MACHANDEL, wódka
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | + | ||
'''MACHANDEL''' (Machandl, Macheike), popularna wódka o jałowcowym smaku, zwana gdańskim napojem narodowym. Produkowany od 1776 roku przez firmę menonickiej ([[MENONICI | menonici]]) rodziny Stobbe w Nowym Dworze Gdańskim (Tiegenhof). Wytwórnię założył Peter Stobbe (w XIX wieku produkowano tam także piwo; w 1945 spalona przez właścicieli przed wkroczeniem Armii Czerwonej). W Gdańsku istniała tradycja i rytuał picia machandla: nalewano go do kieliszka z suszoną śliwką. Konkurował z gdańskimi [[LIKIERY | likierami]]. Kieliszki służące do jego picia różniły się od kieliszków do [[GOLDWASSER | goldwassera]]. Uważany za trunek [[BÓWKA | bówków gdańskich]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | '''MACHANDEL''' (Machandl, Macheike), popularna wódka o jałowcowym smaku, zwana gdańskim napojem narodowym. Produkowany od 1776 roku przez firmę menonickiej ([[MENONICI | menonici]]) rodziny Stobbe w Nowym Dworze Gdańskim (Tiegenhof). Wytwórnię założył Peter Stobbe (w XIX wieku produkowano tam także piwo; w 1945 spalona przez właścicieli przed wkroczeniem Armii Czerwonej). W Gdańsku istniała tradycja i rytuał picia machandla: nalewano go do kieliszka z suszoną śliwką. Konkurował z gdańskimi [[LIKIERY | likierami]]. Kieliszki służące do jego picia różniły się od kieliszków do [[GOLDWASSER | goldwassera]]. Uważany za trunek [[BÓWKA | bówków gdańskich]]. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
Wersja z 14:33, 27 lut 2021
MACHANDEL (Machandl, Macheike), popularna wódka o jałowcowym smaku, zwana gdańskim napojem narodowym. Produkowany od 1776 roku przez firmę menonickiej ( menonici) rodziny Stobbe w Nowym Dworze Gdańskim (Tiegenhof). Wytwórnię założył Peter Stobbe (w XIX wieku produkowano tam także piwo; w 1945 spalona przez właścicieli przed wkroczeniem Armii Czerwonej). W Gdańsku istniała tradycja i rytuał picia machandla: nalewano go do kieliszka z suszoną śliwką. Konkurował z gdańskimi likierami. Kieliszki służące do jego picia różniły się od kieliszków do goldwassera. Uważany za trunek bówków gdańskich.