SZYCHLIŃSKI GRZEGORZ, inżynier mechanik, muzealnik
(wstawienie ilustracji (e-mail z 18.05.2018)) |
|||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Grzegorz_Szychliński.jpg|thumb|Grzegorz Szychliński]] | [[File:Grzegorz_Szychliński.jpg|thumb|Grzegorz Szychliński]] | ||
− | '''GRZEGORZ SZYCHLIŃSKI''' (ur. 12 III 1955 Gdańsk), inżynier mechanik, muzealnik. W 1973 roku ukończył [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, IX | IX Liceum Ogólnokształcące]] w Gdańsku, w 1979 Wydział Budowy Maszyn [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1979–1981 pracował w gdańskiej placówce Instytutu Mechanizacji Budownictwa (IMD). W 1980 członek [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]], współorganizator koła w miejscu pracy, w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]], w grudniu 1982, zwolniony z IMD. W 1983 konstruktor w gdańskim biurze projektowym Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Dźwignic i Urządzeń Transportowych z Bytomia, w latach 1983–1990 pracownik wysokościowy w Klubie Wysokogórskim Trójmiasto. Od 1987 roku doktor nauk technicznych (PG). W latach 1991–2013 inspektor ds. zabytków techniki w Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków. Od 1 IV 1996 roku kustosz i kierownik w utworzonym z jego inspiracji Muzeum Zegarów Wieżowych, które dzięki porozumieniu z [[KARMELICI | OO. karmelitami]] znalazło siedzibę w wieży [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] i weszło w skład struktury [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]] (MHMG) w randze pracowni. W 1999 roku, po otrzymaniu od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nagrody Sybilli, pracownię podniesiono do rangi Oddziału Zegarów Wieżowych, którego od 1 III 1999 został kierownikiem. Od 2007 roku starszy kustosz, od 2010 zastępca dyrektora MHMG ds. ochrony dziedzictwa kulturowego, od 2011 kustosz dyplomowany. Rekonstruował stare mechanizmy zegarowe (na przykład zegar kolebnikowy w Żukowie), a także innych urządzeń, wśród nich [[KULA CZASU | Kuli Czasu]] na zabytkowej latarni w Nowym Porcie. Opracował konstrukcję i kierował pracą zespołu, który zbudował precyzyjny [[ZEGAR WAHADŁOWY HEVELIUS-2011 | Zegar Wahadłowy Hevelius-2011]], obecnie najdokładniejszy zegar wahadłowy na świecie (dedykowano go Janowi Heweliuszowi w 400-lecie urodzin), oraz zgłosił projekt ideowy i koordynował pracę zespołu budującego pierwszy na świecie [[ZEGAR PULSAROWY | zegar pulsarowy]], który działa na poddaszach kościoła św. Katarzyny w Oddziale Zegarów Wieżowych MHMG. Z jego inspiracji i z jego bezpośrednim udziałem ukończono w 1998 roku odbudowę carillonu kościoła św. Katarzyny (czwarta oktawa i gra ręczna), w 2001 carillonu [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]] i w 2009 wykonanie carillonu mobilnego ([[CARILLONY | carillony]]). Pomysłodawca i zwycięzca konkursu Światowej Federacji Carillonowej, dzięki czemu w 2006 roku Gdańsk był gospodarzem Światowego Kongresu Carillonowego (zorganizowanym po raz pierwszy w Polsce). Członek założyciel i pierwszy prezes (od 2003) Polskiego Stowarzyszenia Carillonowego. Członek honorowy (od 2011) Litewskiej Gildii Carillonistów, członek British Horological Institute w stopniu ''member'' (od 2005) i w stopniu ''fellow'' (od 2008), [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (od 2011), Stowarzyszenia Muzealników Polskich (od 2012), Klubu Wysokogórskiego Trójmiasto (od 1974). Odznaczony Srebrnym (2000) i Złotym Krzyżem Zasługi (2005). Wyróżniony w 1997 roku Złotą Odznaką Opieki nad Zabytkami, dwukrotnie Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska: kulturalne i naukowe]]): w 1999 „za konsekwentne dążenie do stworzenia Muzeum Zegarów Wieżowych i rozbudowania carillonu kościoła św. Katarzyny”, w 2006 za „wkład intelektualny i merytoryczny w przygotowanie wystawy «Zegary Gdańskie»”, w 2006 [[MEDAL PREZYDENTA MIASTA GDAŃSKA | Medalem Prezydenta Miasta Gdańska]], w 2007 [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]] | + | '''GRZEGORZ SZYCHLIŃSKI''' (ur. 12 III 1955 Gdańsk), inżynier mechanik, muzealnik. W 1973 roku ukończył [[LICEUM OGÓLNOKSZTAŁCĄCE, IX | IX Liceum Ogólnokształcące]] w Gdańsku, w 1979 Wydział Budowy Maszyn [[POLITECHNIKA GDAŃSKA | Politechniki Gdańskiej]] (PG). W latach 1979–1981 pracował w gdańskiej placówce Instytutu Mechanizacji Budownictwa (IMD). W 1980 członek [[SOLIDARNOŚĆ | Solidarności]], współorganizator koła w miejscu pracy, w [[STAN WOJENNY | stanie wojennym]], w grudniu 1982, zwolniony z IMD.<br/><br/> |
+ | W 1983 konstruktor w gdańskim biurze projektowym Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Dźwignic i Urządzeń Transportowych z Bytomia, w latach 1983–1990 pracownik wysokościowy w Klubie Wysokogórskim Trójmiasto. Od 1987 roku doktor nauk technicznych (PG). W latach 1991–2013 inspektor ds. zabytków techniki w Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków. Od 1 IV 1996 do marca 2021 roku kustosz i kierownik w utworzonym z jego inspiracji Muzeum Zegarów Wieżowych, które dzięki porozumieniu z [[KARMELICI | OO. karmelitami]] znalazło siedzibę w wieży [[KOŚCIÓŁ ŚW. KATARZYNY ALEKSANDRYJSKIEJ | kościoła św. Katarzyny]] i weszło w skład struktury [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznego Miasta Gdańska]] (MHMG) w randze pracowni. | ||
+ | <br/><br/> | ||
+ | W 1999 roku, po otrzymaniu od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nagrody Sybilli, pracownię podniesiono do rangi Oddziału Zegarów Wieżowych, którego od 1 III 1999 został kierownikiem. Od 2007 roku starszy kustosz, od 2010 zastępca dyrektora MHMG ds. ochrony dziedzictwa kulturowego, od 2011 kustosz dyplomowany. Rekonstruował stare mechanizmy zegarowe (na przykład zegar kolebnikowy w Żukowie), a także innych urządzeń, wśród nich [[KULA CZASU | Kuli Czasu]] na zabytkowej latarni w Nowym Porcie.<br/><br/> | ||
+ | Opracował konstrukcję i kierował pracą zespołu, który zbudował precyzyjny [[ZEGAR WAHADŁOWY HEVELIUS-2011 | Zegar Wahadłowy Hevelius-2011]], obecnie najdokładniejszy zegar wahadłowy na świecie (dedykowano go Janowi Heweliuszowi w 400-lecie urodzin), oraz zgłosił projekt ideowy i koordynował pracę zespołu budującego pierwszy na świecie [[ZEGAR PULSAROWY | zegar pulsarowy]], który działa na poddaszach kościoła św. Katarzyny w Oddziale Zegarów Wieżowych MHMG. Z jego inspiracji i z jego bezpośrednim udziałem ukończono w 1998 roku odbudowę carillonu kościoła św. Katarzyny (czwarta oktawa i gra ręczna), w 2001 carillonu [[RATUSZ GŁÓWNEGO MIASTA | Ratusza Głównego Miasta]] i w 2009 wykonanie carillonu mobilnego ([[CARILLONY | carillony]]).<br/><br/> | ||
+ | Autor między innymi ''Zegar wahadłowy Jana Heweliusza. Próba rekonstrukcji w oparciu o urządzenie „kuli Księżyca” zegara Katedry Oliwskiej'' (w: ''Zegary mechaniczne'', 2000); ''Konstrukcja mechanizmu carillonu z 1561 roku Johannesa Moora z Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku'' (w: ''Ludwisarstwo w Polsce'', 2003); ''Odbudowa zniszczonych carillonów Gdańska'' (w: ''Gdańskie carillony'', 2003); ''Zegary wieżowe Gdańska'' (w: ''Zegary gdańskie'', 2005); ''The Gdańsk Time Ball'' („Horological Journal”, May 2010).<br/><br/> | ||
+ | Pomysłodawca i zwycięzca konkursu Światowej Federacji Carillonowej, dzięki czemu w 2006 roku Gdańsk był gospodarzem Światowego Kongresu Carillonowego (zorganizowanym po raz pierwszy w Polsce). Członek założyciel i pierwszy prezes (od 2003) Polskiego Stowarzyszenia Carillonowego. Członek honorowy (od 2011) Litewskiej Gildii Carillonistów, członek British Horological Institute w stopniu ''member'' (od 2005) i w stopniu ''fellow'' (od 2008), [[GDAŃSKIE TOWARZYSTWO NAUKOWE | Gdańskiego Towarzystwa Naukowego]] (od 2011), Stowarzyszenia Muzealników Polskich (od 2012), Klubu Wysokogórskiego Trójmiasto (od 1974).<br/><br/> | ||
+ | Odznaczony Srebrnym (2000) i Złotym Krzyżem Zasługi (2005). Wyróżniony w 1997 roku Złotą Odznaką Opieki nad Zabytkami, dwukrotnie Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska ([[NAGRODY MIASTA GDAŃSKA: KULTURALNE I NAUKOWE | nagrody miasta Gdańska: kulturalne i naukowe]]): w 1999 „za konsekwentne dążenie do stworzenia Muzeum Zegarów Wieżowych i rozbudowania carillonu kościoła św. Katarzyny”, w 2006 za „wkład intelektualny i merytoryczny w przygotowanie wystawy «Zegary Gdańskie»”, w 2006 [[MEDAL PREZYDENTA MIASTA GDAŃSKA | Medalem Prezydenta Miasta Gdańska]], w 2007 [[MEDAL ŚWIĘTEGO WOJCIECHA | Medalem św. Wojciecha]]. {{author: BŚ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 14:36, 29 mar 2021
GRZEGORZ SZYCHLIŃSKI (ur. 12 III 1955 Gdańsk), inżynier mechanik, muzealnik. W 1973 roku ukończył IX Liceum Ogólnokształcące w Gdańsku, w 1979 Wydział Budowy Maszyn Politechniki Gdańskiej (PG). W latach 1979–1981 pracował w gdańskiej placówce Instytutu Mechanizacji Budownictwa (IMD). W 1980 członek Solidarności, współorganizator koła w miejscu pracy, w stanie wojennym, w grudniu 1982, zwolniony z IMD.
W 1983 konstruktor w gdańskim biurze projektowym Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Dźwignic i Urządzeń Transportowych z Bytomia, w latach 1983–1990 pracownik wysokościowy w Klubie Wysokogórskim Trójmiasto. Od 1987 roku doktor nauk technicznych (PG). W latach 1991–2013 inspektor ds. zabytków techniki w Wojewódzkim Urzędzie Ochrony Zabytków. Od 1 IV 1996 do marca 2021 roku kustosz i kierownik w utworzonym z jego inspiracji Muzeum Zegarów Wieżowych, które dzięki porozumieniu z OO. karmelitami znalazło siedzibę w wieży kościoła św. Katarzyny i weszło w skład struktury Muzeum Historycznego Miasta Gdańska (MHMG) w randze pracowni.
W 1999 roku, po otrzymaniu od Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego nagrody Sybilli, pracownię podniesiono do rangi Oddziału Zegarów Wieżowych, którego od 1 III 1999 został kierownikiem. Od 2007 roku starszy kustosz, od 2010 zastępca dyrektora MHMG ds. ochrony dziedzictwa kulturowego, od 2011 kustosz dyplomowany. Rekonstruował stare mechanizmy zegarowe (na przykład zegar kolebnikowy w Żukowie), a także innych urządzeń, wśród nich Kuli Czasu na zabytkowej latarni w Nowym Porcie.
Opracował konstrukcję i kierował pracą zespołu, który zbudował precyzyjny Zegar Wahadłowy Hevelius-2011, obecnie najdokładniejszy zegar wahadłowy na świecie (dedykowano go Janowi Heweliuszowi w 400-lecie urodzin), oraz zgłosił projekt ideowy i koordynował pracę zespołu budującego pierwszy na świecie zegar pulsarowy, który działa na poddaszach kościoła św. Katarzyny w Oddziale Zegarów Wieżowych MHMG. Z jego inspiracji i z jego bezpośrednim udziałem ukończono w 1998 roku odbudowę carillonu kościoła św. Katarzyny (czwarta oktawa i gra ręczna), w 2001 carillonu Ratusza Głównego Miasta i w 2009 wykonanie carillonu mobilnego ( carillony).
Autor między innymi Zegar wahadłowy Jana Heweliusza. Próba rekonstrukcji w oparciu o urządzenie „kuli Księżyca” zegara Katedry Oliwskiej (w: Zegary mechaniczne, 2000); Konstrukcja mechanizmu carillonu z 1561 roku Johannesa Moora z Ratusza Głównego Miasta w Gdańsku (w: Ludwisarstwo w Polsce, 2003); Odbudowa zniszczonych carillonów Gdańska (w: Gdańskie carillony, 2003); Zegary wieżowe Gdańska (w: Zegary gdańskie, 2005); The Gdańsk Time Ball („Horological Journal”, May 2010).
Pomysłodawca i zwycięzca konkursu Światowej Federacji Carillonowej, dzięki czemu w 2006 roku Gdańsk był gospodarzem Światowego Kongresu Carillonowego (zorganizowanym po raz pierwszy w Polsce). Członek założyciel i pierwszy prezes (od 2003) Polskiego Stowarzyszenia Carillonowego. Członek honorowy (od 2011) Litewskiej Gildii Carillonistów, członek British Horological Institute w stopniu member (od 2005) i w stopniu fellow (od 2008), Gdańskiego Towarzystwa Naukowego (od 2011), Stowarzyszenia Muzealników Polskich (od 2012), Klubu Wysokogórskiego Trójmiasto (od 1974).
Odznaczony Srebrnym (2000) i Złotym Krzyżem Zasługi (2005). Wyróżniony w 1997 roku Złotą Odznaką Opieki nad Zabytkami, dwukrotnie Nagrodą Prezydenta Miasta Gdańska ( nagrody miasta Gdańska: kulturalne i naukowe): w 1999 „za konsekwentne dążenie do stworzenia Muzeum Zegarów Wieżowych i rozbudowania carillonu kościoła św. Katarzyny”, w 2006 za „wkład intelektualny i merytoryczny w przygotowanie wystawy «Zegary Gdańskie»”, w 2006 Medalem Prezydenta Miasta Gdańska, w 2007 Medalem św. Wojciecha.