SCHUMANN JACOB ERNST, burmistrz Gdańska
(uzupełnienie L.M.(4.11.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JACOB ERNST SCHUMANN''' (25 VII 1749 Gdańsk – 4 V 1823 Olszynka koło Gdańska), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. | + | '''JACOB ERNST SCHUMANN''' (25 VII 1749 Gdańsk – 4 V 1823 Olszynka koło Gdańska), [[BURMISTRZOWIE MIAST GDAŃSKICH | burmistrz]] Gdańska. Prawnuk burmistrza [[SCHUMANN GABRIEL | Gabriela Schumanna]] w linii jego syna Gabriela Friedricha, syn Samuela Ernsta (1712–1758) i Zuzanny Reginy (1723–1799), córki gdańskiego [[RADA MIEJSKA | rajcy]] Jacoba Martensa. Brat Anny Renaty (1750–1834) i Samuela Gabriela (16 X 1752 Gdańsk – 8 I 1827 Gdańsk), [[ŁAWA MIEJSKA | ławnika]] 1807–1813 , kupca i właściciela kamienic przy Langgasse 406 i 410 (Długa 41 i 45 (tzw. Dom Schumanów)).<br/><br/> |
| + | |||
| + | Po nauce w [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickim]] od 1770 roku studiował w Getyndze. Do Gdańska powrócił w roku 1774 i podjął pracę jako agent handlowy. W 1776 został sekretarzem miasta, w 1784 archiwariuszem miejskim, w 1787 ławnikiem i pełnił tę funkcję do 1793, do czasu przejęcia Gdańska przez Prusy (1792). <br/><br/> | ||
| + | |||
Po utworzeniu [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815| I Wolnego Miasta Gdańska (WMG)]] powołano go w 1807 roku do grona czterech burmistrzów. Funkcję pierwszego burmistrza pełnił w 1810 i 1813, drugiego w 1809, trzeciego w 1808 i 1812, czwartego w 1807 roku. Tym samym był ostatnim prezydującym burmistrzem i prezydentem Senatu I WMG w najtrudniejszym dla niego okresie. Choć w tym czasie należał do polityków profrancuskich, to w swoich decyzjach kierował się przede wszystkim interesem miasta. Ze względu na podeszły wiek po likwidacji I WMG wycofał się z życia politycznego. <br/><br/> | Po utworzeniu [[WOLNE MIASTO GDAŃSK, 1807–1815| I Wolnego Miasta Gdańska (WMG)]] powołano go w 1807 roku do grona czterech burmistrzów. Funkcję pierwszego burmistrza pełnił w 1810 i 1813, drugiego w 1809, trzeciego w 1808 i 1812, czwartego w 1807 roku. Tym samym był ostatnim prezydującym burmistrzem i prezydentem Senatu I WMG w najtrudniejszym dla niego okresie. Choć w tym czasie należał do polityków profrancuskich, to w swoich decyzjach kierował się przede wszystkim interesem miasta. Ze względu na podeszły wiek po likwidacji I WMG wycofał się z życia politycznego. <br/><br/> | ||
| − | Był najprawdopodobniej dwukrotnie żonaty. O pierwszej żonie, poślubionej około 1779 roku, nic nie wiadomo. Po raz drugi ożenił się 19 II 1782 roku w Gdańsku z Renatą Agatą ( | + | |
| + | Był najprawdopodobniej dwukrotnie żonaty. O pierwszej żonie, poślubionej około 1779 roku, nic nie wiadomo. Po raz drugi ożenił się 19 II 1782 roku w Gdańsku z Renatą Agatą (19 II 1765 Gdańsk – 19 II 1840 Gdańsk), córką rajcy [[GRODDECK MICHAEL | Michaela von Groddecka]]. Z tego związku urodziło się jedenaścioro dzieci, między innymi synowie Gabriel Ernst (1787–1818), Ludwig Wilhelm (1793–1851), urzędnik finansowy w Prusach Zachodnich, i późniejszy burmistrz [[SCHUMANN SAMUEL FRIEDRICH | Samuel Friedrich]] (1795–1876) oraz córki Louisa Agata (1785–1810), po mężu Mischke, i Johanna Renata (1805–1885), żona [[GRASS JOHANN HEINRICH | Johanna Heinricha Grassa]]. {{author: JZ}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:06, 4 lis 2020
JACOB ERNST SCHUMANN (25 VII 1749 Gdańsk – 4 V 1823 Olszynka koło Gdańska), burmistrz Gdańska. Prawnuk burmistrza Gabriela Schumanna w linii jego syna Gabriela Friedricha, syn Samuela Ernsta (1712–1758) i Zuzanny Reginy (1723–1799), córki gdańskiego rajcy Jacoba Martensa. Brat Anny Renaty (1750–1834) i Samuela Gabriela (16 X 1752 Gdańsk – 8 I 1827 Gdańsk), ławnika 1807–1813 , kupca i właściciela kamienic przy Langgasse 406 i 410 (Długa 41 i 45 (tzw. Dom Schumanów)).
Po nauce w Gimnazjum Akademickim od 1770 roku studiował w Getyndze. Do Gdańska powrócił w roku 1774 i podjął pracę jako agent handlowy. W 1776 został sekretarzem miasta, w 1784 archiwariuszem miejskim, w 1787 ławnikiem i pełnił tę funkcję do 1793, do czasu przejęcia Gdańska przez Prusy (1792).
Po utworzeniu I Wolnego Miasta Gdańska (WMG) powołano go w 1807 roku do grona czterech burmistrzów. Funkcję pierwszego burmistrza pełnił w 1810 i 1813, drugiego w 1809, trzeciego w 1808 i 1812, czwartego w 1807 roku. Tym samym był ostatnim prezydującym burmistrzem i prezydentem Senatu I WMG w najtrudniejszym dla niego okresie. Choć w tym czasie należał do polityków profrancuskich, to w swoich decyzjach kierował się przede wszystkim interesem miasta. Ze względu na podeszły wiek po likwidacji I WMG wycofał się z życia politycznego.
Był najprawdopodobniej dwukrotnie żonaty. O pierwszej żonie, poślubionej około 1779 roku, nic nie wiadomo. Po raz drugi ożenił się 19 II 1782 roku w Gdańsku z Renatą Agatą (19 II 1765 Gdańsk – 19 II 1840 Gdańsk), córką rajcy Michaela von Groddecka. Z tego związku urodziło się jedenaścioro dzieci, między innymi synowie Gabriel Ernst (1787–1818), Ludwig Wilhelm (1793–1851), urzędnik finansowy w Prusach Zachodnich, i późniejszy burmistrz Samuel Friedrich (1795–1876) oraz córki Louisa Agata (1785–1810), po mężu Mischke, i Johanna Renata (1805–1885), żona Johanna Heinricha Grassa.
