AUTOBUSY MIEJSKIE

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 97: Linia 97:
 
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}}
 
| class="authorEgTab" | {{author: MrGl}}
 
|}
 
|}
<br />'''Od 1945.''' Po powołaniu w kwietniu 1945 roku polskich wojewódzkich i miejskich władz administracyjnych Zarządowi Miasta powierzono zorganizowanie osobowego transportu zbiorowego dla gdańskiej aglomeracji. Tak jak w wypadku tramwajów, znaleziono w mieście kilka ocalałych autobusów. Po ich remoncie zorganizowano późną wiosną 1945 roku kilka – nieregularnych jeszcze – linii autobusowych, łączących Gdańsk z Sopotem i Gdynią oraz z odległymi dzielnicami. Do roli pojazdów autobusowych przystosowano kilkanaście ciężarówek, budując na nich prowizoryczne karoserie z dykty. Kolejne autobusy (Büssing 900 n), porzucone przez uciekających w marcu 1945 roku Niemców, odnaleziono w 1947 w lasach w [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspy Sobieszewskiej]]. Wymagały poważnych remontów, które przeprowadzano w przeznaczonej docelowo na remizę autobusową dawnej zajezdni tramwajowej przy ul. Partyzantów 6/12. W latach 1945–1947 do czasu uruchomienia poszczególnych linii tramwajowych komunikację musiały zapewnić nieliczne autobusy. Uruchomienie linii tramwajowych pozwoliło zrezygnować z linii autobusowych dublujących ich trasy i skierować je tam, gdzie tramwaje nie docierały, w tym do Górek Zachodnich przez Stogi i do [[SOBIESZEWO | Sobieszewa]] przez Płonię (zob. [[PŁONIA WIELKA | Płonia Wielka]] oraz [[PŁONIA MAŁA | Płonia Mała]]). Ważnym wydarzeniem było uruchomienie w roku 1947 odremontowanych dwóch popularnych w mieście autobusów siodłowych marki Hanomag i Mercedes (zwanych przez kierowców Bajadera i Colombina), które na trasie od Urzędu Wojewódzkiego przy ul. Okopowej w Gdańsku do pl. Konstytucji w Gdyni mogły przewozić do 200 pasażerów. Eksploatowane były do roku 1955. Miejskim dworcem autobusowym stał się, tak jak do 1945, pl. 1 Maja (obecnie Targ Sienny). Po roku 1949 powstały linie na tzw. obecny stary Chełm, na Suchanino, do [[BRĘTOWO | Brętowa]]. W 1948 gdańskie przedsiębiorstwo zaczęło otrzymywać autobusy z przydziału centralnego. Początkowo było to 5 wozów typu Leyland OPSI, a w roku 1953 dalsze tego typu, przekazane z innych miast w ramach koncentracji taboru poszczególnych firm w danym mieście, co miało ułatwić ich obsługę techniczną. Obok Leylanda do Gdańska trafiły w ramach tej akcji kolejne wozy firmy Büssing. W 1956 tabor miejski zaczęły wzbogacać polskie autobusy SAN typu h01, następnie bardziej przystosowane do miejskiego ruchu AUTOSAN h-25 i h-27, których jeszcze w 1977 było 87, oraz pochodzące z importu pojazdy czeskiej Škody. Po roku 1960 stan bazy autobusowej zaczęły zwiększać polskie jelcze, różnych typów i serii, co pozwoliło na znaczny rozwój linii autobusowych w Gdańsku. Powstały linie na [[OLSZYNKA | Olszynkę]], w rejonie [[PRZYMORZE | Przymorza]], do [[OSOWA | Osowej]], do [[KRÓLEWSKA DOLINA | Królewskiej Doliny]]. W roku 1970 powstały linie łączące [[OLIWA | Oliwę]] przez [[JELITKOWO | Jelitkowo]] z ul. 23 Marca w Sopocie (numer 117 i 143). Po roku 1970 w gdańskiej komunikacji przez ponad 30 lat dominowały jelcze, w tym pojemne przegubowe: Jelcz 021, Jelcz mex, Jelcz Kar. Do Gdańska docierały tylko nieliczne (6 sztuk) centralnie przydzielane, francuskiego rodowodu, autobusy miejskie Jelcz-Berliet PR 100 i PR 110 u. Po 1965 zmienione zostały przystanki początkowe wielu tras. Obok pl. 1 Maja, potem zastąpionego przez [[TARG RAKOWY | Targ Rakowy]], wiele autobusów rozpoczynało bieg z pętli przy ul. Wałowej, inne – głównie linie w kierunku Chełmu i Oruni – od 1975 na nowym dworcu przy ul. Jana z Kolna. 3 X 2011 roku ze względu na budowę siedziby [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]] zamknięto pętlę przy ul. Wałowej (miejsce zawracania autobusów przeniesiono na placyku przy siedzibie Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, ul. Wałowa 41/43), 31 VIII 2013 z powodu budowy kompleksu biurowego [[TRYTON BUSINESS HOUSE | Tryton Business House]] przy ul. Jana z Kolna 11 zlikwidowano pętlę przy ul. Jana z Kolna, w miejscu której stanął związany z kompleksem siedmiokondygnacyjny parking samochodowy. Tymczasowe pętle usytuowano m.in. przy Dworcu Głównym, na ul. Wały Piastowskie i ul. Heweliusza. Miejsce nowego centralnego dworca autobusowego zaplanowano przy [[PLAC ZEBRAŃ LUDOWYCH | Placu Zebrań Ludowych]]. W efekcie zmiany planów urządzono prowizoryczną pętlę naprzeciwko, na placyku przy zbiegu 3 Maja, Giełguda i Dąbrowskiego, z zapleczem socjalnym w kontenerze, bez przystanków końcowych i początkowych. W 2017 roku oddano do użytku nową pętlę przy ul. Jana z Kolna, na terenie przylegającym od północnego-wschodu do parkingu Trytona (i poprzedniej pętli), bez przystanków końcowych i początkowych, umieszczonych przy ul. Wały Piastowskie. Rozwój terytorialny miasta oraz budowa nowych dzielnic mieszkaniowych odległych od linii tramwajowych zmusiły władze do utworzenia połączeń na Suchanino, do [[PIECKI | Piecek]] i [[MIGOWO | Migowa]] (teren SM Morena), na Orunię Górną, [[ŻABIANKA | Żabiankę]]. <br /> W roku 1978 oddano nową bazę autobusów miejskich z placem postojowym przy al. Hallera 142. Dotychczasową, przy ul. Partyzantów, początkowo przekształcono w centrum handlowe, następnie rozebrano, a działkę władze miasta sprzedały na cele budownictwa mieszkaniowego. W latach 1988-1997 funkcjonowała zajezdnia autobusowa w Kokoszkach. W 2017 pozyskano teren pod planowaną budowę nowej zajezdni w rejonie ul. Warszawskiej, ul. Jabłoniowej i al. Armii Krajowej, z planami zlikwidowania zajezdni przy al. Hallera. Po roku 1994, w ciągu 15 lat, nastąpiła kompletna wymiana miejskiego taboru autobusowego. Wozy starego typu zostały zastąpione w większości przez klimatyzowane, niskopodłogowe pojazdy zwykłe oraz przegubowe, o podwójnej pojemności. Władze miasta zakupiły w tym celu od producentów: w 1994 Mercedes 0405 n, w 1997 Neoplan 4020/3 i 4016, w 2000 Solaris Urbino 12, w 2002 MAN 20 typ NL 263 i przegubowe NG 313, w 2003 Solaris Urbino 18, w 2008 kolejne 45 autobusów Solaris 12 i 18, co pozwoliło wycofać z eksploatacji wszystkie typy starych autobusów Jelcz, a także uruchomić kolejne linie do powstających daleko od centrum miasta nowych dzielnic mieszkaniowych, głównie określanych jako Gdańsk-Południe, [[JASIEŃ | Jasień]], Migowo, [[MATEMBLEWO | Matemblewo]], [[KOWALE | Kowale]], [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpino]]. W celu usprawnienia komunikacji na zatłoczonych ulicach Gdańska obok pętli przy ul. Witosa po uruchomieniu w roku 2007 linii tramwajowej na Chełm stworzono dworzec przesiadkowy dla pasażerów linii autobusowych z rejonu Gdańsk-Południe. W roku 2011 w Gdańsku funkcjonowały 74 linie zwykłe, 2 sezonowe oraz 10 nocnych. 26 X 2013 roku uruchomiono obsługiwaną przez miniautobusy linię nr 100, biegnącą ulicami Głównego i Starego Miasta (Dworzec Główny – Targ Węglowy – Ogarna – Mieszczańska – Kuśnierska – Chlebnicka – Klesza – Krowia – św. Ducha – Przędzalnicza – Szeroka – Tokarska – Warzywnicza – Targ Rybny – Podwale Staromiejskie – Igielnicka – Stolarska – Łagiewniki – Gnilna – Rajska – Podwale Grodzkie – Dworzec Główny). Stan taboru ciągle się zmienia. Ceny za przejazdy autobusami i tramwajami, niegdyś centralnie regulowane, po roku 1990 ustalane są przez władze miejskie. {{author: MrGl}} <br /><br />
+
<br />'''Od 1945.''' Po powołaniu w kwietniu 1945 roku polskich wojewódzkich i miejskich władz administracyjnych Zarządowi Miasta powierzono zorganizowanie osobowego transportu zbiorowego dla gdańskiej aglomeracji. Tak jak w wypadku tramwajów, znaleziono w mieście kilka ocalałych autobusów. Po ich remoncie zorganizowano późną wiosną 1945 roku kilka – nieregularnych jeszcze – linii autobusowych, łączących Gdańsk z Sopotem i Gdynią oraz z odległymi dzielnicami. Do roli pojazdów autobusowych przystosowano kilkanaście ciężarówek, budując na nich prowizoryczne karoserie z dykty. Kolejne autobusy (Büssing 900 n), porzucone przez uciekających w marcu 1945 roku Niemców, odnaleziono w 1947 w lasach w [[WYSPA SOBIESZEWSKA | Wyspy Sobieszewskiej]]. Wymagały poważnych remontów, które przeprowadzano w przeznaczonej docelowo na remizę autobusową dawnej zajezdni tramwajowej przy ul. Partyzantów 6/12.<br/><br/>
 +
W latach 1945–1947 do czasu uruchomienia poszczególnych linii tramwajowych komunikację musiały zapewnić nieliczne autobusy. Uruchomienie linii tramwajowych pozwoliło zrezygnować z linii autobusowych dublujących ich trasy i skierować je tam, gdzie tramwaje nie docierały, w tym do Górek Zachodnich przez Stogi i do [[SOBIESZEWO | Sobieszewa]] przez Płonię (zob. [[PŁONIA WIELKA | Płonia Wielka]] oraz [[PŁONIA MAŁA | Płonia Mała]]). Ważnym wydarzeniem było uruchomienie w roku 1947 odremontowanych dwóch popularnych w mieście autobusów siodłowych marki Hanomag i Mercedes (zwanych przez kierowców Bajadera i Colombina), które na trasie od Urzędu Wojewódzkiego przy ul. Okopowej w Gdańsku do pl. Konstytucji w Gdyni mogły przewozić do 200 pasażerów. Eksploatowane były do roku 1955. <br/><br/>
 +
Miejskim dworcem autobusowym stał się, tak jak do 1945, pl. 1 Maja (obecnie Targ Sienny). Po roku 1949 powstały linie na tzw. obecny stary Chełm, na Suchanino, do [[BRĘTOWO | Brętowa]]. W 1948 gdańskie przedsiębiorstwo zaczęło otrzymywać autobusy z przydziału centralnego. Początkowo było to 5 wozów typu Leyland OPSI, a w roku 1953 dalsze tego typu, przekazane z innych miast w ramach koncentracji taboru poszczególnych firm w danym mieście, co miało ułatwić ich obsługę techniczną. Obok Leylanda do Gdańska trafiły w ramach tej akcji kolejne wozy firmy Büssing. W 1956 tabor miejski zaczęły wzbogacać polskie autobusy SAN typu h01, następnie bardziej przystosowane do miejskiego ruchu AUTOSAN h-25 i h-27, których jeszcze w 1977 było 87, oraz pochodzące z importu pojazdy czeskiej Škody. Po roku 1960 stan bazy autobusowej zaczęły zwiększać polskie jelcze, różnych typów i serii, co pozwoliło na znaczny rozwój linii autobusowych w Gdańsku. Powstały linie na [[OLSZYNKA | Olszynkę]], w rejonie [[PRZYMORZE | Przymorza]], do [[OSOWA | Osowej]], do [[KRÓLEWSKA DOLINA | Królewskiej Doliny]]. W roku 1970 powstały linie łączące [[OLIWA | Oliwę]] przez [[JELITKOWO | Jelitkowo]] z ul. 23 Marca w Sopocie (numer 117 i 143).<br/><br/>
 +
Po roku 1970 w gdańskiej komunikacji przez ponad 30 lat dominowały jelcze, w tym pojemne przegubowe: Jelcz 021, Jelcz mex, Jelcz Kar. Do Gdańska docierały tylko nieliczne (6 sztuk) centralnie przydzielane, francuskiego rodowodu, autobusy miejskie Jelcz-Berliet PR 100 i PR 110 u. Po 1965 zmienione zostały przystanki początkowe wielu tras. Obok pl. 1 Maja, potem zastąpionego przez [[TARG RAKOWY | Targ Rakowy]], wiele autobusów rozpoczynało bieg z pętli przy ul. Wałowej, inne – głównie linie w kierunku Chełmu i Oruni – od 1975 na nowym dworcu przy ul. Jana z Kolna. 3 X 2011 roku ze względu na budowę siedziby [[MUZEUM II WOJNY ŚWIATOWEJ | Muzeum II Wojny Światowej]] zamknięto pętlę przy ul. Wałowej (miejsce zawracania autobusów przeniesiono na placyku przy siedzibie Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, ul. Wałowa 41/43), 31 VIII 2013 z powodu budowy kompleksu biurowego [[TRYTON BUSINESS HOUSE | Tryton Business House]] przy ul. Jana z Kolna 11 zlikwidowano pętlę przy ul. Jana z Kolna, w miejscu której stanął związany z kompleksem siedmiokondygnacyjny parking samochodowy. Tymczasowe pętle usytuowano między innymi przy Dworcu Głównym, na ul. Wały Piastowskie i ul. Heweliusza. Miejsce nowego centralnego dworca autobusowego zaplanowano przy [[PLAC ZEBRAŃ LUDOWYCH | Placu Zebrań Ludowych]]. W efekcie zmiany planów urządzono prowizoryczną pętlę naprzeciwko, na placyku przy zbiegu 3 Maja, Giełguda i Dąbrowskiego, z zapleczem socjalnym w kontenerze, bez przystanków końcowych i początkowych. W 2017 roku oddano do użytku nową pętlę przy ul. Jana z Kolna, na terenie przylegającym od północnego-wschodu do parkingu Trytona (i poprzedniej pętli), bez przystanków końcowych i początkowych, umieszczonych przy ul. Wały Piastowskie.<br/><br/>
 +
Rozwój terytorialny miasta oraz budowa nowych dzielnic mieszkaniowych odległych od linii tramwajowych zmusiły władze do utworzenia połączeń na Suchanino, do [[PIECKI | Piecek]] i [[MIGOWO | Migowa]] (teren SM Morena), na Orunię Górną, [[ŻABIANKA | Żabiankę]]. <br /> W roku 1978 oddano nową bazę autobusów miejskich z placem postojowym przy al. Hallera 142. Dotychczasową, przy ul. Partyzantów, początkowo przekształcono w centrum handlowe, następnie rozebrano, a działkę władze miasta sprzedały na cele budownictwa mieszkaniowego. W latach 1988-1997 funkcjonowała zajezdnia autobusowa w Kokoszkach. W 2017 pozyskano teren pod planowaną budowę nowej zajezdni w rejonie ul. Warszawskiej, ul. Jabłoniowej i al. Armii Krajowej, z planami zlikwidowania zajezdni przy al. Hallera.<br/><br/>
 +
Po roku 1994, w ciągu 15 lat, nastąpiła kompletna wymiana miejskiego taboru autobusowego. Wozy starego typu zostały zastąpione w większości przez klimatyzowane, niskopodłogowe pojazdy zwykłe oraz przegubowe, o podwójnej pojemności. Władze miasta zakupiły w tym celu od producentów: w 1994 Mercedes 0405 n, w 1997 Neoplan 4020/3 i 4016, w 2000 Solaris Urbino 12, w 2002 MAN 20 typ NL 263 i przegubowe NG 313, w 2003 Solaris Urbino 18, w 2008 kolejne 45 autobusów Solaris 12 i 18, co pozwoliło wycofać z eksploatacji wszystkie typy starych autobusów Jelcz, a także uruchomić kolejne linie do powstających daleko od centrum miasta nowych dzielnic mieszkaniowych, głównie określanych jako Gdańsk-Południe, [[JASIEŃ | Jasień]], Migowo, [[MATEMBLEWO | Matemblewo]], [[KOWALE | Kowale]], [[KIEŁPINO GÓRNE | Kiełpino]]. W celu usprawnienia komunikacji na zatłoczonych ulicach Gdańska obok pętli przy ul. Witosa po uruchomieniu w roku 2007 linii tramwajowej na Chełm stworzono dworzec przesiadkowy dla pasażerów linii autobusowych z rejonu Gdańsk-Południe.<br/><br/>
 +
W roku 2011 w Gdańsku funkcjonowały 74 linie zwykłe, 2 sezonowe oraz 10 nocnych. 26 X 2013 roku uruchomiono obsługiwaną przez miniautobusy linię nr 100, biegnącą ulicami Głównego i Starego Miasta (Dworzec Główny – Targ Węglowy – Ogarna – Mieszczańska – Kuśnierska – Chlebnicka – Klesza – Krowia – św. Ducha – Przędzalnicza – Szeroka – Tokarska – Warzywnicza – Targ Rybny – Podwale Staromiejskie – Igielnicka – Stolarska – Łagiewniki – Gnilna – Rajska – Podwale Grodzkie – Dworzec Główny). Stan taboru ciągle się zmienia. Ceny za przejazdy autobusami i tramwajami, niegdyś centralnie regulowane, po roku 1990 ustalane są przez władze miejskie. {{author: MrGl}} <br /><br />
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"
 
|-
 
|-

Wersja z 08:55, 10 wrz 2021


AUTOBUSY MIEJSKIE. Do 1945. Po raz pierwszy odnotowane 13 VII 1912 jako „Auto Omnibus” na trasie Gdańsk – Stogi. Na stałe wprowadzone do życia miasta po roku 1920, z wykorzystaniem aut przystosowanych do transportu ludzi i bagaży oraz pojazdów przebudowanych na podwoziu samochodów ciężarowych. Do roku 1945 w użyciu były autobusy różnej proweniencji i marek. Zabierały od 16 do 42 pasażerów. Taką działalnością zajmowały się firmy prywatne. W miejskim transporcie odgrywała ona znikomą rolę, nienotowaną przez oficjalne statystyki. Główny ciężar transportu ludzi spoczywał na miejskich tramwajach oraz podmiejskich liniach kolejowych ( kolej).

Autobusy wspierały komunikację miejską tam, gdzie one nie docierały. Czasowo też zastępowały tramwaje na liniach zawieszonych, np. na trasie Hühnerberg (ul. Kurza) na Dolnym Mieście – stocznie – Dworzec Główny). Ważną rolę odegrały natomiast w komunikacji masowej z odległymi dzielnicami, jak Krakowiec i Stogi, które – poza omnibusami konnymi, powozami czy drogą wodną – do 1927 roku nie posiadały innego stałego połączenia z centrum miasta.

Brak źródeł nie pozwala stwierdzić, czy po roku 1935 istniała komunikacja łącząca nowe osiedla domków na Suchaninie (z ponad 2.000 mieszkańców) z Wrzeszczem i Śródmieściem. Należy przypuszczać, że po roku 1940 budowane osiedle stoczniowe na Chełmie musiało uzyskać, w celu dowozu robotników do miejsca pracy, połączenie autobusowe przez Bischofstal (ul. Stoczniowców). Inne rejony miasta nie wymagały do roku 1945 wprowadzenia rentownej dla inwestora komunikacji autobusowej. W związku z tym zainteresowanie firm przewozowych skierowane było na zorganizowanie komunikacji na trasach podmiejskich i międzymiastowych. Głównym węzłem komunikacyjnym był dworzec autobusowy na Heumarkt ( Targ Sienny), niektóre linie w kierunku Żuław rozpoczynały kursy przy Mattenbuden (ul. Szopy).

Linie były zakładane przez różne firmy prywatne, zawieszane, wznawiane na tej samej trasie przez inne podmioty gospodarcze. Należy wymienić: działające w 1921 Autobus Aktiengesellschaft z linią na Stogi (kursowały autobusy mające 42 miejsca, w tym 32 siedzące; w 1921 przewiozły 103 659 pasażerów), Automobil Omnibus-Verkehr, z linią Gdańsk – Sopot (eksploatowano 10 samochodów, w 1921 – 205 412 pasażerów), firmę ze Sztutowa Gobbers und Schantz, której autobus zastąpił dawne powozy konne (Kariolposten) na trasie z Gdańska do tej miejscowości. W roku 1924 na trasie do Sopotu jeździły też autobusy firmy Labbudas Autobetrieb (ford, 16 miejsc siedzących).

Od kwietnia 1925 Peters Autobus-Verkehr obsługiwała ważną trasę Gdańsk – Pruszcz Gdański przez Orunię. W latach 1926–1932 dominowało Danziger Verkehrsgesellschaft mbH (Gdańskie Towarzystwo Komunikacyjne spółka z o.o.), z biurem w 1928 roku w dawnych koszarach przy Hohe Seigen 37 (ul. Rybaki Górne) i garażami w dawnej fabryce karabinów przy Weidengasse 35/44 (ul. Łąkowa), przejęte 1 I 1933 roku przez Danziger Elektrische Straßenbahn AG (Gdańskie Tramwaje Elektryczne Spółka Akcyjna). Obsługiwało ono czasowo w mieście linię Hühnerberg (ul. Kurza) – Dworzec Główny, od 6 I 1926 roku także stałe połączenie z Sopotem (w 1933 – 684 121 pasażerów). Od roku 1939 z bazą techniczną w części zajezdni tramwajowej przy obecnej ul. Partyzantów 12/14. Wśród firm prywatnych działających po 1930 była między innymi Weichbrodt und Fritz Schlawjinski, z biurem przy Schichaugasse 11 (ul. Jana z Kolna), eksploatująca od 7 VIII 1932 linię na trasie Gdańsk – Stogi – Górki Zachodnie – Przejazdowo. Do roku 1945 zmieniały się firmy obsługujące poszczególne połączenia; przebieg tras był odbiciem realnych potrzeb i został powtórzony po 1945 przez PKS dla tras międzymiastowych, a dla linii miejskich i podmiejskich – przez gdańskie przedsiębiorstwo komunikacji miejskiej.

Miejskie, podmiejskie i międzymiastowe linie autobusowe w 1929 roku
Trasa Długość (km) Czas przejazdu (min)
Dolne Miasto – Dworzec Główny – Stocznia Schichaua 3 20
Gdańsk – Wrzeszcz – Oliwa – Sopot 12
Gdańsk – Stogi 10
Gdańsk – Sobieszewo – Świbno – prom przez Wisłę – Mikoszewo – Sztutowo 37 105
Gdańsk – Orunia – Pruszcz Gdański 11 25
Gdańsk – Sobieszewo 14
Gdańsk – Pruszcz Gdański – Różyny 18 45
Gdańsk – Kolbudy – Przywidz – Sucha Huta 35 90
Gdańsk – Straszyn – Ełganowo 30 90
Gdańsk – Pruszcz Gdański – Pawłowo 38 105
Gdańsk – Pruszcz Gdański – Mierzeszyn 28 60
Gdańsk – Żukowo – Kartuzy – Kościerzyna 50 120
Gdańsk – Wrzeszcz – Złota Karczma – Matarnia – Kartuzy 40 90
Gdańsk – Wocławy – Kiezmark – prom przez Wisłę – Nowy Dwór Gdański 50 120
Gdańsk – Koszwały – Kiezmark – prom przez Wisłę – Nowy Dwór Gdański 50 120
Gdańsk – Wocławy – Koźliny – Steblewo 30 90
Gdańsk – Płonia – Cedry Wielkie – Leszkowy 27 60
Gdańsk – Kiezmark – prom przez Wisłę – Ostaszewo – Nowy Staw – Malbork 65 195
Gdańsk – Kiezmark – prom przez Wisłę – Nowy Dwór Gdański – Elbląg 65 180
Gdańsk – Stogi – Górki Zachodnie – Płonia – Przejazdowo – Gdańsk
(linia prywatna, uruchomiona 6 VIII 1932)
25
MrGl


Od 1945. Po powołaniu w kwietniu 1945 roku polskich wojewódzkich i miejskich władz administracyjnych Zarządowi Miasta powierzono zorganizowanie osobowego transportu zbiorowego dla gdańskiej aglomeracji. Tak jak w wypadku tramwajów, znaleziono w mieście kilka ocalałych autobusów. Po ich remoncie zorganizowano późną wiosną 1945 roku kilka – nieregularnych jeszcze – linii autobusowych, łączących Gdańsk z Sopotem i Gdynią oraz z odległymi dzielnicami. Do roli pojazdów autobusowych przystosowano kilkanaście ciężarówek, budując na nich prowizoryczne karoserie z dykty. Kolejne autobusy (Büssing 900 n), porzucone przez uciekających w marcu 1945 roku Niemców, odnaleziono w 1947 w lasach w Wyspy Sobieszewskiej. Wymagały poważnych remontów, które przeprowadzano w przeznaczonej docelowo na remizę autobusową dawnej zajezdni tramwajowej przy ul. Partyzantów 6/12.

W latach 1945–1947 do czasu uruchomienia poszczególnych linii tramwajowych komunikację musiały zapewnić nieliczne autobusy. Uruchomienie linii tramwajowych pozwoliło zrezygnować z linii autobusowych dublujących ich trasy i skierować je tam, gdzie tramwaje nie docierały, w tym do Górek Zachodnich przez Stogi i do Sobieszewa przez Płonię (zob. Płonia Wielka oraz Płonia Mała). Ważnym wydarzeniem było uruchomienie w roku 1947 odremontowanych dwóch popularnych w mieście autobusów siodłowych marki Hanomag i Mercedes (zwanych przez kierowców Bajadera i Colombina), które na trasie od Urzędu Wojewódzkiego przy ul. Okopowej w Gdańsku do pl. Konstytucji w Gdyni mogły przewozić do 200 pasażerów. Eksploatowane były do roku 1955.

Miejskim dworcem autobusowym stał się, tak jak do 1945, pl. 1 Maja (obecnie Targ Sienny). Po roku 1949 powstały linie na tzw. obecny stary Chełm, na Suchanino, do Brętowa. W 1948 gdańskie przedsiębiorstwo zaczęło otrzymywać autobusy z przydziału centralnego. Początkowo było to 5 wozów typu Leyland OPSI, a w roku 1953 dalsze tego typu, przekazane z innych miast w ramach koncentracji taboru poszczególnych firm w danym mieście, co miało ułatwić ich obsługę techniczną. Obok Leylanda do Gdańska trafiły w ramach tej akcji kolejne wozy firmy Büssing. W 1956 tabor miejski zaczęły wzbogacać polskie autobusy SAN typu h01, następnie bardziej przystosowane do miejskiego ruchu AUTOSAN h-25 i h-27, których jeszcze w 1977 było 87, oraz pochodzące z importu pojazdy czeskiej Škody. Po roku 1960 stan bazy autobusowej zaczęły zwiększać polskie jelcze, różnych typów i serii, co pozwoliło na znaczny rozwój linii autobusowych w Gdańsku. Powstały linie na Olszynkę, w rejonie Przymorza, do Osowej, do Królewskiej Doliny. W roku 1970 powstały linie łączące Oliwę przez Jelitkowo z ul. 23 Marca w Sopocie (numer 117 i 143).

Po roku 1970 w gdańskiej komunikacji przez ponad 30 lat dominowały jelcze, w tym pojemne przegubowe: Jelcz 021, Jelcz mex, Jelcz Kar. Do Gdańska docierały tylko nieliczne (6 sztuk) centralnie przydzielane, francuskiego rodowodu, autobusy miejskie Jelcz-Berliet PR 100 i PR 110 u. Po 1965 zmienione zostały przystanki początkowe wielu tras. Obok pl. 1 Maja, potem zastąpionego przez Targ Rakowy, wiele autobusów rozpoczynało bieg z pętli przy ul. Wałowej, inne – głównie linie w kierunku Chełmu i Oruni – od 1975 na nowym dworcu przy ul. Jana z Kolna. 3 X 2011 roku ze względu na budowę siedziby Muzeum II Wojny Światowej zamknięto pętlę przy ul. Wałowej (miejsce zawracania autobusów przeniesiono na placyku przy siedzibie Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa, ul. Wałowa 41/43), 31 VIII 2013 z powodu budowy kompleksu biurowego Tryton Business House przy ul. Jana z Kolna 11 zlikwidowano pętlę przy ul. Jana z Kolna, w miejscu której stanął związany z kompleksem siedmiokondygnacyjny parking samochodowy. Tymczasowe pętle usytuowano między innymi przy Dworcu Głównym, na ul. Wały Piastowskie i ul. Heweliusza. Miejsce nowego centralnego dworca autobusowego zaplanowano przy Placu Zebrań Ludowych. W efekcie zmiany planów urządzono prowizoryczną pętlę naprzeciwko, na placyku przy zbiegu 3 Maja, Giełguda i Dąbrowskiego, z zapleczem socjalnym w kontenerze, bez przystanków końcowych i początkowych. W 2017 roku oddano do użytku nową pętlę przy ul. Jana z Kolna, na terenie przylegającym od północnego-wschodu do parkingu Trytona (i poprzedniej pętli), bez przystanków końcowych i początkowych, umieszczonych przy ul. Wały Piastowskie.

Rozwój terytorialny miasta oraz budowa nowych dzielnic mieszkaniowych odległych od linii tramwajowych zmusiły władze do utworzenia połączeń na Suchanino, do Piecek i Migowa (teren SM Morena), na Orunię Górną, Żabiankę.
W roku 1978 oddano nową bazę autobusów miejskich z placem postojowym przy al. Hallera 142. Dotychczasową, przy ul. Partyzantów, początkowo przekształcono w centrum handlowe, następnie rozebrano, a działkę władze miasta sprzedały na cele budownictwa mieszkaniowego. W latach 1988-1997 funkcjonowała zajezdnia autobusowa w Kokoszkach. W 2017 pozyskano teren pod planowaną budowę nowej zajezdni w rejonie ul. Warszawskiej, ul. Jabłoniowej i al. Armii Krajowej, z planami zlikwidowania zajezdni przy al. Hallera.

Po roku 1994, w ciągu 15 lat, nastąpiła kompletna wymiana miejskiego taboru autobusowego. Wozy starego typu zostały zastąpione w większości przez klimatyzowane, niskopodłogowe pojazdy zwykłe oraz przegubowe, o podwójnej pojemności. Władze miasta zakupiły w tym celu od producentów: w 1994 Mercedes 0405 n, w 1997 Neoplan 4020/3 i 4016, w 2000 Solaris Urbino 12, w 2002 MAN 20 typ NL 263 i przegubowe NG 313, w 2003 Solaris Urbino 18, w 2008 kolejne 45 autobusów Solaris 12 i 18, co pozwoliło wycofać z eksploatacji wszystkie typy starych autobusów Jelcz, a także uruchomić kolejne linie do powstających daleko od centrum miasta nowych dzielnic mieszkaniowych, głównie określanych jako Gdańsk-Południe, Jasień, Migowo, Matemblewo, Kowale, Kiełpino. W celu usprawnienia komunikacji na zatłoczonych ulicach Gdańska obok pętli przy ul. Witosa po uruchomieniu w roku 2007 linii tramwajowej na Chełm stworzono dworzec przesiadkowy dla pasażerów linii autobusowych z rejonu Gdańsk-Południe.

W roku 2011 w Gdańsku funkcjonowały 74 linie zwykłe, 2 sezonowe oraz 10 nocnych. 26 X 2013 roku uruchomiono obsługiwaną przez miniautobusy linię nr 100, biegnącą ulicami Głównego i Starego Miasta (Dworzec Główny – Targ Węglowy – Ogarna – Mieszczańska – Kuśnierska – Chlebnicka – Klesza – Krowia – św. Ducha – Przędzalnicza – Szeroka – Tokarska – Warzywnicza – Targ Rybny – Podwale Staromiejskie – Igielnicka – Stolarska – Łagiewniki – Gnilna – Rajska – Podwale Grodzkie – Dworzec Główny). Stan taboru ciągle się zmienia. Ceny za przejazdy autobusami i tramwajami, niegdyś centralnie regulowane, po roku 1990 ustalane są przez władze miejskie. MrGl

Autobusy w Gdańsku po 1945 roku – statystyka
Rok Linie Liczba pojazdów Liczba pasażerów
1946 1 27 3420
1950 4 22 4150
1955 10 40 6700
1960 15 70 17 037
1965 19 96 42 593
1970 24 124 40 663
1975 242 94 600
1980 60 317 140 600
1985 64 292 158 900
1990 54 291 100 600
1995 55 251 100 700
2000 62 228 92 900
2005 71 225 64 100
2010 72 247 około 65 000
1 VII 2011 74 + 10 nocnych
MrGl
Linie autobusowe w latach 1945–1955
Data Numer linii Trasa Długość (km)
1945 Gdańsk, Dworzec Główny PKP – Wrzeszcz 3
1945 Gdańsk, Dworzec Główny PKP – Nowy Port 10
8 V 1946 Siedlce – Brama Oliwska (przesiadka na tramwaj do Wrzeszcza) 3
7 VII 1946 Gdańsk, Dworzec Główny PKP – Stogi 12
2 X 1946 Gdańsk, Dworzec Główny PKP – ul. Łąkowa 3
1946* 101 Gdańsk, ul. Okopowa – Gdynia, pl. Konstytucji 24
1949 106 pl. 1 Maja – Przeróbka – Wisłoujście** 9***
1949 107 pl. 1 Maja – Suchanino 3,4
31 XII 1949 108 pl. 1 Maja – Chełm, ul. Buczka 2,2
po 1950 110 Olszynka – Brętowo 11,4
po 1950 111 pl. 1 Maja – Stogi – Górki Zachodnie 11
po 1950 112 pl. 1 Maja – Płonia – Sobieszewo 14
po 1950 116 Gdańsk – Brętowo Cegielnia – Olszynka 12,6
po 1950 118 pl. 1 Maja – Pruszcz Gdański 11,2
*Funkcjonowała do około 1985 roku. **Po 1956 do Westerplatte. ***Trasa do Westerplatte: 11 km.
MrGl
Linie autobusowe w Gdańsku – stan na 1 VI 2012 roku
Numer Trasa
Linie dzienne (godz. 5.00–23.00)
106 ul. Łąkowa (Akademia Muzyczna) – Wisłoujście – Westerplatte
108 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Chełm, ul. Dragana – ul. Witosa – ul. Więckowskiego
110 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – Port Lotniczy Rębiechowo
111 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Stogi – Górki Zachodnie
112 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Przejazdowo – Sobieszewo – Przegalina
113 Łostowice, ul. Olimpijska – Platynowa – Orunia, ul. Gościnna
115 Gdańsk, Targ Rakowy – Suchanino – Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz
116 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – Matemblewo
117 Jelitkowo, ul. Kapliczna – Sopot – Przylesie, ul. 23 Marca
118 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Chełm, ul. Witosa
120 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Dolne Miasto
122 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – Oliwa – Sopot-Kamienny Potok
123 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Okopowa – Olszynka
124 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – Zaspa-Szpital – al. Hallera – Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz
126 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – Rębiechowo – Banino – Żukowo
127 ul. Zacna – Migowo, Osiedle Myśliwskie – Piecki – Wrzeszcz – Zaspa – Przymorze – Dworzec PKP Gdańsk-Oliwa
129 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – Jaśkowa Dolina – Migowo
130 ul. Wałowa – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Suchanino – Migowo
131 ul. Wałowa – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Suchanino – Piecki – Matemblewo
136 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – ul. Słowackiego – Niedźwiednik
138 ul. Łąkowa (Akademia Muzyczna) – Przeróbka – nabrzeże Przemysłowe – Wisłoujście – Westerplatte
139 Dworzec PKP Gdańsk-Oliwa – ul. Dąbrowszczaków – SKM Gdańsk-Przymorze
142 Gdańsk, Targ Rakowy – Siedlce – Piecki – ul. Słowackiego – Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz
143 Dworzec PKP Gdańsk-Oliwa – Przymorze – Jelitkowo – Sopot – ul. 23 Marca (Sanatorium „Leśnik”)
148 Nowy Port, ul. Władysława IV – Brzeźno – Przymorze – SKM Gdańsk-Żabianka
149 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – ul. Polanki – SKM Gdańsk-Przymorze – ul. Krynicka
151 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Orunia – Święty Wojciech
154 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Trakt św. Wojciecha – Małomiejska – Orunia Górna
155 Ujeścisko, ul. Świętokrzyska – ul. Wieżycka – Kowale, ul. Jaworzniaków
156 Chełm, ul. Witosa – Ujeścisko – ul. Armii Krajowej – Szadółki – Rębowo – ul. Czermińskiego
157 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – ul. Słowackiego – Złota Karczma – Kokoszki – Bysewo
162 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – ul. Jaśkowa Dolna – Piecki – ul. Nowolipie – ul. Łostowicka – ul. Łódzka – Orunia Górna
164 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – ul. Matejki – ul. Sobieskiego – ul. Nowolipie – ul. Łostowicka – al. Armii Krajowej – Jasień, ul. Pólnicy
166 ul. Zacna – ul. Piekarnicza – ul. Nowolipie – ul. Kartuska – ul. Podwale Przedmiejskie – ul. Elbląska – Rafineria
167 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Hucisko – ul. Kartuska – Jasień – Karczemki – Bysewo
168 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Hucisko – ul. Kartuska – Jasień – Kiełpino Górne
169 Gdańsk-Oliwa (pętla tramwajowa) – ul. Spacerowa – Gdańsk-Osowa
171 Gdańsk-Oliwa (pętla tramwajowa) – ul. Myśliborska – Chwaszczyno – Gdynia – Dąbrowa
174 Brama Oliwska – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Hucisko – ul. Kartuska – ul. Łostowicka – ul. Warszawska – Szadółki – Otomin
175 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Hucisko – ul. Kartuska – ul. Łostowicka – ul. Łódzka – ul. Świętokrzyska – ul. Niepołomicka – Maćkowy Mleczarnia
178 ul. Wałowa – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Okopowa – ul. Podwale Przedmiejskie – ul. Na Szańcach – Olszynka (szkoła)
179 Gdańsk-Oliwa (pętla tramwajowa) – ul. Spacerowa – Gdańsk-Osowa – Gdańsk-Owczarnia
183 Niedźwiednik – ul. Potokowa – ul. Nowolipie – ul. Kartuska – Gdańsk, Targ Rakowy
184 ul. Wałowa – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Powstańców Warszawskich – Suchanino – Piecki – ul. Wileńska
186 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Podwale Przedmiejskie – ul. Elbląska – Płonia – Sobieszewo – Górki Wschodnie
188 Nowy Port, ul. Władysława IV – Brzeźno – al. Jana Pawła II – Zaspa – SKM Gdańsk-Zaspa
189 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Trakt św. Wojciecha – ul. Starogardzka – Maćkowy Mleczarnia
195 ul. Wałowa – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Hucisko – ul. Kartuska – ul. Łostowicka – Chełm, ul. Więckowskiego
199 Dworzec PKP Gdańsk-Oliwa – ul. Czerwony Dwór – al. Grunwaldzka – ul. Sobieskiego – Suchanino, ul. Kurpińskiego
200 Brama Oliwska – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Okopowa – Trakt św. Wojciecha – Orunia – Pruszcz Gdański, osiedle Wschód
205 Brama Oliwska – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Okopowa – Trakt św. Wojciecha – Orunia – Pruszcz Gdański, osiedle Komarowo
207 Brama Oliwska – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Okopowa – Trakt św. Wojciecha – Orunia – Pruszcz Gdański, osiedle Komarowo
210 Dworzec PKP Gdańsk-Osowa – Port Lotniczy Rębiechowo – ul. Słowackiego – al. Grunwaldzka – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Trakt św. Wojciecha – Orunia, ul. Gościnna
212 ul. Łąkowa – ul. Elbląska – Przejazdowo – Przegalina – Sobieszewo
213 Łostowice, ul. Świętokrzyska – ul. Niepołomicka – ul. Olimpijska
222* Oliwa (pętla tramwajowa) – ZOO
227 Jelitkowo, ul. Pomorska – Przymorze – Zaspa – ul. Kościuszki – ul. Słowackiego – Piecki – ul. Łostowicka – Chełm, ul. Cienista
232 Brama Oliwska – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Okopowa – Trakt św. Wojciecha – Orunia – Pruszcz Gdański CER
255 Łostowice, ul. Świętokrzyska – ul. Wieżycka – Kowale, ul. Apolina
256 Brama Oliwska – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Trakt św.Wojciecha – ul. Świętokrzyska – Kowale – Jankowo
262 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – ul. Jaśkowa Dolina – Piecki – ul. Nowolipie – ul. Łostowicka – ul. Świętokrzyska – Kowale, ul. Jaworzniaków
264 Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – al. Grunwaldzka – ul. Sobieskiego – Emaus – ul. Myśliwska – Jasień, ul. Pólnicy
275 Łostowice (osiedle Kolorowe), ul. Srebrna – ul. Świętokrzyska – Zakoniczyn, ul. Kampinoska
283 SKM Gdańsk-Politechnika – ul. Smoluchowskiego – ul. Schuberta – ul. Rakoczego – Piecki – ul. Potokowa – Niedźwiednik, ul. Leśna Góra
295 Zakoniczyn, ul. Niepołomicka – Łostowice, ul. Świętokrzyska
367 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Hucisko – ul. Kartuska – Kiełpino – Bysewo
384 ul. Wałowa – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Targ Rakowy – ul. Bema – Suchanino – Piecki – Migowo
512 Gdańsk-Sobieszewo – ul. Wieniecka – Przegalina
525 ul. Jana z Kolna – Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Kartuska – Bysewo
574 Otomin – ul. Jabłoniowa – Jasień, ul. Pólnicy
578 Olszynka (szkoła) – ul. Zawodzie – Olszynka (szkoła)
Linie nocne (godz. 23.00–5.00)
N 1 Orunia Górna – Chełm – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Przymorze – Oliwa – Sopot – Sopot-Brodwinowo – Gdynia – Osowa
N 2 ul. Zacna – Migowo – Piecki – Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz – al. Hallera
N 3 Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Kartuska – Port Lotniczy Rębiechowo – ul. Słowackiego – Dworzec PKP Gdańsk-Wrzeszcz
N 4 Jelitkowo, ul. Kapliczna – Oliwa (pętla tramwajowa) – Uniwersytet – Galeria Bałtycka – Opera Bałtycka – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Chełm, ul. Witosa – ul. Płocka – Kowale, ul. Jaworzniaków
N 5 Dworzec PKP Gdańsk Główny – Orunia – Święty Wojciech – Pruszcz Gdański (Urząd Skarbowy)
N 6 Niedźwiednik – ul. Potokowa – Migowo – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Nowy Port – Przymorze – Żabianka SKM
N 7 Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Podwale Przedmiejskie – Płonia – Sobieszewo
N 8 Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Podwale Przedmiejskie – Przeróbka – Stogi – Górki Zachodnie
N 9 Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Podwale Przedmiejskie – ul. Elbląska – Przejazdowo – Sobieszewo – Przegalina
N 11 Dworzec PKP Gdańsk Główny – ul. Podwale Przedmiejskie – Olszynka
N 13 Przymorze, ul. Chłopska – Przymorze SKM – Galeria Bałtycka – Opera Bałtycka – Dworzec PKP Gdańsk Główny – Chełm, ul. Cieszyńskiego – ul. Łódzka – ul. Olimpijska (osiedle Cztery Pory Roku)
*Linia sezonowa.
MrGl
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania