PLECH ZENON, żużlowiec, trener, radny
(uzupelnienie LM (26.11.2020)) |
(uzupełnienie L.M.(12.01.2021)) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Zenon_Plech.jpg|thumb|Plakat reklamujący turniej żużlowy o Puchar Prezydenta Miasta Gdańska w 2018 roku, zorganizowany z okazji 65. urodzin Zenona Plecha i 45. rocznicy zdobycia przez niego brązowego medalu Mistrzostw Świata]] | [[File:Zenon_Plech.jpg|thumb|Plakat reklamujący turniej żużlowy o Puchar Prezydenta Miasta Gdańska w 2018 roku, zorganizowany z okazji 65. urodzin Zenona Plecha i 45. rocznicy zdobycia przez niego brązowego medalu Mistrzostw Świata]] | ||
| − | '''ZENON PLECH''' (1 I 1953 Zwierzyń, województwo podkarpackie - 25 XI 2020 Gdańsk), żużlowiec, trener, radny miasta Gdańska. Wychowanek Stali Gorzów Wielkopolski, do 1976 roku zawodnik tego klubu. W latach 1977–1987 zawodnik Wybrzeża Gdańsk ([[GKS WYBRZEŻE | GKS Wybrzeże]]). Srebrny medalista indywidualnych Mistrzostw Świata w jeździe na żużlu (1979), brązowy medalista (1973), drużynowy wicemistrz świata (1976), czterokrotny brązowy medalista (1972, 1974, 1978, 1980), wicemistrz świata w jeździe parami (1980) i trzykrotny brązowy medalista (1973, 1979, 1981), pięciokrotny indywidualny mistrz Polski (1972, 1974, 1979, 1984, 1985), dwukrotny wicemistrz Polski (1981, 1983), trzykrotny zwycięzca turnieju o Złoty Kask (1973, 1974, 1978), zwycięzca Srebrnego Kasku (1971). Drużynowy mistrz Polski ze Stalą Gorzów Wielkopolski (1973, 1975, 1976), w barwach Wybrzeża Gdańsk wywalczył drużynowe wicemistrzostwo Polski (1978, 1985). Był żużlowcem angielskich klubów: Hackney Hawks (1975–1976, 1979–1981) i Sheffield Tigers (1982). W roku 1979 laureat plebiscytu czytelników [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]] na najlepszego sportowca województwa gdańskiego. Po zakończeniu kariery (1987) trener Wybrzeża Gdańsk (1990–1995), Stali Gorzów Wielkopolski (1996–1998), WTS Wrocław (1999) i Polonii Bydgoszcz (2008–2009). Selekcjoner reprezentacji Polski, z którą w 2001 roku zdobył II miejsce w Drużynowym Pucharze Świata. W okresie 1994–1998 radny miasta Gdańska (klub Unia Wolności-Partia Konserwatywna). | + | '''ZENON PLECH''' (1 I 1953 Zwierzyń, województwo podkarpackie - 25 XI 2020 Gdańsk), żużlowiec, trener, radny miasta Gdańska. Wychowanek Stali Gorzów Wielkopolski, do 1976 roku zawodnik tego klubu. W latach 1977–1987 zawodnik Wybrzeża Gdańsk ([[GKS WYBRZEŻE | GKS Wybrzeże]]). Srebrny medalista indywidualnych Mistrzostw Świata w jeździe na żużlu (1979), brązowy medalista (1973), drużynowy wicemistrz świata (1976), czterokrotny brązowy medalista (1972, 1974, 1978, 1980), wicemistrz świata w jeździe parami (1980) i trzykrotny brązowy medalista (1973, 1979, 1981), pięciokrotny indywidualny mistrz Polski (1972, 1974, 1979, 1984, 1985), dwukrotny wicemistrz Polski (1981, 1983), trzykrotny zwycięzca turnieju o Złoty Kask (1973, 1974, 1978), zwycięzca Srebrnego Kasku (1971). Drużynowy mistrz Polski ze Stalą Gorzów Wielkopolski (1973, 1975, 1976), w barwach Wybrzeża Gdańsk wywalczył drużynowe wicemistrzostwo Polski (1978, 1985). Był żużlowcem angielskich klubów: Hackney Hawks (1975–1976, 1979–1981) i Sheffield Tigers (1982). W roku 1979 laureat plebiscytu czytelników [[DZIENNIK BAŁTYCKI | „Dziennika Bałtyckiego”]] na najlepszego sportowca województwa gdańskiego. Po zakończeniu kariery (1987) trener Wybrzeża Gdańsk (1990–1995), Stali Gorzów Wielkopolski (1996–1998), WTS Wrocław (1999) i Polonii Bydgoszcz (2008–2009). Selekcjoner reprezentacji Polski, z którą w 2001 roku zdobył II miejsce w Drużynowym Pucharze Świata. W okresie 1994–1998 radny miasta Gdańska (klub Unia Wolności-Partia Konserwatywna). Był doradcą zarządu Gdańskiego Klubu Sportowego Wybrzeże. Pochowany na [[CMENTARZ SREBRZYSKO| Cmentarzu Srebrzysko we Wrzeszczu]]. {{author: AMS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 11:03, 12 sty 2021
ZENON PLECH (1 I 1953 Zwierzyń, województwo podkarpackie - 25 XI 2020 Gdańsk), żużlowiec, trener, radny miasta Gdańska. Wychowanek Stali Gorzów Wielkopolski, do 1976 roku zawodnik tego klubu. W latach 1977–1987 zawodnik Wybrzeża Gdańsk ( GKS Wybrzeże). Srebrny medalista indywidualnych Mistrzostw Świata w jeździe na żużlu (1979), brązowy medalista (1973), drużynowy wicemistrz świata (1976), czterokrotny brązowy medalista (1972, 1974, 1978, 1980), wicemistrz świata w jeździe parami (1980) i trzykrotny brązowy medalista (1973, 1979, 1981), pięciokrotny indywidualny mistrz Polski (1972, 1974, 1979, 1984, 1985), dwukrotny wicemistrz Polski (1981, 1983), trzykrotny zwycięzca turnieju o Złoty Kask (1973, 1974, 1978), zwycięzca Srebrnego Kasku (1971). Drużynowy mistrz Polski ze Stalą Gorzów Wielkopolski (1973, 1975, 1976), w barwach Wybrzeża Gdańsk wywalczył drużynowe wicemistrzostwo Polski (1978, 1985). Był żużlowcem angielskich klubów: Hackney Hawks (1975–1976, 1979–1981) i Sheffield Tigers (1982). W roku 1979 laureat plebiscytu czytelników „Dziennika Bałtyckiego” na najlepszego sportowca województwa gdańskiego. Po zakończeniu kariery (1987) trener Wybrzeża Gdańsk (1990–1995), Stali Gorzów Wielkopolski (1996–1998), WTS Wrocław (1999) i Polonii Bydgoszcz (2008–2009). Selekcjoner reprezentacji Polski, z którą w 2001 roku zdobył II miejsce w Drużynowym Pucharze Świata. W okresie 1994–1998 radny miasta Gdańska (klub Unia Wolności-Partia Konserwatywna). Był doradcą zarządu Gdańskiego Klubu Sportowego Wybrzeże. Pochowany na Cmentarzu Srebrzysko we Wrzeszczu.
