GRONAU GEORG HERMANN, kupiec, radny
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} | + | '''GEORG HERMANN GRONAU''' (3 XII 1860 Elbląg – 15 X 1924 Gdańsk), kupiec, [[RADA MIEJSKA | radny Gdańska]]. Syn [[GRONAU HERMANN RICHARD | Hermanna Richarda Gronaua]], właściciel rodzinnej firmy handlu komisowego, głównie zboża oraz wysyłki towarów kolonialnych na teren Prus Wschodnich ziem polskich.<br/><br/> |
| − | [[Category: | + | W 1913 był członkiem gdańskiej Rady Miejskiej, od 1913 do 1916 nieetatowym członek Zarządu Miasta, nadzorował sektor opieki społecznej. Był członkiem rady [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]], honorowym konsulem Królestwa Węgier w Gdańsku, od 1885 loży masońskiej „Einigkeit” ([[WOLNOMULARSTWO | wolnomularstwo]]).<br/><br/> |
| + | Początkowo mieszkał z ojcem przy Altstädticher Graben 69/70 (ul. Podwale Staromiejskie), następnie przy St. Elisabeth– Kirchengasse 5 (ul. Elżbietańska). Od 18 X 1883 żonaty był z Elisabeth (ur. 12 VII 1859 Starogard Gdański), córką właściciela ziemskiego Adolfa Heubnera. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:38, 2 maj 2021
GEORG HERMANN GRONAU (3 XII 1860 Elbląg – 15 X 1924 Gdańsk), kupiec, radny Gdańska. Syn Hermanna Richarda Gronaua, właściciel rodzinnej firmy handlu komisowego, głównie zboża oraz wysyłki towarów kolonialnych na teren Prus Wschodnich ziem polskich.
W 1913 był członkiem gdańskiej Rady Miejskiej, od 1913 do 1916 nieetatowym członek Zarządu Miasta, nadzorował sektor opieki społecznej. Był członkiem rady kościoła św. Katarzyny, honorowym konsulem Królestwa Węgier w Gdańsku, od 1885 loży masońskiej „Einigkeit” ( wolnomularstwo).
Początkowo mieszkał z ojcem przy Altstädticher Graben 69/70 (ul. Podwale Staromiejskie), następnie przy St. Elisabeth– Kirchengasse 5 (ul. Elżbietańska). Od 18 X 1883 żonaty był z Elisabeth (ur. 12 VII 1859 Starogard Gdański), córką właściciela ziemskiego Adolfa Heubnera.
