WINKELMANN EDUARD AUGUST, historyk, profesor
(wstawianie_ilustracji (23.09.2020)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Eduard_Winkelmann.jpg|thumb|Eduard August Winkelmann]] | [[File:Eduard_Winkelmann.jpg|thumb|Eduard August Winkelmann]] | ||
| − | '''EDUARD AUGUST WINKELMANN''' (25 VI 1838 Gdańsk – 10 II 1896 Heidelberg), historyk. Syn złotnika [[WINKELMANN CARL AUGUST | Carla Augusta Winkelmanna]]. Po uzyskaniu matury w 1856 roku w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] studiował historię na uniwersytecie w Berlinie i Getyndze (Göttingen). Od roku 1859 doktor filozofii (Berlin). Pracował jako nauczyciel historii w Rewlu (Tallin, Estonia), po habilitacji w roku 1865 na uniwersytecie w Dorpacie (Tartu, Estonia), od roku 1869 profesor historii uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria). Od 1873 roku do śmierci profesor historii średniowiecznej na uniwersytecie w Heidelbergu. Badał historię Niemiec i Anglii w czasach cesarzy Ottona IV i Fryderyka II Barbarossy. Autor między innymi: ''Geschichte der Angelsachsen bis zum Tode König Aelfreds'' (1883). Zajmował się przeszłością terenów obecnej Estonii i Łotwy, wydał wybór źródeł do ich dziejów: ''Bibliotheca Livoniae historica: systematisches Verzeichniss der Quellen und Hülfsmittel zur Geschichte Estlands, Livlands und Kurlands'' (St. Petersburg 1870 i Berlin 1878). Córka Anna była żoną profesora zoologii na uniwersytetach w Rostoku (Rostock) i Tybindze (Tübingen) Friedricha Blochmanna (1858–1931). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''EDUARD AUGUST WINKELMANN''' (25 VI 1838 Gdańsk – 10 II 1896 Heidelberg), historyk. Syn złotnika [[WINKELMANN CARL AUGUST | Carla Augusta Winkelmanna]]. Po uzyskaniu matury w 1856 roku w [[GIMNAZJUM MIEJSKIE | Gimnazjum Miejskim]] studiował historię na uniwersytecie w Berlinie i Getyndze (Göttingen). Od roku 1859 doktor filozofii (Berlin).<br/><br/> |
| + | Pracował jako nauczyciel historii w Rewlu (Tallin, Estonia), po habilitacji w roku 1865 na uniwersytecie w Dorpacie (Tartu, Estonia), od roku 1869 profesor historii uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria). Od 1873 roku do śmierci profesor historii średniowiecznej na uniwersytecie w Heidelbergu.<br/><br/> | ||
| + | Badał historię Niemiec i Anglii w czasach cesarzy Ottona IV i Fryderyka II Barbarossy. Autor między innymi: ''Geschichte der Angelsachsen bis zum Tode König Aelfreds'' (1883). Zajmował się przeszłością terenów obecnej Estonii i Łotwy, wydał wybór źródeł do ich dziejów: ''Bibliotheca Livoniae historica: systematisches Verzeichniss der Quellen und Hülfsmittel zur Geschichte Estlands, Livlands und Kurlands'' (St. Petersburg 1870 i Berlin 1878).<br/><br/> Córka Anna była żoną profesora zoologii na uniwersytetach w Rostoku (Rostock) i Tybindze (Tübingen) Friedricha Blochmanna (1858–1931). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 18:11, 31 mar 2021
EDUARD AUGUST WINKELMANN (25 VI 1838 Gdańsk – 10 II 1896 Heidelberg), historyk. Syn złotnika Carla Augusta Winkelmanna. Po uzyskaniu matury w 1856 roku w Gimnazjum Miejskim studiował historię na uniwersytecie w Berlinie i Getyndze (Göttingen). Od roku 1859 doktor filozofii (Berlin).
Pracował jako nauczyciel historii w Rewlu (Tallin, Estonia), po habilitacji w roku 1865 na uniwersytecie w Dorpacie (Tartu, Estonia), od roku 1869 profesor historii uniwersytetu w Bernie (Szwajcaria). Od 1873 roku do śmierci profesor historii średniowiecznej na uniwersytecie w Heidelbergu.
Badał historię Niemiec i Anglii w czasach cesarzy Ottona IV i Fryderyka II Barbarossy. Autor między innymi: Geschichte der Angelsachsen bis zum Tode König Aelfreds (1883). Zajmował się przeszłością terenów obecnej Estonii i Łotwy, wydał wybór źródeł do ich dziejów: Bibliotheca Livoniae historica: systematisches Verzeichniss der Quellen und Hülfsmittel zur Geschichte Estlands, Livlands und Kurlands (St. Petersburg 1870 i Berlin 1878).
Córka Anna była żoną profesora zoologii na uniwersytetach w Rostoku (Rostock) i Tybindze (Tübingen) Friedricha Blochmanna (1858–1931).
