WOJTAL WALDEMAR, rektor Akademii Muzycznej w Gdańsku
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''WALDEMAR WOJTAL''' (21 VI 1951 Chodzież) artysta muzyk, pianista, | + | '''WALDEMAR WOJTAL''' (21 VI 1951 Chodzież) artysta muzyk, pianista, rektor [[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki]] (AM) w Gdańsku. Po ukończeniu Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Gdańsku w klasie fortepianu [[ŚLIWIŃSKI ZBIGNIEW BOGUMIŁ | Zbigniewa Śliwińskiego]] w latach 1970–1975 studiował u niego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM ) (później AM w Gdańsku)). Odbył studia podyplomowe w Paryżu u Vlada Perlemutera i Suzanne Roche, uczestniczył w kursach mistrzowskich u Györgya Seböka w Ernen (Szwajcaria) oraz Dietera Zechlina w Poczdamie, wielokrotny stypendysta Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie.<br/><br/> |
W 1974 laureat „estrady młodych” na VIII Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku i w tym roku także II Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego w Warszawie. W 1977 roku laureat nagrody I stopnia na V Festiwalu Młodych Muzyków w Gdańsku. Uprawiał też kameralistykę, między innymi w latach 1985–1992 występował w duecie fortepianowym z [[POPOWA-ZYDROŃ KATARZYNA | Katarzyną Popową-Zydroń]]. Koncertował na estradach polskich i za granicą (Europa, USA), nagrywał dla Polskiego Radia, wydawał płyty.<br/><br/> | W 1974 laureat „estrady młodych” na VIII Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku i w tym roku także II Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego w Warszawie. W 1977 roku laureat nagrody I stopnia na V Festiwalu Młodych Muzyków w Gdańsku. Uprawiał też kameralistykę, między innymi w latach 1985–1992 występował w duecie fortepianowym z [[POPOWA-ZYDROŃ KATARZYNA | Katarzyną Popową-Zydroń]]. Koncertował na estradach polskich i za granicą (Europa, USA), nagrywał dla Polskiego Radia, wydawał płyty.<br/><br/> | ||
Od roku 1975 w PWSM w Gdańsku, od 1979 prowadzi klasę fortepianu, w latach 2010–2016 podobną również w Akademii Sztuki w Szczecinie. Od 1994 profesor zwyczajny nauki o sztukach pięknych, w latach 1990–1993 prorektor, 1993–1999 i 2004–2005 rektor, | Od roku 1975 w PWSM w Gdańsku, od 1979 prowadzi klasę fortepianu, w latach 2010–2016 podobną również w Akademii Sztuki w Szczecinie. Od 1994 profesor zwyczajny nauki o sztukach pięknych, w latach 1990–1993 prorektor, 1993–1999 i 2004–2005 rektor, | ||
Wersja z 16:51, 10 paź 2021
WALDEMAR WOJTAL (21 VI 1951 Chodzież) artysta muzyk, pianista, rektor Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki (AM) w Gdańsku. Po ukończeniu Państwowej Szkoły Muzycznej II stopnia w Gdańsku w klasie fortepianu Zbigniewa Śliwińskiego w latach 1970–1975 studiował u niego w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (PWSM ) (później AM w Gdańsku)). Odbył studia podyplomowe w Paryżu u Vlada Perlemutera i Suzanne Roche, uczestniczył w kursach mistrzowskich u Györgya Seböka w Ernen (Szwajcaria) oraz Dietera Zechlina w Poczdamie, wielokrotny stypendysta Towarzystwa im. Fryderyka Chopina w Warszawie.
W 1974 laureat „estrady młodych” na VIII Festiwalu Pianistyki Polskiej w Słupsku i w tym roku także II Ogólnopolskiego Konkursu Pianistycznego w Warszawie. W 1977 roku laureat nagrody I stopnia na V Festiwalu Młodych Muzyków w Gdańsku. Uprawiał też kameralistykę, między innymi w latach 1985–1992 występował w duecie fortepianowym z Katarzyną Popową-Zydroń. Koncertował na estradach polskich i za granicą (Europa, USA), nagrywał dla Polskiego Radia, wydawał płyty.
Od roku 1975 w PWSM w Gdańsku, od 1979 prowadzi klasę fortepianu, w latach 2010–2016 podobną również w Akademii Sztuki w Szczecinie. Od 1994 profesor zwyczajny nauki o sztukach pięknych, w latach 1990–1993 prorektor, 1993–1999 i 2004–2005 rektor,
1999–2020 kierownik Katedry Fortepianu. Nauczyciel w szkołach muzycznych II stopnia w Gdańsku. Wykładowca na ogólnopolskich i międzynarodowych kursach mistrzowskich. Juror pianistycznych konkursów ogólnopolskich i międzynarodowych.
Pomysłodawca (2007) i dyrektor Międzynarodowego Bałtyckiego Konkursu Pianistycznego w Gdańsku. Członek Krajowego Funduszu na Rzecz Dzieci, w ramach którego sprawuje opiekę merytoryczną nad wybitnie utalentowanymi młodymi pianistami legitymującymi się znaczącymi osiągnięciami konkursowymi. Współpracuje z Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Centrum Edukacji Artystycznej, między innymi jako członek Rady do Spraw Szkolnictwa Artystycznego.
Odznaczony między innymi Złotym Krzyżem Zasługi (2002), Medalem Zasłużony Kulturze „Gloria Artis” (2005), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2012). Laureat Nagrody Ministra Kultury (2019) i Nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w Dziedzinie Kultury za całokształt pracy artystycznej, za wkład włożony w kształcenie młodych pianistów oraz z okazji jubileuszu 40-lecia pracy (2015). Mąż Katarzyny Popowej-Zydroń.
