PLUCIŃSKI LEON BOLESŁAW, komisarz RP w Gdańsku
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | [[File: | + | [[File: Leon_PLuciński.jpg |thumb| Leon Pluciński]] |
− | '''LEON BOLESŁAW PLUCIŃSKI''' (9 II 1875 Karczewo koło Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), | + | '''LEON BOLESŁAW PLUCIŃSKI''' (9 II 1875 Karczewo koło Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), [[KOMISARIAT GENERALNY RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ W II WMG | Komisarz Generalny Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w II Wolnym Mieście Gdańsku]] (WMG). Ukończył gimnazjum w Poznaniu, studiował rolnictwo w Halle i Berlinie. W latach 1919–1920 wiceminister w Ministerstwie do spraw byłej Dzielnicy Pruskiej.<br/><br/> |
+ | Kierował rokowaniami polsko-gdańskimi 24 X 1921, zakończonymi podpisaniem umowy warszawskiej. 20 VI 1921 otrzymał nominację na stanowisko Komisarza Generalnego RP w II WMG, stanowisko objął 5 lipca. W odróżnieniu od poprzednika, [[BIESIADECKI MACIEJ | Macieja Biesiadeckiego]], zwolennik ustępstw RP wobec [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1920–1939 | II WMG]]. Dążył do pogłębiania gospodarczej współpracy polsko-gdańskiej i unifikacji gospodarki II WMG z Polską. Krytykował postawę Ligi Narodów w kwestii gdańskiej (wystąpienie w Genewie 4 VII 1923).<br/><br/> | ||
+ | Na czele Komisariatu Generalnego stał oficjalnie do stycznia 1924 roku, faktycznie już w październiku przestał piastować to stanowisko. W marcu 1922 prezydent RP Gabriel Narutowicz proponował powierzenie mu stanowiska premiera. Był posłem na Sejm RP. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:57, 26 sie 2021
LEON BOLESŁAW PLUCIŃSKI (9 II 1875 Karczewo koło Poznania – 2 VI 1935 Swadzim), Komisarz Generalny Rzeczypospolitej Polskiej (RP) w II Wolnym Mieście Gdańsku (WMG). Ukończył gimnazjum w Poznaniu, studiował rolnictwo w Halle i Berlinie. W latach 1919–1920 wiceminister w Ministerstwie do spraw byłej Dzielnicy Pruskiej.
Kierował rokowaniami polsko-gdańskimi 24 X 1921, zakończonymi podpisaniem umowy warszawskiej. 20 VI 1921 otrzymał nominację na stanowisko Komisarza Generalnego RP w II WMG, stanowisko objął 5 lipca. W odróżnieniu od poprzednika, Macieja Biesiadeckiego, zwolennik ustępstw RP wobec II WMG. Dążył do pogłębiania gospodarczej współpracy polsko-gdańskiej i unifikacji gospodarki II WMG z Polską. Krytykował postawę Ligi Narodów w kwestii gdańskiej (wystąpienie w Genewie 4 VII 1923).
Na czele Komisariatu Generalnego stał oficjalnie do stycznia 1924 roku, faktycznie już w październiku przestał piastować to stanowisko. W marcu 1922 prezydent RP Gabriel Narutowicz proponował powierzenie mu stanowiska premiera. Był posłem na Sejm RP.