BOLDUAN RAJMUND, dziennikarz
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File: Rajmund_Bolduan.jpg |thumb| Jan Babczenko i Rajmund Bolduan, ''Front bez okopów'', Gdańsk 1969]] | [[File: Rajmund_Bolduan.jpg |thumb| Jan Babczenko i Rajmund Bolduan, ''Front bez okopów'', Gdańsk 1969]] | ||
| − | '''RAJMUND BOLDUAN''' (27 III 1929 Kościerzyna – 1 VII 2006 Gdańsk), dziennikarz, publicysta. Syn Teodora Bolduana, burmistrza Wejherowa, rozstrzelanego w roku 1939 przez Niemców, brat [[BOLDUAN TADEUSZ | Tadeusza | + | '''RAJMUND BOLDUAN''' (27 III 1929 Kościerzyna – 1 VII 2006 Gdańsk), dziennikarz, publicysta. Syn Teodora Bolduana, burmistrza Wejherowa, rozstrzelanego w roku 1939 przez Niemców, brat [[BOLDUAN TADEUSZ | Tadeusza Bolduana]]. Wraz z nim od 1945 przebywał w Domu Dziecka w Sopocie. W Kościerzynie ukończył liceum Ogólnokształcące, od 1950 do emerytury w roku 1982 (z 3-letnią przerwą na odbycie służby wojskowej) pracował w redakcji [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]]. Kolejno był redaktorem w dziale korespondentów terenowych, publicystą, kierownikiem wydania niedzielnego, sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego (1976–1982). Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Zrzeszenia Kaszubskiego, współpracował m.in. z dwutygodnikiem [[KASZËBE | „Kaszëbe”]] (1957–1961). Wspólnie z Marianem Podgórecznym autor książki ''Deutschland w płomieniach'' (1960) i ''Bez mundurów'' (1961), z Janem Babczenką ''Kryptonim KD'' (1965) i ''Front bez okopów'' (1969). Uhonorowany m.in. odznaką [[ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za zasługi dla Gdańska”]] (1973). Pochowany na cmentarzu w Kościerzynie. {{author: JMB}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 20:24, 29 sie 2021
RAJMUND BOLDUAN (27 III 1929 Kościerzyna – 1 VII 2006 Gdańsk), dziennikarz, publicysta. Syn Teodora Bolduana, burmistrza Wejherowa, rozstrzelanego w roku 1939 przez Niemców, brat Tadeusza Bolduana. Wraz z nim od 1945 przebywał w Domu Dziecka w Sopocie. W Kościerzynie ukończył liceum Ogólnokształcące, od 1950 do emerytury w roku 1982 (z 3-letnią przerwą na odbycie służby wojskowej) pracował w redakcji „Dziennika Bałtyckiego”. Kolejno był redaktorem w dziale korespondentów terenowych, publicystą, kierownikiem wydania niedzielnego, sekretarzem redakcji i zastępcą redaktora naczelnego (1976–1982). Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich i Zrzeszenia Kaszubskiego, współpracował m.in. z dwutygodnikiem „Kaszëbe” (1957–1961). Wspólnie z Marianem Podgórecznym autor książki Deutschland w płomieniach (1960) i Bez mundurów (1961), z Janem Babczenką Kryptonim KD (1965) i Front bez okopów (1969). Uhonorowany m.in. odznaką „Za zasługi dla Gdańska” (1973). Pochowany na cmentarzu w Kościerzynie.
