KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:1_Kosciół_Zmartwychwstania_pańskiego.jpg|thumb|Kaplica Niepokalanego Serca Maryi w barakach przy al. Wojska Polskiego, 1954]] | [[File:1_Kosciół_Zmartwychwstania_pańskiego.jpg|thumb|Kaplica Niepokalanego Serca Maryi w barakach przy al. Wojska Polskiego, 1954]] | ||
| − | [[File: | + | [[File: 1_Kościół_Zmartwychwstania.jpg |thumb| Tymczasowy kościół Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Gomółki]] |
| − | [[File: | + | [[File: Kościół_Zmartwychwstania.jpg |thumb| Kościół Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Gomółki w trakcie modernizacji]] |
| + | [[File:2_Kosciół_Zmartwychwstania_pańskiego.jpg|thumb|Kościół Zmartwychwstania Pańskiego przy ul. Gomółki po modernizacji, 1973]] | ||
[[File:3__Kosciół_Zmartwychwstania_pańskiego.jpg|thumb|Obchody 25-lecia ustanowienia placówki zmartwychwstańców w Gdańsku, procesja wokół kościoła, 1973]] | [[File:3__Kosciół_Zmartwychwstania_pańskiego.jpg|thumb|Obchody 25-lecia ustanowienia placówki zmartwychwstańców w Gdańsku, procesja wokół kościoła, 1973]] | ||
[[File:4_Kosciół_Zmartwychwstania_pańskiego.jpg|thumb|Wnętrze, 1973]] | [[File:4_Kosciół_Zmartwychwstania_pańskiego.jpg|thumb|Wnętrze, 1973]] | ||
Wersja z 20:31, 22 mar 2021
KOŚCIÓŁ ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO, Strzyża, ul. Gomółki 11/13. W 1947 roku powstała w baraku przy ul. Śmiałej (obecna ul. Sychty) pierwsza prowizoryczna kaplica Niepokalanego Serca Maryi. Kaplicę objęli księża zmartwychwstańcy. 15 II 1948 erygowano pod ich zarządem rzymsko-katolicką parafię pod wyżej wymienionym wezwaniem, jednak z powodu budowy osiedla kaplicę – barak przeniesiono na al. Wojska Polskiego (plebania przy ul. Rolnej 1). Pierwszym proboszczem był ks. Leon Śliwiński.
Dalsza rozbudowa dzielnicy wymusiła przeniesienie kaplicy w kolejne miejsce, na ul. Gomółki o późniejszym numerze 11/13. W roku 1954 powstał tu (w miejscu tragicznej śmierci dwóch bawiących się niewypałami chłopców, na którym miało następnie dojść do objawienia Maryi), kościół o bryle regularnego prostopadłościanu, wykonany z cegły rozbiórkowej, na zewnątrz okrytej deskami z rozebranej poprzedniej kaplicy (ówczesne władze nie zezwoliły na wykorzystanie innego budulca). Charakterystyczną ozdobą świątyni była rozeta w fasadzie nad wejściem, z mozaiką przedstawiającą Matkę Boską. W 1973 roku nastąpiła zmiana wezwania parafii (i kościoła) na obecne – Zmartwychwstania Pańskiego.
W latach 1984–1997 dokonano całkowitej przebudowy obiektu według projektu architektów Małgorzaty i Szczepana Szotyńskich, przy współudziale inż. Aleksandra Steca. Powstał dwupoziomowy kościół, przy czym dolnemu, poświęconemu w 1994, przyporządkowano pierwotne wezwanie (Niepokalanego Serca Maryi) a górnemu, znacznie większemu – właściwe wezwanie parafii. Konsekracji całości w roku 2001 dokonał abp Tadeusz Gocłowski.
Kościół na planie prostokąta, świątynia dolna w podziemiu, w niej ołtarz z obrazem o tematyce nawiązującej do jej wezwania. W prezbiterium górnego kościoła ogromny krzyż z wkomponowaną u podstawy figurą Chrystusa Zmartwychwstałego z fundacji Lecha Wałęsy. W nawie północnej ołtarz z obrazem Jezusa Miłosiernego, stanowiący centralny ośrodek ustanowionego tu w 2001 Archidiecezjalnego Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. W kaplicy bocznej w nawie południowej kopia całunu turyńskiego, podarowana kościołowi w 2003 roku i poświęcona przez papieża Jana Pawła II.
Na wzgórzach okalających kościół od zachodu tzw. Droga Światła, wybudowana w 1999, złożona z 16 stacji – spotkań z Chrystusem Zmartwychwstałym, ponadto figura Matki Bożej Radosnej – jednej z rzeźb z mszy papieskiej na sopockim hipodromie w roku 1999. W parafii działa wiele religijnych organizacji, w tym Wspólnota Chrystusa Zmartwychwstałego.
| 1946–1948 | Julian Kowalski CR (administrator) |
| 1948–1966 | Leon Śliwiński CR (administrator) |
| 1966–1976 | Leon Lisiecki CR (administrator) |
| 1976–1985 | Stefan Duda CR |
| 1985–1991 | Stanisław Rosiek CR |
| 25 VIII 1991 – 7 VIII 2005 | Stefan Duda CR |
| 8 VIII 2005 – 23 VIII 2014 | Krzysztof Swół CR |
| 24 VIII 2014 – | Józef Domoradzki CR |
