FABER ELSA, pisarka
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
(Utworzył nową stronę „{{paper}} FABER ELSA (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka q Karla A. Bockelmanna (q menonici). Z wykształcenia pielęgniarka (podczas i w. świat. w ni...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | FABER ELSA (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka q Karla A. Bockelmanna (q menonici). Z wykształcenia pielęgniarka (podczas i w. świat. w niem. szpitalach na froncie wsch.); pisarka, autorka popularnych bajek opartych często na motywach gd.: Märchen (1921, wyd. 3: 1940), Fern dem Alltag. Aus dem Wandertagebuch einer Märchenfrau (1925), Zwölf Märchen für Kinder (1925), Danziger Märchenbuch (1927). Bajki publikowała też w prasie. Określana żartobliwie jako „gd. ciocia bajkowa” (Danziger Märchentante). Po 1945 w Niemczech; publikowała bajki w ziomkowskich czasopismach. W 1966 otrzymała przyznawaną przez ziomkostwo gdańszczan nagrodę Danziger Kulturpreis. Była żoną q Walthera Fabera. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''FABER ELSA''' (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka q Karla A. Bockelmanna (q menonici). Z wykształcenia pielęgniarka (podczas i w. świat. w niem. szpitalach na froncie wsch.); pisarka, autorka popularnych bajek opartych często na motywach gd.: Märchen (1921, wyd. 3: 1940), Fern dem Alltag. Aus dem Wandertagebuch einer Märchenfrau (1925), Zwölf Märchen für Kinder (1925), Danziger Märchenbuch (1927). Bajki publikowała też w prasie. Określana żartobliwie jako „gd. ciocia bajkowa” (Danziger Märchentante). Po 1945 w Niemczech; publikowała bajki w ziomkowskich czasopismach. W 1966 otrzymała przyznawaną przez ziomkostwo gdańszczan nagrodę Danziger Kulturpreis. Była żoną q Walthera Fabera. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 13:48, 13 lut 2013
FABER ELSA (4 II 1890 Gdańsk – 4 IX 1980 Getynga), córka q Karla A. Bockelmanna (q menonici). Z wykształcenia pielęgniarka (podczas i w. świat. w niem. szpitalach na froncie wsch.); pisarka, autorka popularnych bajek opartych często na motywach gd.: Märchen (1921, wyd. 3: 1940), Fern dem Alltag. Aus dem Wandertagebuch einer Märchenfrau (1925), Zwölf Märchen für Kinder (1925), Danziger Märchenbuch (1927). Bajki publikowała też w prasie. Określana żartobliwie jako „gd. ciocia bajkowa” (Danziger Märchentante). Po 1945 w Niemczech; publikowała bajki w ziomkowskich czasopismach. W 1966 otrzymała przyznawaną przez ziomkostwo gdańszczan nagrodę Danziger Kulturpreis. Była żoną q Walthera Fabera.
