KALWEIT PAUL FRIEDRICH MAX, pastor kościoła NMP
Linia 3: | Linia 3: | ||
'''PAUL FRIEDRICH MAX KALWEIT''' (17 II 1867 Domnau (Domnowo), powiat Friedland (Prawdinsk), Prusy Wschodnie – 19 X 1944 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Maryi Panny]] (NMP). Syn właściciela ziemskiego Paula Friedricha Maxa Kalweita. Maturę zdał 1 X 1885 roku w gimnazjum w Królewcu, w latach 1885–1889 studiował tam teologię. W roku 1900 uzyskał w Jenie doktorat z filozofii, w 1902 z teologii. Święcenia przyjął 25 II 1894 roku w Królewcu i został pastorem w parafii Eydtkuhnen (Czernyszewskoje) w diecezji Stallupönen (Niestierow) w Prusach Wschodnich. Od 15 IV 1898 roku dyrektor ośrodka wychowawczego w Nowogrodźcu (powiat Bolesławiec, Dolny Śląsk).<br/><br/> | '''PAUL FRIEDRICH MAX KALWEIT''' (17 II 1867 Domnau (Domnowo), powiat Friedland (Prawdinsk), Prusy Wschodnie – 19 X 1944 Gdańsk), pastor [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Najświętszej Maryi Panny]] (NMP). Syn właściciela ziemskiego Paula Friedricha Maxa Kalweita. Maturę zdał 1 X 1885 roku w gimnazjum w Królewcu, w latach 1885–1889 studiował tam teologię. W roku 1900 uzyskał w Jenie doktorat z filozofii, w 1902 z teologii. Święcenia przyjął 25 II 1894 roku w Królewcu i został pastorem w parafii Eydtkuhnen (Czernyszewskoje) w diecezji Stallupönen (Niestierow) w Prusach Wschodnich. Od 15 IV 1898 roku dyrektor ośrodka wychowawczego w Nowogrodźcu (powiat Bolesławiec, Dolny Śląsk).<br/><br/> | ||
− | Po licznych staraniach od 24 V 1912 pastor gdańskiego kościoła NMP i radca konsystorza, następnie także superintendent gdański (zwierzchnik kościoła luterańskiego; zob. [[LUTERANIE | luteranie]]). Od 20 I 1924 roku superintendent w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. | + | Po licznych staraniach od 24 V 1912 pastor gdańskiego kościoła NMP i radca konsystorza, następnie także superintendent gdański (zwierzchnik kościoła luterańskiego; zob. [[LUTERANIE | luteranie]]). Od 20 I 1924 roku superintendent w [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II Wolnym Mieście Gdańsku]]. Zwolennik powstającego w Gdańsku [[KOŚCIÓŁ WYZNAJĄCY W II WOLNYM MIEŚCIE GDAŃSKU | Kościoła Wyznający]], zmuszony przez nazistów we wrześniu 1933 roku do przejścia na emeryturę (od 1 I 1934).<br/><br/> |
Od 10 XI 1911 doktor honoris causa uniwersytetu w Gießen (Hesja). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 10 XI 1911 doktor honoris causa uniwersytetu w Gießen (Hesja). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 07:42, 7 wrz 2021
PAUL FRIEDRICH MAX KALWEIT (17 II 1867 Domnau (Domnowo), powiat Friedland (Prawdinsk), Prusy Wschodnie – 19 X 1944 Gdańsk), pastor kościoła Najświętszej Maryi Panny (NMP). Syn właściciela ziemskiego Paula Friedricha Maxa Kalweita. Maturę zdał 1 X 1885 roku w gimnazjum w Królewcu, w latach 1885–1889 studiował tam teologię. W roku 1900 uzyskał w Jenie doktorat z filozofii, w 1902 z teologii. Święcenia przyjął 25 II 1894 roku w Królewcu i został pastorem w parafii Eydtkuhnen (Czernyszewskoje) w diecezji Stallupönen (Niestierow) w Prusach Wschodnich. Od 15 IV 1898 roku dyrektor ośrodka wychowawczego w Nowogrodźcu (powiat Bolesławiec, Dolny Śląsk).
Po licznych staraniach od 24 V 1912 pastor gdańskiego kościoła NMP i radca konsystorza, następnie także superintendent gdański (zwierzchnik kościoła luterańskiego; zob. luteranie). Od 20 I 1924 roku superintendent w II Wolnym Mieście Gdańsku. Zwolennik powstającego w Gdańsku Kościoła Wyznający, zmuszony przez nazistów we wrześniu 1933 roku do przejścia na emeryturę (od 1 I 1934).
Od 10 XI 1911 doktor honoris causa uniwersytetu w Gießen (Hesja).