CEGLIŃSKI JANUSZ, koszykarz, olimpijczyk
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''JANUSZ CEGLIŃSKI''' (ur. 6 IV 1949 Gdańsk), koszykarz (środkowy, 201 cm wzrostu). Syn Kazimierza i Julianny z domu Plewińskiej. Absolwent Liceum Gastronomicznego, z zawodu piekarz-cukiernik. <br/><br/> | '''JANUSZ CEGLIŃSKI''' (ur. 6 IV 1949 Gdańsk), koszykarz (środkowy, 201 cm wzrostu). Syn Kazimierza i Julianny z domu Plewińskiej. Absolwent Liceum Gastronomicznego, z zawodu piekarz-cukiernik. <br/><br/> | ||
Od 1964 roku wychowanek [[GDAŃSKI KLUB SPORTOWY WYBRZEŻE | Gdańskim Klubie Sportowym (GKS) Wybrzeże]], w klubie na etacie sierżanta Milicji Obywatelskiej. W pierwszej drużynie seniorów grał od sezonu 1966/1967 do sezonu 1981/1982: mistrz Polski (1971, 1972, 1973, 1978), wicemistrz (1970, 1980), zdobywca Pucharu Polski (1976, 1978, 1979). W GKS Wybrzeże rozegrał 425 meczów, najwięcej spośród zawodników w historii klubu, zdobył 4555 punktów (w klasyfikacji wszech czasów ustępuje tylko [[JURKIEWICZ EDWARD | Edwardowi Jurkiewiczowi]]). Następnie występował w lidze węgierskiej, w sezonie 1986/1987 w Spójni Gdańsk. Od 1966 roku grał w reprezentacji Polski juniorów, między innymi w 1968 na Mistrzostwach Europy (Vigo, Hiszpania, IX miejsce). W latach 1971–1977 rozegrał 151 spotkań w reprezentacji Polski, zdobywając 1417 punktów. Uczestnik Mistrzostw Europy w 1971 w Essen (IV miejsce) i w 1973 w Barcelonie (XII miejsce). W 1972 uczestnik igrzysk olimpijskich w Monachium (X miejsce). <br/><br/> | Od 1964 roku wychowanek [[GDAŃSKI KLUB SPORTOWY WYBRZEŻE | Gdańskim Klubie Sportowym (GKS) Wybrzeże]], w klubie na etacie sierżanta Milicji Obywatelskiej. W pierwszej drużynie seniorów grał od sezonu 1966/1967 do sezonu 1981/1982: mistrz Polski (1971, 1972, 1973, 1978), wicemistrz (1970, 1980), zdobywca Pucharu Polski (1976, 1978, 1979). W GKS Wybrzeże rozegrał 425 meczów, najwięcej spośród zawodników w historii klubu, zdobył 4555 punktów (w klasyfikacji wszech czasów ustępuje tylko [[JURKIEWICZ EDWARD | Edwardowi Jurkiewiczowi]]). Następnie występował w lidze węgierskiej, w sezonie 1986/1987 w Spójni Gdańsk. Od 1966 roku grał w reprezentacji Polski juniorów, między innymi w 1968 na Mistrzostwach Europy (Vigo, Hiszpania, IX miejsce). W latach 1971–1977 rozegrał 151 spotkań w reprezentacji Polski, zdobywając 1417 punktów. Uczestnik Mistrzostw Europy w 1971 w Essen (IV miejsce) i w 1973 w Barcelonie (XII miejsce). W 1972 uczestnik igrzysk olimpijskich w Monachium (X miejsce). <br/><br/> | ||
| − | Wyróżniony tytułem Mistrza Sportu. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], złotą odznaką Polskiego Związku Koszykówki i „Zasłużony Gwardzista”. W 2006 roku otrzymał Medal 60-lecia OZKosz Gdańsk, w 2018 przyznano mu medal „Za | + | Wyróżniony tytułem Mistrza Sportu. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, odznaką [[ZASŁUŻONYM ZIEMI GDAŃSKIEJ | „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”]], złotą odznaką Polskiego Związku Koszykówki i „Zasłużony Gwardzista”. W 2006 roku otrzymał Medal 60-lecia OZKosz Gdańsk, w 2018 przyznano mu medal „Za zasługi dla gdańskiego sportu”. <br/><br/> |
Od 28 IV 1974 roku żonaty z Ewą z domu Domańską, ojciec Grzegorza i Jacka. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Od 28 IV 1974 roku żonaty z Ewą z domu Domańską, ojciec Grzegorza i Jacka. {{author: RED}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 19:39, 5 maj 2021
JANUSZ CEGLIŃSKI (ur. 6 IV 1949 Gdańsk), koszykarz (środkowy, 201 cm wzrostu). Syn Kazimierza i Julianny z domu Plewińskiej. Absolwent Liceum Gastronomicznego, z zawodu piekarz-cukiernik.
Od 1964 roku wychowanek Gdańskim Klubie Sportowym (GKS) Wybrzeże, w klubie na etacie sierżanta Milicji Obywatelskiej. W pierwszej drużynie seniorów grał od sezonu 1966/1967 do sezonu 1981/1982: mistrz Polski (1971, 1972, 1973, 1978), wicemistrz (1970, 1980), zdobywca Pucharu Polski (1976, 1978, 1979). W GKS Wybrzeże rozegrał 425 meczów, najwięcej spośród zawodników w historii klubu, zdobył 4555 punktów (w klasyfikacji wszech czasów ustępuje tylko Edwardowi Jurkiewiczowi). Następnie występował w lidze węgierskiej, w sezonie 1986/1987 w Spójni Gdańsk. Od 1966 roku grał w reprezentacji Polski juniorów, między innymi w 1968 na Mistrzostwach Europy (Vigo, Hiszpania, IX miejsce). W latach 1971–1977 rozegrał 151 spotkań w reprezentacji Polski, zdobywając 1417 punktów. Uczestnik Mistrzostw Europy w 1971 w Essen (IV miejsce) i w 1973 w Barcelonie (XII miejsce). W 1972 uczestnik igrzysk olimpijskich w Monachium (X miejsce).
Wyróżniony tytułem Mistrza Sportu. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi, odznaką „Zasłużonym Ziemi Gdańskiej”, złotą odznaką Polskiego Związku Koszykówki i „Zasłużony Gwardzista”. W 2006 roku otrzymał Medal 60-lecia OZKosz Gdańsk, w 2018 przyznano mu medal „Za zasługi dla gdańskiego sportu”.
Od 28 IV 1974 roku żonaty z Ewą z domu Domańską, ojciec Grzegorza i Jacka.
