SCHNAASE EDUARD DAVID, kaznodzieja, diakon
(uzupelnienie LM (17.11.2020)) |
|||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
w prywatnej szkole dla dziewcząt przy Heilige-Geist-Gasse 103 (ul. św. Ducha) ([[EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE | Ebertsche Höhere Töchterschule]]), w latach 1871–1886 – jej właściciel.<br/><br/> | w prywatnej szkole dla dziewcząt przy Heilige-Geist-Gasse 103 (ul. św. Ducha) ([[EBERTSCHE HÖHERE TÖCHTERSCHULE | Ebertsche Höhere Töchterschule]]), w latach 1871–1886 – jej właściciel.<br/><br/> | ||
Autor ważnej, również obecnie, monografii ''Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs'' (Danzig 1863). Opublikował także między innymi rozprawy ''Die Rettung des Königs, oder: Der Danziger Juni im Jahre 1734'' (Danzig 1834), J''ohann Placotomus und sein Einfluß auf die Schule in Danzig: Herrn Matthias Gotthilf Löschin ... am Tage seiner funfzigjährigen Amtsjubelfeier in dankbarer Liebe und aufrichtiger Hochachtung'' (Danzig 1865), ''Andreas Aurifaber und seine Schola Dantiscana : Ein Beitrag zur Geschichte der Schulen in Danzig'' (Danzig 1874).<br/><br/> | Autor ważnej, również obecnie, monografii ''Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs'' (Danzig 1863). Opublikował także między innymi rozprawy ''Die Rettung des Königs, oder: Der Danziger Juni im Jahre 1734'' (Danzig 1834), J''ohann Placotomus und sein Einfluß auf die Schule in Danzig: Herrn Matthias Gotthilf Löschin ... am Tage seiner funfzigjährigen Amtsjubelfeier in dankbarer Liebe und aufrichtiger Hochachtung'' (Danzig 1865), ''Andreas Aurifaber und seine Schola Dantiscana : Ein Beitrag zur Geschichte der Schulen in Danzig'' (Danzig 1874).<br/><br/> | ||
| − | Na emeryturze mieszkał przy Johannisgasse 37 (ul. Świętojańska). Żonaty był z Sophią Stuhlmann, w 1892 mieszkającą w Gdańsku-Wrzeszczu. Ojciec Adalberta Johannesa (1837 Gdańsk – 3 IV 1907 Gdańsk), w 1892 prokurenta firmy handlowej „J. Boehm und Co”, zamieszkałego przy III Damm 7 (ul. Grobla III), w 1907 przy Poggenpfuhl 17/18 (ul. Żabi Kruk), kawalera. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/> | + | Na emeryturze mieszkał przy Johannisgasse 37 (ul. Świętojańska). Żonaty był z Sophią Stuhlmann, w 1892 mieszkającą w Gdańsku-Wrzeszczu. Ojciec Adalberta Johannesa (1837 Gdańsk – 3 IV 1907 Gdańsk), w 1892 prokurenta firmy handlowej „J. Boehm und Co”, zamieszkałego przy III Damm 7 (ul. Grobla III), w 1907 przy Poggenpfuhl 17/18 (ul. Żabi Kruk), kawalera. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] <br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/><br/> |
'''Bibliografia:'''<br/><br/> | '''Bibliografia:'''<br/><br/> | ||
| − | + | Archiwum Państwowe Gdańsk, sygn. 977/2722: Akta osobowe w zespole Konsystorza Ewangelickiego Prus Zachodnich. <br/> | |
| − | sygn. | + | Urząd Stanu Cywilnego w Gdańsku, akt zgonu nr 1026. <br/> |
| − | + | Danziger Intelligenzblatt, 1814, nr 41, s. 1236. <br/> | |
| − | + | Danziger Allgemeine Zeitung z 2 I 1887<br/> | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
Hirsch T., ''Gymnasium'', s.59. <br/> | Hirsch T., ''Gymnasium'', s.59. <br/> | ||
| − | Rhezxa L. ''Kurzgesatzte''... s. 51-52. | + | Rhezxa L. ''Kurzgesatzte''... s. 51-52. |
| − | + | ||
Wersja z 19:09, 4 maj 2021
EDUARD DAVID SCHNAASE (11 VI 1805 Gdańsk – 31 XII 1886 Gdańsk), kaznodzieja, diakon, historyk. Syn Paula Gottlieba (2 XII 1762 Gdańsk – 19 VI 1814 Berlin), kupca handlującego winem, właściciela firmy obsługi statków w gdańskim porcie, z kantorem we własnej kamienicy przy Grosse Wollwebergasse 1985 (ul. Tkacka 2). Brat kupca Paula Heinricha Wilhelma, historyka sztuki Karla Juliusa i kupca Friedricha Roberta Emila (29 I 1800 Gdańsk – 30 III 1855 Gdańsk, na apopleksję).
W 1826 roku ukończył Gimnazjum Miejskie, w latach 1826–1829 studiował teologię na uniwersytetach w Halle i Berlinie, gdzie uzyskał stopień doktora. Święcenia przyjął 8 XI 1832 w Gdańsku. Od 18 XI 1832 do 1854 był kaznodzieją kościoła św. Katarzyny, od 1855 do emerytury 1 I 1874 – diakon kościoła św. Jana. Od 1839 – nauczyciel
w prywatnej szkole dla dziewcząt przy Heilige-Geist-Gasse 103 (ul. św. Ducha) ( Ebertsche Höhere Töchterschule), w latach 1871–1886 – jej właściciel.
Autor ważnej, również obecnie, monografii Geschichte der evangelischen Kirche Danzigs (Danzig 1863). Opublikował także między innymi rozprawy Die Rettung des Königs, oder: Der Danziger Juni im Jahre 1734 (Danzig 1834), Johann Placotomus und sein Einfluß auf die Schule in Danzig: Herrn Matthias Gotthilf Löschin ... am Tage seiner funfzigjährigen Amtsjubelfeier in dankbarer Liebe und aufrichtiger Hochachtung (Danzig 1865), Andreas Aurifaber und seine Schola Dantiscana : Ein Beitrag zur Geschichte der Schulen in Danzig (Danzig 1874).
Na emeryturze mieszkał przy Johannisgasse 37 (ul. Świętojańska). Żonaty był z Sophią Stuhlmann, w 1892 mieszkającą w Gdańsku-Wrzeszczu. Ojciec Adalberta Johannesa (1837 Gdańsk – 3 IV 1907 Gdańsk), w 1892 prokurenta firmy handlowej „J. Boehm und Co”, zamieszkałego przy III Damm 7 (ul. Grobla III), w 1907 przy Poggenpfuhl 17/18 (ul. Żabi Kruk), kawalera.
Bibliografia:
Archiwum Państwowe Gdańsk, sygn. 977/2722: Akta osobowe w zespole Konsystorza Ewangelickiego Prus Zachodnich.
Urząd Stanu Cywilnego w Gdańsku, akt zgonu nr 1026.
Danziger Intelligenzblatt, 1814, nr 41, s. 1236.
Danziger Allgemeine Zeitung z 2 I 1887
Hirsch T., Gymnasium, s.59.
Rhezxa L. Kurzgesatzte... s. 51-52.
