SIEGEL HUGO EUGEN, budowniczy fortepianów
| Linia 5: | Linia 5: | ||
'''HUGO EUGEN SIEGEL''' (13 XI 1827 Gdańsk – 5 IV 1902 Gdańsk), budowniczy fortepianów. Syn oboisty, kapelmistrza wojskowego i miejskiego Johanna Friedricha (13 III 1794 Merseburg – 15 IV 1872 Gdańsk) oraz Johanny Caroliny z domu Ziehmann (26 III 1794 – 20 IV 1854), córki gdańskiego mistrza sukiennika; brat fortepianmistrza Eduarda Rudolpha (2 VII 1819 Gdańsk – 10 III 1901 Stade koło Hamburga; zob. tabelę w haśle [[INSTRUMENTY MUZYCZNE – BUDOWNICTWO | instrumenty muzyczne – budownictwo]]), a także muzyka Friedricha Juliusa Louisa (13 XI 1816 Gdańsk – 12 IV 1875 Gdańsk).<br/><br/> | '''HUGO EUGEN SIEGEL''' (13 XI 1827 Gdańsk – 5 IV 1902 Gdańsk), budowniczy fortepianów. Syn oboisty, kapelmistrza wojskowego i miejskiego Johanna Friedricha (13 III 1794 Merseburg – 15 IV 1872 Gdańsk) oraz Johanny Caroliny z domu Ziehmann (26 III 1794 – 20 IV 1854), córki gdańskiego mistrza sukiennika; brat fortepianmistrza Eduarda Rudolpha (2 VII 1819 Gdańsk – 10 III 1901 Stade koło Hamburga; zob. tabelę w haśle [[INSTRUMENTY MUZYCZNE – BUDOWNICTWO | instrumenty muzyczne – budownictwo]]), a także muzyka Friedricha Juliusa Louisa (13 XI 1816 Gdańsk – 12 IV 1875 Gdańsk).<br/><br/> | ||
Od 1851 do około 1853 roku stroiciel firmy [[WOYCKE ERNST THEODOR | Ernsta Theodora Woyckego]] w Gdańsku. Po kilkuletniej zagranicznej praktyce od 1856 roku prowadził w Gdańsku fabrykę pianin przy Langgasse 55 (ul. Długa), w domu B. Kabusa, a od października 1866 przy Heilige-Geist-Gasse 118 (ul. św. Ducha 37/39); od 1863 również skład fortepianów i fisharmonii. Na gdańskiej wystawie przemysłowej w 1858 roku pokazał pionowy fortepian szafkowy (kabinet) z metalową ramą modelu Papego; na wystawie w Królewcu w 1875 jego pianina nagrodzono medalem srebrnym wielkim. W 1890 roku oferował instrumenty z najnowszą konstrukcją ram odlewanych. We wrześniu 1893 planował zamknięcie firmy. Numery seryjne produkcji: 21 VIII 1869 – 600, 22 VII 1875 – 1000, 1902 – około 2000. <br/><br/> | Od 1851 do około 1853 roku stroiciel firmy [[WOYCKE ERNST THEODOR | Ernsta Theodora Woyckego]] w Gdańsku. Po kilkuletniej zagranicznej praktyce od 1856 roku prowadził w Gdańsku fabrykę pianin przy Langgasse 55 (ul. Długa), w domu B. Kabusa, a od października 1866 przy Heilige-Geist-Gasse 118 (ul. św. Ducha 37/39); od 1863 również skład fortepianów i fisharmonii. Na gdańskiej wystawie przemysłowej w 1858 roku pokazał pionowy fortepian szafkowy (kabinet) z metalową ramą modelu Papego; na wystawie w Królewcu w 1875 jego pianina nagrodzono medalem srebrnym wielkim. W 1890 roku oferował instrumenty z najnowszą konstrukcją ram odlewanych. We wrześniu 1893 planował zamknięcie firmy. Numery seryjne produkcji: 21 VIII 1869 – 600, 22 VII 1875 – 1000, 1902 – około 2000. <br/><br/> | ||
| − | Mieszkał przy Holzmarkt (Targ Drzewny), od kwietnia 1853 przy Altstädtischer Graben 1314 (ul. Podwale Staromiejskie). 30 XII 1858 roku ożenił się z Marią Henriettą Agnes z domu Eggert (15 III 1829 – 3 XI 1897), córką Carla Simona, organisty [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (jej brat, fortepianmistrz [[EGGERT JOHANN CARL WILHELM | Johann Carl Wilhelm Eggert]], poślubił Paulinę Louisę, siostrę Hugona). Miał córki: Marię Sabinę Eugenię Lindenberg (16 VIII 1860 – 23 VIII 1909; ochrzczona 17 XI 1860) oraz bliźniaczki Eugenię Annę Weyrich (14 XII 1863 – 15 XII 1931; ochrzczona wraz z siostrą 14 III 1864), skrzypaczkę, i Elisabeth Agnes Laemmer (14 XII 1863 – 24 IV 1945), pianistkę. Powtórnie ożenił się 11 II 1899 roku z Margarethą Priską Elisabeth z domu Zöllner (ur. 16 IX 1852 Gdańsk), córką mistrza krawieckiego Johanna Heinricha i Emmy Marii Theresy z domu Glink. Ewangelik. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | + | Mieszkał przy Holzmarkt (Targ Drzewny), od kwietnia 1853 przy Altstädtischer Graben 1314 (ul. Podwale Staromiejskie). Od 1880 do 1900 posiadał też kamienicę przy Heilige-Geist-Gasse 129 (ul. św. Ducha 19). 30 XII 1858 roku ożenił się z Marią Henriettą Agnes z domu Eggert (15 III 1829 – 3 XI 1897), córką Carla Simona, organisty [[KOŚCIÓŁ WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARII PANNY | kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny]] (jej brat, fortepianmistrz [[EGGERT JOHANN CARL WILHELM | Johann Carl Wilhelm Eggert]], poślubił Paulinę Louisę, siostrę Hugona). Miał córki: Marię Sabinę Eugenię Lindenberg (16 VIII 1860 – 23 VIII 1909; ochrzczona 17 XI 1860) oraz bliźniaczki Eugenię Annę Weyrich (14 XII 1863 – 15 XII 1931; ochrzczona wraz z siostrą 14 III 1864), skrzypaczkę, i Elisabeth Agnes Laemmer (14 XII 1863 – 24 IV 1945), pianistkę. Powtórnie ożenił się 11 II 1899 roku z Margarethą Priską Elisabeth z domu Zöllner (ur. 16 IX 1852 Gdańsk), córką mistrza krawieckiego Johanna Heinricha i Emmy Marii Theresy z domu Glink. Ewangelik. {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 18:58, 5 mar 2021
HUGO EUGEN SIEGEL (13 XI 1827 Gdańsk – 5 IV 1902 Gdańsk), budowniczy fortepianów. Syn oboisty, kapelmistrza wojskowego i miejskiego Johanna Friedricha (13 III 1794 Merseburg – 15 IV 1872 Gdańsk) oraz Johanny Caroliny z domu Ziehmann (26 III 1794 – 20 IV 1854), córki gdańskiego mistrza sukiennika; brat fortepianmistrza Eduarda Rudolpha (2 VII 1819 Gdańsk – 10 III 1901 Stade koło Hamburga; zob. tabelę w haśle instrumenty muzyczne – budownictwo), a także muzyka Friedricha Juliusa Louisa (13 XI 1816 Gdańsk – 12 IV 1875 Gdańsk).
Od 1851 do około 1853 roku stroiciel firmy Ernsta Theodora Woyckego w Gdańsku. Po kilkuletniej zagranicznej praktyce od 1856 roku prowadził w Gdańsku fabrykę pianin przy Langgasse 55 (ul. Długa), w domu B. Kabusa, a od października 1866 przy Heilige-Geist-Gasse 118 (ul. św. Ducha 37/39); od 1863 również skład fortepianów i fisharmonii. Na gdańskiej wystawie przemysłowej w 1858 roku pokazał pionowy fortepian szafkowy (kabinet) z metalową ramą modelu Papego; na wystawie w Królewcu w 1875 jego pianina nagrodzono medalem srebrnym wielkim. W 1890 roku oferował instrumenty z najnowszą konstrukcją ram odlewanych. We wrześniu 1893 planował zamknięcie firmy. Numery seryjne produkcji: 21 VIII 1869 – 600, 22 VII 1875 – 1000, 1902 – około 2000.
Mieszkał przy Holzmarkt (Targ Drzewny), od kwietnia 1853 przy Altstädtischer Graben 1314 (ul. Podwale Staromiejskie). Od 1880 do 1900 posiadał też kamienicę przy Heilige-Geist-Gasse 129 (ul. św. Ducha 19). 30 XII 1858 roku ożenił się z Marią Henriettą Agnes z domu Eggert (15 III 1829 – 3 XI 1897), córką Carla Simona, organisty kościoła Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (jej brat, fortepianmistrz Johann Carl Wilhelm Eggert, poślubił Paulinę Louisę, siostrę Hugona). Miał córki: Marię Sabinę Eugenię Lindenberg (16 VIII 1860 – 23 VIII 1909; ochrzczona 17 XI 1860) oraz bliźniaczki Eugenię Annę Weyrich (14 XII 1863 – 15 XII 1931; ochrzczona wraz z siostrą 14 III 1864), skrzypaczkę, i Elisabeth Agnes Laemmer (14 XII 1863 – 24 IV 1945), pianistkę. Powtórnie ożenił się 11 II 1899 roku z Margarethą Priską Elisabeth z domu Zöllner (ur. 16 IX 1852 Gdańsk), córką mistrza krawieckiego Johanna Heinricha i Emmy Marii Theresy z domu Glink. Ewangelik.
