KOWALSKI PAWEŁ, dziennikarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''PAWEŁ KOWALSKI''' (ur. 30 X 1932 Pelplin), dziennikarz. W 1955 | + | [[File: Paweł_Kowalski.jpg |thumb| Paweł Kowalski]] |
| + | '''PAWEŁ KOWALSKI''' (ur. 30 X 1932 Pelplin), dziennikarz. W 1955 absolwent Wydziału Dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1955–1978 reporter, a następnie kierownik działu sportowego w „Gazecie Białostockiej Współczesnej”. W latach 1979–1987 redaktor, a 1987–1993 kierownik działu sportowego [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. Stały korespondent „Przeglądu Sportowego” i Redakcji Sportowej Polskiej Agencji Prasowej w Warszawie. Autor tekstów o sporcie i kulturze fizycznej: informacji, sprawozdań, komentarzy i artykułów problemowych. Sprawozdawca z wielu ważnych imprez, między innymi igrzysk olimpijskich w Monachium (1972), mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym FIS w Falun (1974). Ważne problemy organizacyjne i wychowawcze ruchu sportowego podejmował w cyklu publikacji pt. „Wędrówki po klubach”.<br/><br/> | ||
| + | W 1985 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 1995 laureat nagrody wojewody gdańskiego. Wyróżniony odznakami regionalnymi oraz związków sportowych, w tym Diamentową Odznaką Związku Piłki Ręcznej. Otrzymał tytuł Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej. {{author: JRD}} [[Category: Encyklopedia]][[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 15:43, 16 paź 2021
PAWEŁ KOWALSKI (ur. 30 X 1932 Pelplin), dziennikarz. W 1955 absolwent Wydziału Dziennikarskiego Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1955–1978 reporter, a następnie kierownik działu sportowego w „Gazecie Białostockiej Współczesnej”. W latach 1979–1987 redaktor, a 1987–1993 kierownik działu sportowego „Dziennika Bałtyckiego”. Stały korespondent „Przeglądu Sportowego” i Redakcji Sportowej Polskiej Agencji Prasowej w Warszawie. Autor tekstów o sporcie i kulturze fizycznej: informacji, sprawozdań, komentarzy i artykułów problemowych. Sprawozdawca z wielu ważnych imprez, między innymi igrzysk olimpijskich w Monachium (1972), mistrzostw świata w narciarstwie klasycznym FIS w Falun (1974). Ważne problemy organizacyjne i wychowawcze ruchu sportowego podejmował w cyklu publikacji pt. „Wędrówki po klubach”.
W 1985 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, w 1995 laureat nagrody wojewody gdańskiego. Wyróżniony odznakami regionalnymi oraz związków sportowych, w tym Diamentową Odznaką Związku Piłki Ręcznej. Otrzymał tytuł Zasłużonego Działacza Kultury Fizycznej.
