OBYWATELSTWO MIEJSKIE
(uzupelnienie LM (18.05.2020)) |
(wstawianie ilustracji LM (7.11.2020)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| + | [[File:1_Obywatelstwo_miejskie45.jpg|thumb|Karat z księgi przyjęcia do obywatelstwa gdańskiego za rok 1566]] | ||
[[File:1_Obywatelstwo_miejskie.jpg|thumb|Składanie przysięgi przez otrzymującego obywatelstwo miejskie 17 III 1598, akwarela z gwaszem ilustrująca gdańską księgę obywatelską z lat 1577-1732]] | [[File:1_Obywatelstwo_miejskie.jpg|thumb|Składanie przysięgi przez otrzymującego obywatelstwo miejskie 17 III 1598, akwarela z gwaszem ilustrująca gdańską księgę obywatelską z lat 1577-1732]] | ||
[[File:2_Obywatelstwo_miejskie.jpg|thumb|Składanie przysięgi przez otrzymującego obywatelstwo miejskie 11 V 1740, akwarela z gwaszem ilustrująca gdańską księgę obywatelską z lat 1732-1791]] | [[File:2_Obywatelstwo_miejskie.jpg|thumb|Składanie przysięgi przez otrzymującego obywatelstwo miejskie 11 V 1740, akwarela z gwaszem ilustrująca gdańską księgę obywatelską z lat 1732-1791]] | ||
| + | [[File:4_Obywatelstwo_miejskie.JPG|thumb|Karta tytułowa pierwszego tomu drukowanej edycji ksiąg przyjęcia do obywatelstwa gdańskiego, 2019]] | ||
| − | '''OBYWATELSTWO MIEJSKIE''' (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ([[WILKIERZE | wilkierze]]). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] lub [[ORDYNKI | Ordynki]], zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] | + | '''OBYWATELSTWO MIEJSKIE''' (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku [[GŁÓWNE MIASTO | Głównego Miasta]] do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ([[WILKIERZE | wilkierze]]). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je [[RADA MIEJSKA | Rada Miejska]] lub [[ORDYNKI | Ordynki]], zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]]<br/><br/> |
| + | |||
| + | '''Bibliografia:''' <br/> | ||
| + | ''Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814'', wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, wstęp i opracowanie Dariusz Kaczor, t. I-VIII, Gdańsk 2019 (edycja źródła, omówienie stanu badań) | ||
Wersja z 19:06, 7 lis 2020
OBYWATELSTWO MIEJSKIE (nabycie prawa miejskiego). Procedura obowiązująca (z pewnymi zmianami) od lokacji w 1342 roku Głównego Miasta do roku 1815, usankcjonowana przepisami miejskimi ( wilkierze). Poprzez nabycie praw miejskich otrzymywano obywatelstwo miasta, umożliwiające pełnienie funkcji publicznych, wykonywanie zastrzeżonych zawodów (np. piekarzy), nabywanie posiadłości w mieście i korzystanie z ochrony prawnej. Nabywcą praw miejskich mógł zostać mężczyzna legalnego pochodzenia, mieszkający w mieście na stałe, posiadający uznane wyznanie religijne i stan majątkowy gwarantujący wywiązywanie się ze zobowiązań finansowych wobec miasta. Nadawała je Rada Miejska lub Ordynki, zasadnicze czynności administracyjno-kancelaryjne z tym związane należały do Wetty. Nabycie praw miejskich wiązało się z dość wysokimi opłatami, nie stanowiło jednak niezbędnego warunku do zamieszkania w mieście.
Bibliografia:
Księga przyjęć do prawa miejskiego w Gdańsku 1536–1814, wyd. Andrzej Groth, Ewa Łączyńska-Bartoszek, wstęp i opracowanie Dariusz Kaczor, t. I-VIII, Gdańsk 2019 (edycja źródła, omówienie stanu badań)
