BJÖRN SÖREN
Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
− | '''BJÓRN SÓREN''' (Björn Sören; 18 IX 1744 Astruphof, Dania – 26 X 1819 Gdańsk), kapitan żeglugi, syn kupca z Kopenhagi. W Gd. od 1768, ożenił się z Susanną Konstancją Gebhardt, córką pastora kośc. w q Wisłoujściu. W 1778 gospodarz w Juszkowie pod Gd., od 1784 przedstawiciel władz Gd. w pozostającym pod prus. rządami q Nowym Porcie. Od 1791 do śmierci inspektor ochrony wybrzeża. Zajmował się pionierskimi doświadczeniami nad wyborem roślin do obsadzania nadbrzeżnych wydm, publikował ich wyniki oraz apele o ochronę brzegu morskiego. Wydał w gd. firmie wydawniczo-księgarskiej q Adolpha Heinricha Ferdinanda Troschela Über die vortheilhafteste Behandlungs-Methode bei Besamung und Bepflanzung der Kiefern (1807), Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und Danziger Südbaltischen Ufer... (1808) i w jęz. pol. Rzut oka na pożytki z przyzwoitego traktowania wierzb pruskich wynikające. Obsadzał przez wiele lat wybranymi roślinami wydmy na brzegu Zatoki Gd. przy wsi q Stogi. W 1791, 1797 i 1817 inspektor (Kraninspektor) nadzorujący z ramienia władz Gd. pracę dźwigu portowego w bramie q ul. Szerokiej (Krantor, q Żuraw), gdzie mieszkał. Od 1805 radca państwowy. W Stogach, przy q Pustym Stawie, zapewne w miejscu późniejszej wiejskiej gospody i nast. domu kuracyjnego przy Seebadstraße (ul. Nowotna 18), założył ogólnodostępny ogród (q Stogi). Syn, także Sóren (1777–1846), zajmował się handlem, był właścicielem gospody we wsi Stogi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] | + | '''BJÓRN SÓREN''' (Björn Sören; 18 IX 1744 Astruphof, Dania – 26 X 1819 Gdańsk), kapitan żeglugi, syn kupca z Kopenhagi. W Gd. od 1768, ożenił się z Susanną Konstancją Gebhardt, córką pastora kośc. w q Wisłoujściu. W 1778 gospodarz w Juszkowie pod Gd., od 1784 przedstawiciel władz Gd. w pozostającym pod prus. rządami q Nowym Porcie. Od 1791 do śmierci inspektor ochrony wybrzeża. Zajmował się pionierskimi doświadczeniami nad wyborem roślin do obsadzania nadbrzeżnych wydm, publikował ich wyniki oraz apele o ochronę brzegu morskiego. Wydał w gd. firmie wydawniczo-księgarskiej q Adolpha Heinricha Ferdinanda Troschela ''Über die vortheilhafteste Behandlungs-Methode bei Besamung und Bepflanzung der Kiefern'' (1807), ''Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und Danziger Südbaltischen Ufer...'' (1808) i w jęz. pol. ''Rzut oka na pożytki z przyzwoitego traktowania wierzb pruskich wynikające''. Obsadzał przez wiele lat wybranymi roślinami wydmy na brzegu Zatoki Gd. przy wsi q Stogi. W 1791, 1797 i 1817 inspektor (Kraninspektor) nadzorujący z ramienia władz Gd. pracę dźwigu portowego w bramie q ul. Szerokiej (Krantor, q Żuraw), gdzie mieszkał. Od 1805 radca państwowy. W Stogach, przy q Pustym Stawie, zapewne w miejscu późniejszej wiejskiej gospody i nast. domu kuracyjnego przy Seebadstraße (ul. Nowotna 18), założył ogólnodostępny ogród (q Stogi). Syn, także Sóren (1777–1846), zajmował się handlem, był właścicielem gospody we wsi Stogi. {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 21:09, 11 lut 2013
BJÓRN SÓREN (Björn Sören; 18 IX 1744 Astruphof, Dania – 26 X 1819 Gdańsk), kapitan żeglugi, syn kupca z Kopenhagi. W Gd. od 1768, ożenił się z Susanną Konstancją Gebhardt, córką pastora kośc. w q Wisłoujściu. W 1778 gospodarz w Juszkowie pod Gd., od 1784 przedstawiciel władz Gd. w pozostającym pod prus. rządami q Nowym Porcie. Od 1791 do śmierci inspektor ochrony wybrzeża. Zajmował się pionierskimi doświadczeniami nad wyborem roślin do obsadzania nadbrzeżnych wydm, publikował ich wyniki oraz apele o ochronę brzegu morskiego. Wydał w gd. firmie wydawniczo-księgarskiej q Adolpha Heinricha Ferdinanda Troschela Über die vortheilhafteste Behandlungs-Methode bei Besamung und Bepflanzung der Kiefern (1807), Bemerkungen über die vormahlige und gegenwärtige Lage und Beschaffenheit der preußischen und Danziger Südbaltischen Ufer... (1808) i w jęz. pol. Rzut oka na pożytki z przyzwoitego traktowania wierzb pruskich wynikające. Obsadzał przez wiele lat wybranymi roślinami wydmy na brzegu Zatoki Gd. przy wsi q Stogi. W 1791, 1797 i 1817 inspektor (Kraninspektor) nadzorujący z ramienia władz Gd. pracę dźwigu portowego w bramie q ul. Szerokiej (Krantor, q Żuraw), gdzie mieszkał. Od 1805 radca państwowy. W Stogach, przy q Pustym Stawie, zapewne w miejscu późniejszej wiejskiej gospody i nast. domu kuracyjnego przy Seebadstraße (ul. Nowotna 18), założył ogólnodostępny ogród (q Stogi). Syn, także Sóren (1777–1846), zajmował się handlem, był właścicielem gospody we wsi Stogi.