CZERWONE GITARY

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
[[File:Czerwone_Gitary,_od_lewej-_Jerzy_Skrzypczyk,_Seweryn_Krajewski,_Jerzy_Kossela,_Krzysztof_Klenczon,_Bernard_Dornowski,_1966.JPG|thumb|Czerwone Gitary, od lewej: Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966]]'''CZERWONE GITARY''', zespół wokalno-instrumentalny zał. 3 i 1965, był kontynuacją popularnego w Trójmieście zespołu Pięciolinie. Początkowo w składzie: Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Bernard Dornowski, Jerzy Skrzypczyk, Henryk Zomerski i gościnnie Seweryn Krajewski. Pierwszy występ odbył się 15 stycznia w Elblągu. Opiekę nad zespołem sprawował Klub Stoczni Gd. im. Lenina „Ster”. Od 1 i 1966 do 20 III 1967 zespół występował w składzie: Dornowski, Kossela i Klenczon (gitary), Kraje- wski (gitara basowa) i Skrzypczyk (perkusja), w 1968 odszedł Kossela, w grudniu 1969 Klenczon. Szczyt popularności przypadł na 2. poł. lat 60., zespół określany był mianem pol. Beatlesów, na których w dużej mierze się wzorował. Zdobył wiele nagród, m.in. 1968, 1970, 1974 na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (Takie ładne oczy, Biały krzyż, Słowo jedyne – ty), 1969 nagrodę amer. pisma „Billboard”. Zespół cieszył się uznaniem także w NRD i ZSRR. W latach 80. przestał występować, co było rezultatem spadku popularności. W 1991 wznowił występy estradowe, w składzie Kossela, Skrzypczyk, Zomerski i do 1997 Krajewski, rozpoczął nawet nagrywanie kolejnej płyty (z przebojem Nie jesteś sama). Melodyjne piosenki komponowali najczęściej Krajewski i Klenczon, rzadziej Kossela, jeszcze rzadziej Dornowski i Skrzypczyk. Dyskografia obejmuje m.in. 8 płyt premierowych w Polsce. W 1965–2005 nagrali na płytach, w studiach radiowych i na koncertach 286 utworów. Uzyskali kilkakrotnie złotą płytę (pierwszą za płytę Czerwone Gitary 2 – jako drudzy w Polsce). Wylansowali m.in. takie przeboje jak: Barwy jesieni, Biały Krzyż, Dozwolone od lat osiemnastu, Historia jednej znajomości, Matura, Nad morzem, No bo ty się boisz myszy, Płoną góry, płoną lasy, Nie spoczniemy. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]]
+
[[File:Czerwone_Gitary,_od_lewej-_Jerzy_Skrzypczyk,_Seweryn_Krajewski,_Jerzy_Kossela,_Krzysztof_Klenczon,_Bernard_Dornowski,_1966.JPG|thumb|Czerwone Gitary, od lewej: Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966]]'''CZERWONE GITARY''', zespół wokalno-instrumentalny zał. 3 I 1965, był kontynuacją popularnego w Trójmieście zespołu Pięciolinie. Początkowo w składzie: Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Bernard Dornowski, Jerzy Skrzypczyk, Henryk Zomerski i gościnnie Seweryn Krajewski. Pierwszy występ odbył się 15 stycznia w Elblągu. Opiekę nad zespołem sprawował Klub Stoczni Gd. im. Lenina „Ster”. Od 1 I 1966 do 20 III 1967 zespół występował w składzie: Dornowski, Kossela i Klenczon (gitary), Kraje- wski (gitara basowa) i Skrzypczyk (perkusja), w 1968 odszedł Kossela, w grudniu 1969 Klenczon. Szczyt popularności przypadł na 2. poł. lat 60., zespół określany był mianem pol. Beatlesów, na których w dużej mierze się wzorował. Zdobył wiele nagród, m.in. 1968, 1970, 1974 na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (Takie ładne oczy, Biały krzyż, Słowo jedyne – ty), 1969 nagrodę amer. pisma „Billboard”. Zespół cieszył się uznaniem także w NRD i ZSRR. W latach 80. przestał występować, co było rezultatem spadku popularności. W 1991 wznowił występy estradowe, w składzie Kossela, Skrzypczyk, Zomerski i do 1997 Krajewski, rozpoczął nawet nagrywanie kolejnej płyty (z przebojem Nie jesteś sama). Melodyjne piosenki komponowali najczęściej Krajewski i Klenczon, rzadziej Kossela, jeszcze rzadziej Dornowski i Skrzypczyk. Dyskografia obejmuje m.in. 8 płyt premierowych w Polsce. W 1965–2005 nagrali na płytach, w studiach radiowych i na koncertach 286 utworów. Uzyskali kilkakrotnie złotą płytę (pierwszą za płytę Czerwone Gitary 2 – jako drudzy w Polsce). Wylansowali m.in. takie przeboje jak: Barwy jesieni, Biały Krzyż, Dozwolone od lat osiemnastu, Historia jednej znajomości, Matura, Nad morzem, No bo ty się boisz myszy, Płoną góry, płoną lasy, Nie spoczniemy. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]]

Wersja z 22:12, 11 lut 2013

Plik:Czerwone Gitary, od lewej- Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966.JPG
Czerwone Gitary, od lewej: Jerzy Skrzypczyk, Seweryn Krajewski, Jerzy Kossela, Krzysztof Klenczon, Bernard Dornowski, 1966
CZERWONE GITARY, zespół wokalno-instrumentalny zał. 3 I 1965, był kontynuacją popularnego w Trójmieście zespołu Pięciolinie. Początkowo w składzie: Krzysztof Klenczon, Jerzy Kossela, Bernard Dornowski, Jerzy Skrzypczyk, Henryk Zomerski i gościnnie Seweryn Krajewski. Pierwszy występ odbył się 15 stycznia w Elblągu. Opiekę nad zespołem sprawował Klub Stoczni Gd. im. Lenina „Ster”. Od 1 I 1966 do 20 III 1967 zespół występował w składzie: Dornowski, Kossela i Klenczon (gitary), Kraje- wski (gitara basowa) i Skrzypczyk (perkusja), w 1968 odszedł Kossela, w grudniu 1969 Klenczon. Szczyt popularności przypadł na 2. poł. lat 60., zespół określany był mianem pol. Beatlesów, na których w dużej mierze się wzorował. Zdobył wiele nagród, m.in. 1968, 1970, 1974 na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu (Takie ładne oczy, Biały krzyż, Słowo jedyne – ty), 1969 nagrodę amer. pisma „Billboard”. Zespół cieszył się uznaniem także w NRD i ZSRR. W latach 80. przestał występować, co było rezultatem spadku popularności. W 1991 wznowił występy estradowe, w składzie Kossela, Skrzypczyk, Zomerski i do 1997 Krajewski, rozpoczął nawet nagrywanie kolejnej płyty (z przebojem Nie jesteś sama). Melodyjne piosenki komponowali najczęściej Krajewski i Klenczon, rzadziej Kossela, jeszcze rzadziej Dornowski i Skrzypczyk. Dyskografia obejmuje m.in. 8 płyt premierowych w Polsce. W 1965–2005 nagrali na płytach, w studiach radiowych i na koncertach 286 utworów. Uzyskali kilkakrotnie złotą płytę (pierwszą za płytę Czerwone Gitary 2 – jako drudzy w Polsce). Wylansowali m.in. takie przeboje jak: Barwy jesieni, Biały Krzyż, Dozwolone od lat osiemnastu, Historia jednej znajomości, Matura, Nad morzem, No bo ty się boisz myszy, Płoną góry, płoną lasy, Nie spoczniemy. MA
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania