DADLER SEBASTIAN, medalier, złotnik
(uzupełnienie BŚ (e-mail z 2.04.2019)) |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
[[File:Johann Höhn sen. i Sebastian Dadler, medal ślubny, awers, 1636.JPG|thumb|Johann Höhn sen.<br/>i Sebastian Dadler, medal ślubny, awers, 1636]] | [[File:Johann Höhn sen. i Sebastian Dadler, medal ślubny, awers, 1636.JPG|thumb|Johann Höhn sen.<br/>i Sebastian Dadler, medal ślubny, awers, 1636]] | ||
[[File:Johann Höhn sen. i Sebastian Dadler, medal ślubny, rewers, 1636.JPG|thumb|Johann Höhn sen.<br/>i Sebastian Dadler, medal ślubny, rewers, 1636]] | [[File:Johann Höhn sen. i Sebastian Dadler, medal ślubny, rewers, 1636.JPG|thumb|Johann Höhn sen.<br/>i Sebastian Dadler, medal ślubny, rewers, 1636]] | ||
| − | '''SEBASTIAN DADLER''' (6 III 1586 Strasburg – 6 VII 1657 Hamburg), medalier, złotnik. Syn cieśli okrętowego. Od 1610 kształcił się w Augsburgu, w latach 1621–1630 działał w Dreźnie (od 1623 jako artysta i złotnik dwory saskiego), w Gdańsku w latach 1634–1647. Najwybitniejszy medalier doby baroku w Europie Środkowej, wywarł wielki wpływ na rozwój sztuki medalierskiej w Polsce, twórca tzw. szkoły gdańskiej w medalierstwie (w jego pracowni w Gdańsku działał [[HÖHN JOHANN sen. | Johann Höhn sen.]]; [[MEDALE, MEDALIERZY | medale, medalierzy]]). Autor licznych medali pamiątkowych i donatyw bitych w złocie i srebrze. Wśród medali dominowały portrety króla polskiego Władysława IV i jego żony Ludwiki Marii Gonzagi, panoramy Gdańska, wydarzenia historyczne (rozejm w Sztumskiej Wsi z 1635 roku; walki o Smoleńsk z 1634). Rytował także medale dla elektora saskiego, miasta Hamburga, dla Szwecji (medal królowej Krystyny). Od roku 1647 działał w Hamburgu. Prace w wielu muzeach europejskich, także w [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznym Miasta Gdańska]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | '''SEBASTIAN DADLER''' (Dattler, Datter) (6 III 1586 Strasburg – 6 VII 1657 Hamburg), medalier, złotnik. Syn cieśli okrętowego Jacoba Dettlera i Apollonii. |
| + | Od 1610 kształcił się w Augsburgu, w 1619 cech złotników wymógł na władzach miejskich wydanie zakazu jego działalności w tym mieście. W latach 1621–1630 działał w Dreźnie (od 1623 jako artysta i złotnik dwory saskiego), w Gdańsku w latach 1634–1647. Najwybitniejszy medalier doby baroku w Europie Środkowej, wywarł wielki wpływ na rozwój sztuki medalierskiej w Polsce, twórca tzw. szkoły gdańskiej w medalierstwie (w jego pracowni w Gdańsku działał [[HÖHN JOHANN sen. | Johann Höhn sen.]]; [[MEDALE, MEDALIERZY | medale, medalierzy]]). Autor licznych medali pamiątkowych i donatyw bitych w złocie i srebrze. Wśród medali dominowały portrety króla polskiego Władysława IV i jego żony Ludwiki Marii Gonzagi, panoramy Gdańska, wydarzenia historyczne (rozejm w Sztumskiej Wsi z 1635 roku; walki o Smoleńsk z 1634). Rytował także medale dla elektora saskiego, miasta Hamburga, dla Szwecji (medal królowej Krystyny). Od roku 1647 działał w Hamburgu. Prace w wielu muzeach europejskich, także w [[MUZEUM HISTORYCZNE MIASTA GDAŃSKA | Muzeum Historycznym Miasta Gdańska]]. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 08:14, 11 mar 2021
_i_rewers,_Sebastian_Dadler,_1637.JPG)
i Cecylii Renaty Habsburżanki, awers (z lewej) i rewers, 1637
i Sebastian Dadler, medal ślubny, awers, 1636
i Sebastian Dadler, medal ślubny, rewers, 1636
SEBASTIAN DADLER (Dattler, Datter) (6 III 1586 Strasburg – 6 VII 1657 Hamburg), medalier, złotnik. Syn cieśli okrętowego Jacoba Dettlera i Apollonii. Od 1610 kształcił się w Augsburgu, w 1619 cech złotników wymógł na władzach miejskich wydanie zakazu jego działalności w tym mieście. W latach 1621–1630 działał w Dreźnie (od 1623 jako artysta i złotnik dwory saskiego), w Gdańsku w latach 1634–1647. Najwybitniejszy medalier doby baroku w Europie Środkowej, wywarł wielki wpływ na rozwój sztuki medalierskiej w Polsce, twórca tzw. szkoły gdańskiej w medalierstwie (w jego pracowni w Gdańsku działał Johann Höhn sen.; medale, medalierzy). Autor licznych medali pamiątkowych i donatyw bitych w złocie i srebrze. Wśród medali dominowały portrety króla polskiego Władysława IV i jego żony Ludwiki Marii Gonzagi, panoramy Gdańska, wydarzenia historyczne (rozejm w Sztumskiej Wsi z 1635 roku; walki o Smoleńsk z 1634). Rytował także medale dla elektora saskiego, miasta Hamburga, dla Szwecji (medal królowej Krystyny). Od roku 1647 działał w Hamburgu. Prace w wielu muzeach europejskich, także w Muzeum Historycznym Miasta Gdańska.
