KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ
(wstawianie_ilustracji (21.09.2020)) |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
[[File:1_Kościół_Matki_Bożej_Królowej_Korony_Polskiej.jpg|thumb|Panorama Oliwy widziana z [[PACHOŁEK| Pachołka]] przed 1913, przed wybudowaniem kościoła Matki Bożej Królowej Korony Polskiej]] | [[File:1_Kościół_Matki_Bożej_Królowej_Korony_Polskiej.jpg|thumb|Panorama Oliwy widziana z [[PACHOŁEK| Pachołka]] przed 1913, przed wybudowaniem kościoła Matki Bożej Królowej Korony Polskiej]] | ||
+ | [[File: 3_Kościół_Matki_Bożej_Królowej_Korony_Polskiej.jpg |thumb| Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej, widok od północy, lata 20. XX wieku]] | ||
[[File:2_Kościół_Matki_Bożej_Królowej_Korony_Polskiej.jpg|thumb|Panorama Oliwy widziana z Pachołak, już z wybudowanym kościołem Matki Bożej Królowej Korony Polskiej, lata 30. XX wieku]] | [[File:2_Kościół_Matki_Bożej_Królowej_Korony_Polskiej.jpg|thumb|Panorama Oliwy widziana z Pachołak, już z wybudowanym kościołem Matki Bożej Królowej Korony Polskiej, lata 30. XX wieku]] | ||
[[File:1_Kosciol_Matki_Bozej_Krolowej_Korony_Polskiej.jpg|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej, 1940]] | [[File:1_Kosciol_Matki_Bozej_Krolowej_Korony_Polskiej.jpg|thumb|Kościół Matki Bożej Królowej Korony Polskiej, 1940]] |
Wersja z 17:40, 28 lut 2021
KOŚCIÓŁ MATKI BOŻEJ KRÓLOWEJ KORONY POLSKIEJ, Oliwa, ul. Leśna 5/6 (do 1945 Waldstraße). Wzniesiony na działce pośród zabudowy mieszkaniowej w latach 1913–1920 dla gminy ewangelickiej, według projektu architekta Carla Webera, profesora Technische Hochschule Danzig, nazywany kościołem Pojednania (Versöhnungskirche, pod adresem: Pelonker Straße 131 (ul. Polanki)). Poświęcony 31 X 1920. Trójnawowa świątynia (długość 40 m, szerokość 22 m) zamknięta wielobocznym prezbiterium. Bryła o formach zaczerpniętych z architektury gotyckiej, opięta skarpami z umieszczoną symetrycznie od zachodu wieżą. Elewacje ceglane z ceramicznym detalem. Wnętrze przesklepione o charakterze salowym z niskimi nawami bocznymi, ponad którymi umieszczono empory. Od roku 1926 w emporze zachodniej organy wykonane przez firmę Wittek z Elbląga. W 1945 uszkodzeniu uległy sklepienie, witraże i zachodnia część wieży. 2 VII 1945 przejęty przez cystersów przybyłych ze Szczyrzyca (Małopolska), otrzymał obecne wezwanie. Na pomieszczenia klasztoru cystersów przeznaczono zbudowaną w roku 1934 siedzibę byłej gminy ewangelickiej przy ul. Polanki 131. Od 1971 kościół i klasztor uznano oficjalnie za filię opactwa szczyrzyckiego. We wnętrzu kościoła przeprowadzono zmiany dostosowujące obiekt do potrzeb kultu (usunięto empory). Do 1 VII 1988 kościół rektorski w obrębie parafii katedralnej ( kościół Trójcy Świętej), następnie parafialny.
1834–1865 | Adam Emanuel Sadowski |
1865–1874 | Karl Heinrich Wachhausen |
1874–1883 | Hermann Emil Krause |
1884–1893 | Karl Gustav Hinz |
1894–1933 | Karl Emil Albert Otto |
1934–1945 | Johannes Vorwerg |
1945–1953 | Eugeniusz Komasa OCist. (rektor) |
1953–1957 | Bronisław Chruślicki OCist. (rektor) |
1957–1965 | Władysław Woźny OCist. (rektor) |
1965–1967 | Tadeusz Brak OCist. (rektor) |
1967–1970 | Robert Szczygieł OCist. (rektor) |
1970–1974 | Bogumił Nycz OCist. (rektor) |
1974–1977 | Konstanty Piwowar OCist. (rektor) |
1977–1989 | Bogumił Nycz OCist. (od 1988 proboszcz) |
1989–1991 | Konstanty Piwowar OCist. (proboszcz) |
1991–1994 | Zbigniew Giełczyński OCist. (proboszcz) |
1994–2012 | Bogumił Nycz OCist. (proboszcz) |
2012–2013 | Wiesław Rymarczyk OCist. (proboszcz) |
26 VIII 2013 – | Albin Chorąży OCist. (proboszcz) |