KACAŁA GRZEGORZ, rugbista, trener

Wersja z 11:18, 6 maj 2021

Grzegorz Kacała, 2015

GRZEGORZ KACAŁA (ur. 15 III 1966 Sopot), rugbista i trener. Trzydziestokrotny reprezentant Polski, założyciel i prezes stowarzyszenia Rugby Barbarians Polska. Wychowanek Lechii Gdańsk (1983–1985), członek kadry okręgu juniorów, trenowanej przez Edwarda Hodurę (1985), zawodnik Ogniwa Sopot (1985–1993), z którym zdobył jako zawodnik i grający trener siedem razy mistrzostwo Polski (1987, 1989, 1990, 1991, 1992, 1993, 2003), dwa razy wicemistrzostwo (1988, 2001 – grający trener), dwa razy brązowy medal (1986, 2002 – grający trener).

Z Ogniwem Sopot zdobył Puchar Polski w latach 1987, 1988, 1989, 1991, 1993, 2001. W sierpniu 1989 roku wyjechał do Francji, 1989–1992 zawodnik Club Olympique Le Creusot (I liga), 1992–1995 rugbista RC Grenoble, z którym zdobył wicemistrzostwo Francji (1993). W 1994 po raz pierwszy zagrał w barwach Barbarians FC (Baa-Baas), założonej w 1890 roku elitarnej, opierającej się na zaproszeniach drużynie rugby, niewystępującej w żadnej lidze, a jedynie nieregularnie rozgrywającej swoje spotkania przeciw reprezentacjom narodowym, zespołom regionalnym i klubom: złożony z graczy ligi francuskiej zespół pokonał 6 VIII 1994 w Paryżu reprezentację angielskich Barbarians 35:18. W latach 1995–1996 gracz Paris St. Germain (rugby trzynastoosobowe), jako pierwszy Polak wystąpił w Super League. 23 XI 1996 wystąpił po raz drugi z francuskimi Barbarians przeciwko mistrzom świata rugbistom RPA (30:22).

W latach 1996–1997 zawodnik CA Brive, z którym wywalczył w 1997 Puchar Heinekena (odpowiednik piłkarskiej Ligi Mistrzów; w finale 25 I 1997 w Cardiff 28:9 z Leicester Tigers) i został uznany najlepszym zawodnikiem finału. W latach 1997–2001 zawodnik Cardiff RFC, z którym w 1998 zdobył wicemistrzostwo Walii, wicemistrzostwo Anglii w 1999 (mistrz i wicemistrz Walii grali w lidze angielskiej), 3 III 1999 zagrał po raz trzeci w Northampton z angielskimi Barbarians przeciwko reprezentacji East Midlands (środkowa Anglia) (51:19). W 2000 mistrzostwo ligi celtyckiej i Superpuchar Wielkiej Brytanii, 2001 wicemistrzostwo ligi celtyckiej. AMS

W 2001 zakończył karierę zawodową organizując w Sopocie mecz polskich „Barbarians” (jako Reprezentacji Ligi Polskiej) z drużyną swoich kolegów - najlepszych graczy francuskich, brytyjskich i nowozelandzkich (50:57). W 2000–2003 konsultant reprezentacji Polski, 2001–2004 grający trener Ogniwa Sopot, 2004-2006 już tylko trener, w 2007 szkoleniowiec Orkana Sochaczew.

W czerwcu 2008 współzałożyciel (z Sylwestrem Hodurą) i prezes Stowarzyszenia Rugby Barbarians Polska, mającego na celu promocję rugby w Polsce, poprzez organizowane meczów na podobnej zasadzie jak w Baa-Baas mecze. Inauguracyjne spotkanie zespołu opartego na rugbistach Arki Gdynia, Bałtyku Gdynia, Lechii Gdańsk, Ogniwa Sopot, Floty Gdynia, Tura Chojnice i Skry Warszawa z Barbarians Berlin miało miejsce 15 XI 2008 na boisku BSV 1892 Berlin (30:5, zdobył 5 punktów).

Pomysłodawca nagrody „Husarza”, którego statuetkami od 2008 Stowarzyszenie wraz z Polskim Związkiem Rugby corocznie honoruje najlepszych przedstawicieli dyscypliny w sezonie, w różnych kategoriach. W latach 2009-2012 trenerem Lechii Gdańsk (wspólnie z Markiem Płonką), w 2010 wywalczył drużyną wicemistrzostwo Polski, w 2011 brązowy medal, w 2012 złoty. Od 2018 edukator World Rugby, drugi trener reprezentacji U-18, następnie pierwszy trener U-20. W latach 2015-2018 wiceprezes zarządu Polskiego Związku Rugby ds. sportowych, przewodniczący komisji ds. współpracy międzynarodowej.

Najlepszy zawodnik formacji młyna w Europie według magazynu „World Rugby” (1997). Od 15 VII 2006 ma swoją gwiazdę w Alei Gwiazd Sportu we Władysławowie. W 2018 odznaczony medalem „Za zasługi dla gdańskiego sportu”. JANSZ