CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ ŁAŹNIA

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Gilbert_Proesch_i_George_Passmore_na_wernisażu_wystawy_Jack_Freak_Pictures_w_CSW____Łaźnia_____2011.JPG|thumb|Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy Jack Freak Pictures w CSW    Łaźnia    2011]]'''CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”''', ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej (q łaźnie publiczne), otwartej 1908, nieczynnej od lat 80. XX w. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 przez niezależne środowisko artyst. Formalnie powstała 1998, sięga początkami lat 80. XX w., do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych nast. do tzw. nowej szkoły gd., skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby q Grzegorza Klamana na q Spichlerzach. W 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akade- miku q ASP przy ul. Chlebnickiej, nast. budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artyst. pracy, prezentacji, między- narodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. Otwarte Atelier, Sztuka- -Miasto-Maszyna (1993), Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa (1994), Endlos/ Endels (1995). W 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod ob. nazwą CSW Łaźnia. <br /><br /> Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą pol. i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicz- nej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gd., programy edukacji i warsztatów, zwł. dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. Dyrektorzy: Aneta Szyłak (1998–2001), Jadwiga Charzyńska (od 2001). {{author: EKA}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Gilbert_Proesch_i_George_Passmore_na_wernisażu_wystawy_Jack_Freak_Pictures_w_CSW____Łaźnia_____2011.JPG|thumb|Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy Jack Freak Pictures w CSW    Łaźnia    2011]]'''CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”''', ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej (q łaźnie publiczne), otwartej 1908, nieczynnej od lat 80. XX w. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 przez niezależne środowisko artyst. Formalnie powstała 1998, sięga początkami lat 80. XX w., do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych nast. do tzw. nowej szkoły gd., skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby q Grzegorza Klamana na q Spichlerzach. W 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku q ASP przy ul. Chlebnickiej, nast. budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artyst. pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. ''Otwarte Atelier'', ''Sztuka-Miasto-Maszyna'' (1993), ''Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa'' (1994), ''Endlos/ Endels'' (1995). W 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa ''Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska'' (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod ob. nazwą CSW Łaźnia. <br /><br /> Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą pol. i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gd., programy edukacji i warsztatów, zwł. dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. Dyrektorzy: Aneta Szyłak (1998–2001), Jadwiga Charzyńska (od 2001). {{author: EKA}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 14:05, 17 lut 2013

Plik:Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy Jack Freak Pictures w CSW Łaźnia 2011.JPG
Gilbert Proesch i George Passmore na wernisażu wystawy Jack Freak Pictures w CSW Łaźnia 2011
CENTRUM SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ „ŁAŹNIA”, ul. Jaskółcza 1, Dolne Miasto. Samorządowa placówka kultury, w budynku dawnej łaźni miejskiej (q łaźnie publiczne), otwartej 1908, nieczynnej od lat 80. XX w. Pierwsza publiczna instytucja sztuki współczesnej stworzona po 1989 przez niezależne środowisko artyst. Formalnie powstała 1998, sięga początkami lat 80. XX w., do alternatywnych, interdyscyplinarnych działań artystów zaliczonych nast. do tzw. nowej szkoły gd., skupionych wokół plenerowej pracowni rzeźby q Grzegorza Klamana na q Spichlerzach. W 1985 powołano tam Galerię Wyspa, prowadzoną przez G. Klamana i Roberta Rumasa (którego 1991 zastąpiła Agnieszka Wołodźko). W 1990 Galeria otrzymała stałe miejsce w akademiku q ASP przy ul. Chlebnickiej, nast. budynek opuszczonej łaźni. Według ogłoszonego w 1992 projektu Otwarte Atelier miała być nie tylko miejscem artyst. pracy, prezentacji, międzynarodowych kontaktów, ale też sposobem na kulturową przemianę zaniedbanej dzielnicy. Do 1994 Fundacja Otwarte Atelier korzystała z obiektu na podstawie umowy użyczenia zawartej z władzami miasta; odbywały się pierwsze akcje, pokazy sztuki najnowszej, eksperymentalnej, krytycznej, m.in. Otwarte Atelier, Sztuka-Miasto-Maszyna (1993), Międzynarodowe Warsztaty Multimedialne Projekt Wyspa (1994), Endlos/ Endels (1995). W 1994 G. Klaman stworzył Fundację Wyspa Progress; 1995 z nową kuratorką Galerii Wyspa, Anetą Szyłak, zgłosili koncepcję stworzenia w obiekcie placówki wystawienniczej dotowanej przez miasto. Ważnym argumentem w negocjacjach była wystawa Kolekcja sztuki współczesnej na 1000-lecie Gdańska (1997). W czerwcu 1998 powołano budżetową instytucję pod ob. nazwą CSW Łaźnia.

Program wystawienniczy obejmuje sztukę najnowszą pol. i obcą, komentującą rzeczywistość, prezentującą działania w przestrzeni publicznej, projekty społeczne. CSW prowadzi cykliczny projekt Galeria Zewnętrzna Miasta Gd., programy edukacji i warsztatów, zwł. dla mieszkańców dzielnicy, debaty, spotkania, dyskusje dotyczące najnowszej sztuki i estetyki, promuje młodą sztukę, eksperymentalną muzykę i kinematografię. Dyrektorzy: Aneta Szyłak (1998–2001), Jadwiga Charzyńska (od 2001). EKA
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania