TOCZYSKA STEFANIA, śpiewaczka operowa
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:Stefania Toczyska z Włodzimierzem Nawotką (w środku) i Florianem Skulskim.JPG|thumb|Stefania Toczyska z [[NAWOTKA WŁODZIMIERZ| Włodzimierzem Nawotką]] (w środku) i Florianem Skulskim]] | [[File:Stefania Toczyska z Włodzimierzem Nawotką (w środku) i Florianem Skulskim.JPG|thumb|Stefania Toczyska z [[NAWOTKA WŁODZIMIERZ| Włodzimierzem Nawotką]] (w środku) i Florianem Skulskim]] | ||
| − | '''STEFANIA TOCZYSKA''', z domu Krzywińska (ur. 19 II 1943 Grudziądz), | + | '''STEFANIA TOCZYSKA''', z domu Krzywińska (ur. 19 II 1943 Grudziądz), śpiewaczka operowa (mezzosopran). W czasie nauki w liceum ogólnokształcącym w rodzinnym mieście współpracowała z chórem męskim "Echo". Ukończyła średnią szkołę muzyczną w Toruniu, gdzie uczyła się śpiewu pod kierunkiem Janiny Buchowieckiej. Obok śpiewu klasycznego chętnie sięgała po piosenkę, zadebiutowała nawet na Festiwalu Piosenki w Opolu. Z tego okresu zachowała się w fonotece Radia Bydgoskiego jej niezwykła wokaliza, zarejestrowana z Zespołem Instrumentalnym Bogdana Ciesielskiego i Romana Nowackiego, w której z perfekcyjną intonacją prezentowała charakteryzujący wokalistykę jazzową styl scat. W 1968 z mężem Romualdem Toczyskim, nauczycielem muzyki, przeniosła się do Gdańska. W latach 1968–1973 studiowała śpiew solowy w PWSM ([[AKADEMIA MUZYCZNA IM. STANISŁAWA MONIUSZKI | Akademia Muzyczna]]) w klasie [[IGLIKOWSKA BARBARA | Barbary Iglikowskiej]]. W czasie studiów laureatka głównych nagród konkursów wokalnych w Tuluzie (1971), Paryżu (1972), s’Hertogenbosch (Holandia) (1973).<br/><br/> |
| − | W latach 1973–1979 solistka [[PAŃSTWOWA OPERA I FILHARMONIA BAŁTYCKA | Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku]], | + | W latach 1973–1979 solistka [[PAŃSTWOWA OPERA I FILHARMONIA BAŁTYCKA | Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku]]. Zadebiutowała w 1972 w roli Jadwigi w ''Strasznym dworze'' Stanisława Moniuszki, w lutym 1973 tytułową rolą Carmen w operze Georga Bizeta w reżyserii Danuty Baduszkowej, partnerując [[KUSIEWICZ JAN | Janowi Kusiewiczowi]] w roli Don Joségo, wywołała entuzjazm krytyków muzycznych. Dyrektor Opery Bałtyckiej Zbigniew Chwedczuk wystawił specjalnie dla niej dzieła uważane za niezbyt udane teatralnie, lecz z czołowymi partiami dla mezzosopranu: ''Samsona i Dalilę'' Saint-Saënsa (1975) i ''Faworytę'' Donizettiego (1978), oba w reżyserii [[HEBANOWSKI-DOBROGOYSKI STANISŁAW | Stanisława Hebanowskiego]]; odniosły ogromny sukces, podobnie jak ich wyjazdowe przedstawienia na gościnnych występach Opery Bałtyckiej w Warszawie (''Samson i Dalila'' 12 V 1976, ''Faworyta'' 10 VI 1978). Wystąpiła też w przedstawieniach operetkowych (''Student żebrak'' Karla Millöckera, ''Noc w Wenecji'' i ''Zemsta nietoperza'' Johanna Straussa).Pożegnała się 15 VII 1979 występem w ''Samsonie i Dalili'' Camille'a Saint-Saënsa.<br/><br/> |
Od 1979 mieszka w Wiedniu, jesienią 1979 zadebiutowała w Wiener Staatsoper, ponownie rolą Carmen, rozpoczynając światową karierę śpiewaczki operowej i oratoryjnej. Śpiewała w wielu tytułowych partiach oper wystawianych na scenie wiedeńskiej, w Bayerische Staatsoper w Monachium, Royal Opera House w Londynie, w latach 1988–1997 w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Deutsche Oper w Berlinie, Buenos Aires, San Francisco, Paryżu, Rzymie, Warszawie.<br/><br/> | Od 1979 mieszka w Wiedniu, jesienią 1979 zadebiutowała w Wiener Staatsoper, ponownie rolą Carmen, rozpoczynając światową karierę śpiewaczki operowej i oratoryjnej. Śpiewała w wielu tytułowych partiach oper wystawianych na scenie wiedeńskiej, w Bayerische Staatsoper w Monachium, Royal Opera House w Londynie, w latach 1988–1997 w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Deutsche Oper w Berlinie, Buenos Aires, San Francisco, Paryżu, Rzymie, Warszawie.<br/><br/> | ||
Ma w dorobku nagrania płytowe, między innymi ''Trubadura'' Giuseppe Verdiego, ''Requiem'' Antonina Dworzaka, nagrania radiowe i telewizyjne. W Gdańsku wystąpiła 9–10 VI 2000 podczas obchodów 50-lecia Opery Bałtyckiej, wcześniej na jednym z recitali w Wielkiej Sali Wety [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. 12 I 1974 wyróżniona nagrodą kulturalną wojewody gdańskiego. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Ma w dorobku nagrania płytowe, między innymi ''Trubadura'' Giuseppe Verdiego, ''Requiem'' Antonina Dworzaka, nagrania radiowe i telewizyjne. W Gdańsku wystąpiła 9–10 VI 2000 podczas obchodów 50-lecia Opery Bałtyckiej, wcześniej na jednym z recitali w Wielkiej Sali Wety [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]]. 12 I 1974 wyróżniona nagrodą kulturalną wojewody gdańskiego. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 07:29, 19 lip 2021
_i_Florianem_Skulskim.JPG)
STEFANIA TOCZYSKA, z domu Krzywińska (ur. 19 II 1943 Grudziądz), śpiewaczka operowa (mezzosopran). W czasie nauki w liceum ogólnokształcącym w rodzinnym mieście współpracowała z chórem męskim "Echo". Ukończyła średnią szkołę muzyczną w Toruniu, gdzie uczyła się śpiewu pod kierunkiem Janiny Buchowieckiej. Obok śpiewu klasycznego chętnie sięgała po piosenkę, zadebiutowała nawet na Festiwalu Piosenki w Opolu. Z tego okresu zachowała się w fonotece Radia Bydgoskiego jej niezwykła wokaliza, zarejestrowana z Zespołem Instrumentalnym Bogdana Ciesielskiego i Romana Nowackiego, w której z perfekcyjną intonacją prezentowała charakteryzujący wokalistykę jazzową styl scat. W 1968 z mężem Romualdem Toczyskim, nauczycielem muzyki, przeniosła się do Gdańska. W latach 1968–1973 studiowała śpiew solowy w PWSM ( Akademia Muzyczna) w klasie Barbary Iglikowskiej. W czasie studiów laureatka głównych nagród konkursów wokalnych w Tuluzie (1971), Paryżu (1972), s’Hertogenbosch (Holandia) (1973).
W latach 1973–1979 solistka Państwowej Opery i Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku. Zadebiutowała w 1972 w roli Jadwigi w Strasznym dworze Stanisława Moniuszki, w lutym 1973 tytułową rolą Carmen w operze Georga Bizeta w reżyserii Danuty Baduszkowej, partnerując Janowi Kusiewiczowi w roli Don Joségo, wywołała entuzjazm krytyków muzycznych. Dyrektor Opery Bałtyckiej Zbigniew Chwedczuk wystawił specjalnie dla niej dzieła uważane za niezbyt udane teatralnie, lecz z czołowymi partiami dla mezzosopranu: Samsona i Dalilę Saint-Saënsa (1975) i Faworytę Donizettiego (1978), oba w reżyserii Stanisława Hebanowskiego; odniosły ogromny sukces, podobnie jak ich wyjazdowe przedstawienia na gościnnych występach Opery Bałtyckiej w Warszawie (Samson i Dalila 12 V 1976, Faworyta 10 VI 1978). Wystąpiła też w przedstawieniach operetkowych (Student żebrak Karla Millöckera, Noc w Wenecji i Zemsta nietoperza Johanna Straussa).Pożegnała się 15 VII 1979 występem w Samsonie i Dalili Camille'a Saint-Saënsa.
Od 1979 mieszka w Wiedniu, jesienią 1979 zadebiutowała w Wiener Staatsoper, ponownie rolą Carmen, rozpoczynając światową karierę śpiewaczki operowej i oratoryjnej. Śpiewała w wielu tytułowych partiach oper wystawianych na scenie wiedeńskiej, w Bayerische Staatsoper w Monachium, Royal Opera House w Londynie, w latach 1988–1997 w Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Deutsche Oper w Berlinie, Buenos Aires, San Francisco, Paryżu, Rzymie, Warszawie.
Ma w dorobku nagrania płytowe, między innymi Trubadura Giuseppe Verdiego, Requiem Antonina Dworzaka, nagrania radiowe i telewizyjne. W Gdańsku wystąpiła 9–10 VI 2000 podczas obchodów 50-lecia Opery Bałtyckiej, wcześniej na jednym z recitali w Wielkiej Sali Wety Ratusza Głównego Miasta. 12 I 1974 wyróżniona nagrodą kulturalną wojewody gdańskiego.
