BODENSTEIN JOHANN CHRISTOPH, kupiec senator
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JOHANN CHRISTOPH BODENSTEIN''' (23 VII 1750 Pasłęk (Preussische Holand) – 29 I 1809 Gdańsk), kupiec, w latach 1789–1792 przedstawiciel [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]], od lipca 1807 do śmierci | + | '''JOHANN CHRISTOPH BODENSTEIN''' (23 VII 1750 Pasłęk (Preussische Holand) – 29 I 1809 Gdańsk), kupiec, w latach 1789–1792 przedstawiciel [[KWARTAŁY | Kwartału Wysokiego]], od lipca 1807 do śmierci jeden z 14 senatorów [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815 | I Wolnego Miasta Gdańska]] (WMG), wybrany w pierwszej kolejności w gronie ośmiu najbogatszych gdańszczan. Właściciel dużej firmy handlu hurtowego zbożem, poniósł jednak duże straty finansowe w wyniku zaprowadzenia rządów napoleońskich. Dodatkowo sześć należących do niego spichlerzy jesienią 1813 (już po jego śmierci) zostało zniszczonych w czasie oblężenia miasta przez wojska rosyjskie, ostrzale i wywołanym tym pożarze Wyspy Spichrzów [[SPICHLERZE | Spichlerzy]]. Były to: London (Londyn) przy Hopfengasse 18 (ul. Chmielna), Schwarze Kater (Czarny Kot) przy ul. Chmielnej 35, Kleine Waage (Mała Waga) przy ul. Chmielnej 55, Schwarzer Ochs (Czarny Wół) przy ul. Chmielnej 90, Zwei Tauben (Dwa Gołąbki) przy Schliefengasse 8 (ul. Ciesielska), Vergoldeter Schlüssel (Pozłacany Kluczyk) przy Turmgasse 5 (ul. Basztowa). <br/><br/> |
W 1797 roku mieszkał przy Ankerschmiedegasse 179 (ul. Kotwiczników 25). W 1808– 1809 był właścicielem kamienic przy Langer Markt 426 (Długi Targ 4), Langgasse 388 (ul. Długa 23) i Jopengasse 557 (ul. Piwna 2) oraz domu czynszowego przy Lastadie 435 (ul. Lastadia 10). Żonaty był z Marią Gottliebą (1771 – po 1809), córką Chrystiana Friedricha Remusa z Debrzna, bezdzietny. W 1809 wdowa zmuszona była sprzedać kamienicę przy Langer Markt 426 (Długi Targ 4) kupcowi Jamesowi Balfour (1770–1849), przy Langgasse 388 (ul. Długa 23) kupcowi Johannowi Jacobowi Haasemu (1780–1831), przy Jopengasse 557 (ul. Piwna 2) Philippowi Jacobowi Albrechtowi ([[ALBRECHT PHILIPP | Philipp Albrecht]]). Pozostały majątek, w tym i spalone w 1813 spichlerze, wniosła swojemu drugiemu mężowi Andreasowi Albertowi Hildebrandt (1768–1814). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | W 1797 roku mieszkał przy Ankerschmiedegasse 179 (ul. Kotwiczników 25). W 1808– 1809 był właścicielem kamienic przy Langer Markt 426 (Długi Targ 4), Langgasse 388 (ul. Długa 23) i Jopengasse 557 (ul. Piwna 2) oraz domu czynszowego przy Lastadie 435 (ul. Lastadia 10). Żonaty był z Marią Gottliebą (1771 – po 1809), córką Chrystiana Friedricha Remusa z Debrzna, bezdzietny. W 1809 wdowa zmuszona była sprzedać kamienicę przy Langer Markt 426 (Długi Targ 4) kupcowi Jamesowi Balfour (1770–1849), przy Langgasse 388 (ul. Długa 23) kupcowi Johannowi Jacobowi Haasemu (1780–1831), przy Jopengasse 557 (ul. Piwna 2) Philippowi Jacobowi Albrechtowi ([[ALBRECHT PHILIPP | Philipp Albrecht]]). Pozostały majątek, w tym i spalone w 1813 spichlerze, wniosła swojemu drugiemu mężowi Andreasowi Albertowi Hildebrandt (1768–1814). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 14:22, 13 maj 2021
JOHANN CHRISTOPH BODENSTEIN (23 VII 1750 Pasłęk (Preussische Holand) – 29 I 1809 Gdańsk), kupiec, w latach 1789–1792 przedstawiciel Kwartału Wysokiego, od lipca 1807 do śmierci jeden z 14 senatorów I Wolnego Miasta Gdańska (WMG), wybrany w pierwszej kolejności w gronie ośmiu najbogatszych gdańszczan. Właściciel dużej firmy handlu hurtowego zbożem, poniósł jednak duże straty finansowe w wyniku zaprowadzenia rządów napoleońskich. Dodatkowo sześć należących do niego spichlerzy jesienią 1813 (już po jego śmierci) zostało zniszczonych w czasie oblężenia miasta przez wojska rosyjskie, ostrzale i wywołanym tym pożarze Wyspy Spichrzów Spichlerzy. Były to: London (Londyn) przy Hopfengasse 18 (ul. Chmielna), Schwarze Kater (Czarny Kot) przy ul. Chmielnej 35, Kleine Waage (Mała Waga) przy ul. Chmielnej 55, Schwarzer Ochs (Czarny Wół) przy ul. Chmielnej 90, Zwei Tauben (Dwa Gołąbki) przy Schliefengasse 8 (ul. Ciesielska), Vergoldeter Schlüssel (Pozłacany Kluczyk) przy Turmgasse 5 (ul. Basztowa).
W 1797 roku mieszkał przy Ankerschmiedegasse 179 (ul. Kotwiczników 25). W 1808– 1809 był właścicielem kamienic przy Langer Markt 426 (Długi Targ 4), Langgasse 388 (ul. Długa 23) i Jopengasse 557 (ul. Piwna 2) oraz domu czynszowego przy Lastadie 435 (ul. Lastadia 10). Żonaty był z Marią Gottliebą (1771 – po 1809), córką Chrystiana Friedricha Remusa z Debrzna, bezdzietny. W 1809 wdowa zmuszona była sprzedać kamienicę przy Langer Markt 426 (Długi Targ 4) kupcowi Jamesowi Balfour (1770–1849), przy Langgasse 388 (ul. Długa 23) kupcowi Johannowi Jacobowi Haasemu (1780–1831), przy Jopengasse 557 (ul. Piwna 2) Philippowi Jacobowi Albrechtowi ( Philipp Albrecht). Pozostały majątek, w tym i spalone w 1813 spichlerze, wniosła swojemu drugiemu mężowi Andreasowi Albertowi Hildebrandt (1768–1814).
