KARZIEWICZ GRZEGORZ JERZY, adwokat, sędzia
m |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''GRZEGORZ JERZY KARZIEWICZ''' (ur. 1 VII 1937 Topola Szlachecka koło Łęczycy), adwokat, sędzia. W 1946 roku jego rodzina osiedliła się w Straszynie. W 1961 ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i rozpoczął aplikację sądową. Do roku 1971 piastował urząd sędziego, następnie wykonywał zawód radcy prawnego. W 1973 wpisany na listę adwokatów Izby Gdańskiej. Po [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980 | + | '''GRZEGORZ JERZY KARZIEWICZ''' (ur. 1 VII 1937 Topola Szlachecka koło Łęczycy), adwokat, sędzia. W 1946 roku jego rodzina osiedliła się w Straszynie. W 1961 ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i rozpoczął aplikację sądową. Do roku 1971 piastował urząd sędziego, następnie wykonywał zawód radcy prawnego.<br/><br/> |
+ | W 1973 wpisany na listę adwokatów Izby Gdańskiej. Po [[SIERPIEŃ 1980 | sierpniu 1980]] współpracował z Komisją Interwencji [[SOLIDARNOŚĆ | NSZZ „Solidarność”]]. W czasie [[STAN WOJENNY | stanu wojennego]] bronił w procesach politycznych, między innymi [[LIS BOGDAN | Bogdana Lisa]], [[NOWAK CZESŁAW | Czesława Nowaka]], Edmunda Krasowskiego. W latach 1989–1992 oraz 1992–1995 dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Okręgowej Rady Adwokackiej w Gdańsku ([[ADWOKATURA | adwokatura]]). Przez dwie kadencje Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (RP), w 1991–1997, był sędzią Trybunału Stanu RP. W 1993 bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia Unii Demokratycznej. W 1997 roku mianowany sędzią Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, w związku z czym, na własną prośbę, został skreślony z listy adwokatów. Od 2004 w stanie spoczynku.<br/><br/> | ||
+ | W 1995 laureat plebiscytu na Dżentelmena Roku w regionie gdańskim. Uhonorowany odznaką „Adwokatura Zasłużonym”, w 2009 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. {{author: MOW}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 19:08, 1 lip 2021
GRZEGORZ JERZY KARZIEWICZ (ur. 1 VII 1937 Topola Szlachecka koło Łęczycy), adwokat, sędzia. W 1946 roku jego rodzina osiedliła się w Straszynie. W 1961 ukończył Wydział Prawa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu i rozpoczął aplikację sądową. Do roku 1971 piastował urząd sędziego, następnie wykonywał zawód radcy prawnego.
W 1973 wpisany na listę adwokatów Izby Gdańskiej. Po sierpniu 1980 współpracował z Komisją Interwencji NSZZ „Solidarność”. W czasie stanu wojennego bronił w procesach politycznych, między innymi Bogdana Lisa, Czesława Nowaka, Edmunda Krasowskiego. W latach 1989–1992 oraz 1992–1995 dwukrotnie pełnił funkcję dziekana Okręgowej Rady Adwokackiej w Gdańsku ( adwokatura). Przez dwie kadencje Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (RP), w 1991–1997, był sędzią Trybunału Stanu RP. W 1993 bez powodzenia kandydował do Senatu z ramienia Unii Demokratycznej. W 1997 roku mianowany sędzią Sądu Apelacyjnego w Gdańsku, w związku z czym, na własną prośbę, został skreślony z listy adwokatów. Od 2004 w stanie spoczynku.
W 1995 laureat plebiscytu na Dżentelmena Roku w regionie gdańskim. Uhonorowany odznaką „Adwokatura Zasłużonym”, w 2009 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.