IWASZKIEWICZ JAROSŁAW, profesor Akademii Medycznej w Gdańsku
(Utworzył nową stronę „{{paper}} IWASZKIEWICZ JAROSŁAW (3 V 1906 Sieniawka, ob. Białoruś – 25 VII 1985 Gdańsk), lekarz laryngolog. W 1924–31 studiował na wydz. lekarskim uniw. w P...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | IWASZKIEWICZ JAROSŁAW (3 V 1906 Sieniawka, ob. Białoruś – 25 VII 1985 Gdańsk), lekarz laryngolog. W 1924–31 studiował na wydz. lekarskim uniw. w Poznaniu, od 1931 dr. W 1931–39 pracował w Klinice Otolaryngologicznej uniw. w Poznaniu. W czasie II w. świat. w | + | IWASZKIEWICZ JAROSŁAW (3 V 1906 Sieniawka, ob. Białoruś – 25 VII 1985 Gdańsk), lekarz laryngolog. W 1924–31 studiował na wydz. lekarskim uniw. w Poznaniu, od 1931 dr. W 1931–39 pracował w Klinice Otolaryngologicznej uniw. w Poznaniu. W czasie II w. świat. w Rumunii, Francji i Wielkiej Brytanii jako laryngolog w szpitalach wojsk., 1941–47 wykładowca otolaryngologii na Polskim Wydz. Lekarskim uniw. w Edynburgu. Od 1947 (do emerytury) w Gd., w ALG i AMG (q GUMed), od 1 III 1948 kier. Kliniki Otolaryngologicznej, od 1948 prof. tytularny, od 1963 prof. zw., 1975 dr h.c. AMG. Zajmował się zagadnieniami zapaleń ucha środkowego i jego powikłań wewnątrzczaszkowych; oparzeń przełyku i ich bliznowatych zwężeń oraz zagadnieniami onkologii rynolaryngologicznej, gł. rakiem krtani, jego przerzutami do węzłów chłonnych, nowotworami części nosowej gardła, guzów nosa i jego zatok. Jako pierwszy w Polsce podjął zagadnienia alergii górnych dróg oddechowych. Między innymi autor podręczników Zarys otiatrii (1953) i Zarys laryngologii (1954) oraz kilkakrotnie wznawianego Zarysu otolaryngologii. Ojciec Barbary Iwaszkiewicz-Bilikiewicz (5 II 1935 Poznań – 26 IV 2011 Słowacja), prof. okulistyki AMG (q Adam Bilikiewicz). {{author: ZM}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:15, 17 lut 2013
IWASZKIEWICZ JAROSŁAW (3 V 1906 Sieniawka, ob. Białoruś – 25 VII 1985 Gdańsk), lekarz laryngolog. W 1924–31 studiował na wydz. lekarskim uniw. w Poznaniu, od 1931 dr. W 1931–39 pracował w Klinice Otolaryngologicznej uniw. w Poznaniu. W czasie II w. świat. w Rumunii, Francji i Wielkiej Brytanii jako laryngolog w szpitalach wojsk., 1941–47 wykładowca otolaryngologii na Polskim Wydz. Lekarskim uniw. w Edynburgu. Od 1947 (do emerytury) w Gd., w ALG i AMG (q GUMed), od 1 III 1948 kier. Kliniki Otolaryngologicznej, od 1948 prof. tytularny, od 1963 prof. zw., 1975 dr h.c. AMG. Zajmował się zagadnieniami zapaleń ucha środkowego i jego powikłań wewnątrzczaszkowych; oparzeń przełyku i ich bliznowatych zwężeń oraz zagadnieniami onkologii rynolaryngologicznej, gł. rakiem krtani, jego przerzutami do węzłów chłonnych, nowotworami części nosowej gardła, guzów nosa i jego zatok. Jako pierwszy w Polsce podjął zagadnienia alergii górnych dróg oddechowych. Między innymi autor podręczników Zarys otiatrii (1953) i Zarys laryngologii (1954) oraz kilkakrotnie wznawianego Zarysu otolaryngologii. Ojciec Barbary Iwaszkiewicz-Bilikiewicz (5 II 1935 Poznań – 26 IV 2011 Słowacja), prof. okulistyki AMG (q Adam Bilikiewicz).
