SIEMBIEDA MACIEJ, redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File: Maciej_Siembieda.jpg |thumb| Maciej Siembieda]] | ||
'''MACIEJ SIEMBIEDA''' (ur. 28 IV 1961 Starachowice), dziennikarz, pisarz, redaktor naczelny [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. W 1985 absolwent polonistyki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, w czasie studiów pisywał do miesięcznika społeczno-kulturalnego „Opole”. W 2014 obronił doktorat z zakresu komunikacji społecznej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.<br/><br/> | '''MACIEJ SIEMBIEDA''' (ur. 28 IV 1961 Starachowice), dziennikarz, pisarz, redaktor naczelny [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. W 1985 absolwent polonistyki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, w czasie studiów pisywał do miesięcznika społeczno-kulturalnego „Opole”. W 2014 obronił doktorat z zakresu komunikacji społecznej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.<br/><br/> | ||
Pracę dziennikarską rozpoczął w „Trybunie Opolskiej”, gdzie w latach 1985–1995 był kolejno reporterem, sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego. W latach 1995–2000 redaktor naczelny „Nowej Trybuny Opolskiej”, nauczał też metod pracy redakcyjnej na Uniwersytecie Opolskim. W 2001 redaktor naczelny „Trybuny Śląskiej”. W latach 2002–2005 redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”. W latach 2014–2019 był kierownikiem Katedry Dziennikarstwa [[ATENEUM – SZKOŁA WYŻSZA | Ateneum – Szkoły Wyższej]] w Gdańsku.<br/><br/> | Pracę dziennikarską rozpoczął w „Trybunie Opolskiej”, gdzie w latach 1985–1995 był kolejno reporterem, sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego. W latach 1995–2000 redaktor naczelny „Nowej Trybuny Opolskiej”, nauczał też metod pracy redakcyjnej na Uniwersytecie Opolskim. W 2001 redaktor naczelny „Trybuny Śląskiej”. W latach 2002–2005 redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”. W latach 2014–2019 był kierownikiem Katedry Dziennikarstwa [[ATENEUM – SZKOŁA WYŻSZA | Ateneum – Szkoły Wyższej]] w Gdańsku.<br/><br/> | ||
Od 1993 członek Związku Literatów Polskich. Zdobywca ponad 20 nagród w konkursach na reportaż. Trzykrotny laureat nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za najlepszą publikację roku (tzw. polski Pulitzer): 1992, 1993, 1996. Autor zbiorów reportaży: „Gwiazdozbiór odmieńców” (1994), „Pośmiertny zjazd absolwentów” (1995), „Podwieczorek oprawców” (2003) i podręcznika pisania reportaży. Od 2017 autor powieści sensacyjnych i thrillerów: „444” (2017), „Miejsce i imię” (2018), „Gambit” (2019), „Wotum” (2000), „Kukły” (2021). Właściciel firmy PR-owej. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 1993 członek Związku Literatów Polskich. Zdobywca ponad 20 nagród w konkursach na reportaż. Trzykrotny laureat nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za najlepszą publikację roku (tzw. polski Pulitzer): 1992, 1993, 1996. Autor zbiorów reportaży: „Gwiazdozbiór odmieńców” (1994), „Pośmiertny zjazd absolwentów” (1995), „Podwieczorek oprawców” (2003) i podręcznika pisania reportaży. Od 2017 autor powieści sensacyjnych i thrillerów: „444” (2017), „Miejsce i imię” (2018), „Gambit” (2019), „Wotum” (2000), „Kukły” (2021). Właściciel firmy PR-owej. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 09:09, 17 lis 2021
MACIEJ SIEMBIEDA (ur. 28 IV 1961 Starachowice), dziennikarz, pisarz, redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”. W 1985 absolwent polonistyki w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, w czasie studiów pisywał do miesięcznika społeczno-kulturalnego „Opole”. W 2014 obronił doktorat z zakresu komunikacji społecznej na Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.
Pracę dziennikarską rozpoczął w „Trybunie Opolskiej”, gdzie w latach 1985–1995 był kolejno reporterem, sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego. W latach 1995–2000 redaktor naczelny „Nowej Trybuny Opolskiej”, nauczał też metod pracy redakcyjnej na Uniwersytecie Opolskim. W 2001 redaktor naczelny „Trybuny Śląskiej”. W latach 2002–2005 redaktor naczelny „Dziennika Bałtyckiego”. W latach 2014–2019 był kierownikiem Katedry Dziennikarstwa Ateneum – Szkoły Wyższej w Gdańsku.
Od 1993 członek Związku Literatów Polskich. Zdobywca ponad 20 nagród w konkursach na reportaż. Trzykrotny laureat nagrody Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za najlepszą publikację roku (tzw. polski Pulitzer): 1992, 1993, 1996. Autor zbiorów reportaży: „Gwiazdozbiór odmieńców” (1994), „Pośmiertny zjazd absolwentów” (1995), „Podwieczorek oprawców” (2003) i podręcznika pisania reportaży. Od 2017 autor powieści sensacyjnych i thrillerów: „444” (2017), „Miejsce i imię” (2018), „Gambit” (2019), „Wotum” (2000), „Kukły” (2021). Właściciel firmy PR-owej.
