Szkole Muzycznej, ojciec Małgorzaty (ur. 1958), absolwentki cybernetyki i handlu zagranicznego, i Barbary (ur. 1961), absolwentki Akademii Muzycznej w Gdańsku (1984), flecistki w Polskiej Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku i nauczycielki w Szkole Muzycznej w Sopocie.
Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. 8 XII 2003 (pośmiertnie) doktor honoris causa gdańskiej Akademii Muzycznej.
