DWOREK OGRODNIKA
(Utworzył nową stronę „{{paper}} DWOREK OGRODNIKA, ul. Opacka 12, przy płn.- -wsch. granicy q Parku Oliwskiego, przy jednym ze sztucznie usypanych pagórków. Około 1760 na miejscu dawne...”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | DWOREK OGRODNIKA, ul. Opacka 12, przy płn. | + | '''DWOREK OGRODNIKA''', ul. Opacka 12, przy płn.-wsch. granicy q Parku Oliwskiego, przy jednym ze sztucznie usypanych pagórków. Około 1760 na miejscu dawnego folwarku opatów klasztoru cystersów wzniesiono rezydencję przeznaczoną dla Kazimierza Dembińskiego, twórcy oliwskiego parku. Dworek został przebudowany przez kolejnego ogrodnika, q Johanna Georga Saltzmanna. Parterowy klasycyst. budynek wzniesiono na planie prostokąta i nakryto dwuspadowym dachem. Na dziedzińcu, przed gł. wejściem, zachowały się słupki przedprożowe z pocz. XVIII w. W otoczeniu d. znajdują się dawne zabudowania gosp. oraz willa, ob. mieszcząca przedszkole. Po II w. świat. d. został przejęty przez Skarb Państwa i użytkowany przez Miejskie Przedsiębiorstwo Robót Ogrodowych. Pod koniec XX w. posiadłość została wynajęta przez firmę budowlaną q Doraco, która podjęła się gruntownej renowacji. W 2002 budynek stał się własnością korporacji. {{author: AK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 15:43, 12 lut 2013
DWOREK OGRODNIKA, ul. Opacka 12, przy płn.-wsch. granicy q Parku Oliwskiego, przy jednym ze sztucznie usypanych pagórków. Około 1760 na miejscu dawnego folwarku opatów klasztoru cystersów wzniesiono rezydencję przeznaczoną dla Kazimierza Dembińskiego, twórcy oliwskiego parku. Dworek został przebudowany przez kolejnego ogrodnika, q Johanna Georga Saltzmanna. Parterowy klasycyst. budynek wzniesiono na planie prostokąta i nakryto dwuspadowym dachem. Na dziedzińcu, przed gł. wejściem, zachowały się słupki przedprożowe z pocz. XVIII w. W otoczeniu d. znajdują się dawne zabudowania gosp. oraz willa, ob. mieszcząca przedszkole. Po II w. świat. d. został przejęty przez Skarb Państwa i użytkowany przez Miejskie Przedsiębiorstwo Robót Ogrodowych. Pod koniec XX w. posiadłość została wynajęta przez firmę budowlaną q Doraco, która podjęła się gruntownej renowacji. W 2002 budynek stał się własnością korporacji.
