HANSESTADT DANZIG, statek pasażerski
Linia 3: | Linia 3: | ||
[[File:Hansestadt_Danzig_statek_pasazerski.jpg|thumb|„Hansestadt Danzig” przy molo w Sopocie]] | [[File:Hansestadt_Danzig_statek_pasazerski.jpg|thumb|„Hansestadt Danzig” przy molo w Sopocie]] | ||
[[File:„Hansestadt Danzig”, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|„Hansestadt Danzig”, lata 30. XX wieku]] | [[File:„Hansestadt Danzig”, lata 30. XX wieku.JPG|thumb|„Hansestadt Danzig”, lata 30. XX wieku]] | ||
− | |||
Wersja z 10:55, 24 wrz 2021
„HANSESTADT DANZIG”, statek pasażerski, zbudowany w 1926 roku w szczecińskiej stoczni Oderwerke (wodowany 17 marca, w służbie od 14 lipca), pojemność 2225 RT, długość 80,3 m (po przedłużeniu w latach 1933–1935 pojemność 2431 RT, długość 90,5 m), szerokość 11,7 m, zanurzenie 3,9 m; dwa silniki wysokoprężne o łącznej mocy 6400 KM, dwie śruby; prędkość 15 węzłów; 67 członków załogi, 960 pasażerów. Należał do Norddeutscher Lloyd z Bremy, port macierzysty: Świnoujście. W 1933 przedłużony o 10,5 m.
Obsługiwał, z podobnymi jednostkami „Preussen” (rok budowy 1927) i „Tannenberg” (rok budowy 1936), regularne połączenia pasażerskie pomiędzy Szczecinem a Królewcem, niekiedy z przedłużeniem do Helsinek, zawijając do Kołobrzegu, Sopotu i Gdańska; użytkowany przez państwową służbę transportową Seedienst Ostpreußen. Zmobilizowany w 1939 roku, przebudowany na pomocniczy stawiacz min, dwa działa 88 mm, cztery karabiny maszynowe, mógł zabierać od 360 do 460 min, 83 członków załogi. Brał udział w desancie w 1940 na Kopenhagę i Bornholm.
9 VII 1941, wracając z fińskiego portu Abo do Świnoujścia, w obawie przed radzieckimi okrętami podwodnymi wszedł na zaminowane wody terytorialne Szwecji i zatonął krótko przed godziną 19 na południowy wschód od wyspy Öland, na wysokości osiedla Gräsgard, zginęło dziewięciu członków załogi. W 1952 roku, ze względu na uszkodzenia, nie powiódł się szwedzki plan podniesienia wraku; do lat 70. XX wieku złomowany podwodnie.