GÜNTHER OTTO, dyrektor Biblioteki Miejskiej
(uzupełnienia MrGl (e-mail z 2.01.2015)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Günther Otto.JPG|thumb|Otto Günther]] | [[File:Günther Otto.JPG|thumb|Otto Günther]] | ||
| − | '''OTTO GÜNTHER''' (30 XII 1864 Celle koło Hanoweru – 8 X 1924 Wrocław), | + | '''OTTO GÜNTHER''' (30 XII 1864 Celle koło Hanoweru – 8 X 1924 Wrocław), dyrektor gdańskiej [[BIBLIOTEKA MIEJSKA | Biblioteki Miejskiej]]. W 1883 roku ukończył gimnazjum w Lüneburgu, odbył studia filologiczno-historyczne na uniwersytecie w Getyndze, gdzie uzyskał stopień doktora. Pracował w bibliotece uniwersytetu w Getyndze (od roku 1889) i w Bibliotece Królewskiej w Berlinie (od 1894).<br/><br/> |
| + | Od 1 X 1896 w Gdańsku archiwista miejski i kierownik Biblioteki Miejskiej, w latach 1902–1921 dyrektor. Przekształcił ją w nowoczesną bibliotekę naukową: uporządkowano i skatalogowano książki, prasę i zbiory specjalne. Jego system ewidencji księgozbioru sprzed roku 1945 funkcjonuje do dziś. Doprowadził do budowy budynku biblioteki (1905).<br/><br/> | ||
| + | Wydawał źródła dotyczące historii Gdańska. Opublikował katalog rękopisów Biblioteki Miejskiej i [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]], [[WILKIERZE | wilkierz Gdańska]] z 1761 roku oraz pracę [[LENGNICH GOTTFRIED | Gottfrieda Lengnicha]] ''Ius publicum civitatis Gedanensis'' (1900). W latach 1900–1920 sekretarz [[ZACHODNIOPRUSKIE TOWARZYSTWO HISTORYCZNE | Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego]] (Westpreußischer Geschichtsverein), członek redakcji „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”. Od roku 1921 dyrektor biblioteki uniwersyteckiej we Wrocławiu.<br/><br/> | ||
| + | Żonaty z Margarethą (1876 Gdańsk – po 1924 Wrocław), córką kupca [[RODENACKER CARL EDUARD | Carla Eduarda Rodenackera]]. Miał czworo dzieci. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 16:54, 2 maj 2021
OTTO GÜNTHER (30 XII 1864 Celle koło Hanoweru – 8 X 1924 Wrocław), dyrektor gdańskiej Biblioteki Miejskiej. W 1883 roku ukończył gimnazjum w Lüneburgu, odbył studia filologiczno-historyczne na uniwersytecie w Getyndze, gdzie uzyskał stopień doktora. Pracował w bibliotece uniwersytetu w Getyndze (od roku 1889) i w Bibliotece Królewskiej w Berlinie (od 1894).
Od 1 X 1896 w Gdańsku archiwista miejski i kierownik Biblioteki Miejskiej, w latach 1902–1921 dyrektor. Przekształcił ją w nowoczesną bibliotekę naukową: uporządkowano i skatalogowano książki, prasę i zbiory specjalne. Jego system ewidencji księgozbioru sprzed roku 1945 funkcjonuje do dziś. Doprowadził do budowy budynku biblioteki (1905).
Wydawał źródła dotyczące historii Gdańska. Opublikował katalog rękopisów Biblioteki Miejskiej i kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny, wilkierz Gdańska z 1761 roku oraz pracę Gottfrieda Lengnicha Ius publicum civitatis Gedanensis (1900). W latach 1900–1920 sekretarz Zachodniopruskiego Towarzystwa Historycznego (Westpreußischer Geschichtsverein), członek redakcji „Zeitschrift des Westpreußischen Geschichtsvereins”. Od roku 1921 dyrektor biblioteki uniwersyteckiej we Wrocławiu.
Żonaty z Margarethą (1876 Gdańsk – po 1924 Wrocław), córką kupca Carla Eduarda Rodenackera. Miał czworo dzieci.
