REIS VICTOR van der, ordynator w Szpitalu Miejskim
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
− | {{author: MrGl}} | + | '''VICTOR van der REIS''' (14 V 1889 Neuenhaus Dolna Saksonia – 23 XII 1957 San Paulo, Brazylia), lekarz, gastrolog, ordynator w [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu]]. Syn żydowskiego kupca Juliusa. Maturę uzyskał w gimnazjum w Osnabrück, medycynę studiował na uniwersytetach w Würzburgu i w 1911 w Lipsku. W 1914 w Monachium zdał państwowy egzamin doktorski z zakresu medycyny. Pracował jako asystent, następnie ordynator szpitala w Lichterfelde. Od stycznia 1919 asystent szpitala uniwersyteckiego w Greifswaldzie, następnie ordynator kliniki chorób wewnętrznych tego szpitala. <br/><br/> |
− | [[Category: | + | W Gdańsku od 1928. Był ordynatorem kliniki chorób wewnętrznych Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu. Aktywny członek gdańskiej katolickiej partii Centrum (Zentrumspartei). Po dojściu w Gdańsku do władzy NSDAP, w 1935 zwolniony ze stanowiska ze względu na pochodzenie, otrzymał jedynie czasowo zezwolenie na prowadzenie praktyki prywatnej. Przeniósł się z rodziną do Polski, do Pelplina, gdzie nadal prowadził działalność lekarską.<br/><br/> |
+ | W 1939, przed wybuchem wojny, odesłał żonę i dzieci do Düsseldorfu. Po 1 IX 1939 aresztowany przez Gestapo, został osadzony w [[OBÓZ STUTTHOF | obozie Stutthof]]. Przypuszczalnie w czasie pobytu na robotach rolnych na Żuławach udało mu się zbiec. Poprzez Włochy wyjechał do Brazylii, mieszkał i pracował w służbie zdrowia w San Paulo, zajmując się gastrologią i farmakologią. <br/><br/> | ||
+ | Od 3 XII 1918, po ślubie w Düsseldorfie, żonaty był z lekarką Margarette Ernst. Ojciec Ernsta (ur. 1922 Greifswald), Annemarie (ur. 1925 Greifswald) oraz Dierka (ur. 1928 Gdańsk). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 17:28, 11 kwi 2021
VICTOR van der REIS (14 V 1889 Neuenhaus Dolna Saksonia – 23 XII 1957 San Paulo, Brazylia), lekarz, gastrolog, ordynator w Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu. Syn żydowskiego kupca Juliusa. Maturę uzyskał w gimnazjum w Osnabrück, medycynę studiował na uniwersytetach w Würzburgu i w 1911 w Lipsku. W 1914 w Monachium zdał państwowy egzamin doktorski z zakresu medycyny. Pracował jako asystent, następnie ordynator szpitala w Lichterfelde. Od stycznia 1919 asystent szpitala uniwersyteckiego w Greifswaldzie, następnie ordynator kliniki chorób wewnętrznych tego szpitala.
W Gdańsku od 1928. Był ordynatorem kliniki chorób wewnętrznych Szpitala Miejskiego we Wrzeszczu. Aktywny członek gdańskiej katolickiej partii Centrum (Zentrumspartei). Po dojściu w Gdańsku do władzy NSDAP, w 1935 zwolniony ze stanowiska ze względu na pochodzenie, otrzymał jedynie czasowo zezwolenie na prowadzenie praktyki prywatnej. Przeniósł się z rodziną do Polski, do Pelplina, gdzie nadal prowadził działalność lekarską.
W 1939, przed wybuchem wojny, odesłał żonę i dzieci do Düsseldorfu. Po 1 IX 1939 aresztowany przez Gestapo, został osadzony w obozie Stutthof. Przypuszczalnie w czasie pobytu na robotach rolnych na Żuławach udało mu się zbiec. Poprzez Włochy wyjechał do Brazylii, mieszkał i pracował w służbie zdrowia w San Paulo, zajmując się gastrologią i farmakologią.
Od 3 XII 1918, po ślubie w Düsseldorfie, żonaty był z lekarką Margarette Ernst. Ojciec Ernsta (ur. 1922 Greifswald), Annemarie (ur. 1925 Greifswald) oraz Dierka (ur. 1928 Gdańsk).