TAPP KARL, dyrektor Zarządu Ogrodów
(wstawianie ilustracji LM (21.10.2020)) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:Carl_Tapp.jpg|thumb|Karl Tapp]] | ||
| + | |||
'''KARL TAPP''' (23 IV 1866 Vellahn, Meklemburgia – po 1942), ogrodnik, w latach 1898–1931 wywarł największy wpływ na kształt zieleni miejskiej w Gdańsku. Absolwent najlepszych niemieckich szkół ogrodniczych: w Neuer Garten w Poczdamie (1883–1885) i Królewskiej Szkoły Ogrodniczej Potsdam-Wildpark (1885–1887), specjalizującej się w budowie i utrzymaniu ogrodów pałacowych oraz parków publicznych. Początkowo pracował w Berlinie jako asystent i pomocnik ogrodnika, w latach 1888–1889 na zamku Dyck koło Düsseldorfu, 1890–1898 jako asystent królewskiego dyrektora ogrodów Maxa Bertrama w Dreźnie-Blasewitz. W Gdańsku od 1 V 1898 roku. W okresie 1898–1902 ogrodnik miejski, 1902–1918 miejski inspektor ogrodów, 1918–1931 dyrektor Zarządu Ogrodów. Aktywny działacz [[TOWARZYSTWO BUDOWY OGRODÓW | Towarzystwa Budowy Ogrodów]], od 1932 jego przewodniczący. Wygłaszał prelekcje o miejskich założeniach zieleni, publikował rozprawy, w tym o zieleni gdańskiej (''Öffentliche Park- und Gartenanlagen'', w: ''Danzig und seine Bauten'', 1908; ''Die öffentlichen Park- und Gartenanlagen Danzigs'', „Danziger Statistische Mitteilungen” 1927, nr 3). Podkreślał znaczenie terenów zieleni w miastach, zwracając uwagę na konieczność wprowadzania jej do dzielnic biednych i peryferyjnych; opowiadał się za obejmowaniem zieleni procesem planowania i włączaniem jej do planu urbanistycznego na możliwie najwcześniejszym etapie prac. Od roku 1931 na emeryturze, [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senat II Wolnego Miasta Gdańska]] w obliczu narastającego kryzysu zlikwidował piastowane przez niego stanowisko. {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | '''KARL TAPP''' (23 IV 1866 Vellahn, Meklemburgia – po 1942), ogrodnik, w latach 1898–1931 wywarł największy wpływ na kształt zieleni miejskiej w Gdańsku. Absolwent najlepszych niemieckich szkół ogrodniczych: w Neuer Garten w Poczdamie (1883–1885) i Królewskiej Szkoły Ogrodniczej Potsdam-Wildpark (1885–1887), specjalizującej się w budowie i utrzymaniu ogrodów pałacowych oraz parków publicznych. Początkowo pracował w Berlinie jako asystent i pomocnik ogrodnika, w latach 1888–1889 na zamku Dyck koło Düsseldorfu, 1890–1898 jako asystent królewskiego dyrektora ogrodów Maxa Bertrama w Dreźnie-Blasewitz. W Gdańsku od 1 V 1898 roku. W okresie 1898–1902 ogrodnik miejski, 1902–1918 miejski inspektor ogrodów, 1918–1931 dyrektor Zarządu Ogrodów. Aktywny działacz [[TOWARZYSTWO BUDOWY OGRODÓW | Towarzystwa Budowy Ogrodów]], od 1932 jego przewodniczący. Wygłaszał prelekcje o miejskich założeniach zieleni, publikował rozprawy, w tym o zieleni gdańskiej (''Öffentliche Park- und Gartenanlagen'', w: ''Danzig und seine Bauten'', 1908; ''Die öffentlichen Park- und Gartenanlagen Danzigs'', „Danziger Statistische Mitteilungen” 1927, nr 3). Podkreślał znaczenie terenów zieleni w miastach, zwracając uwagę na konieczność wprowadzania jej do dzielnic biednych i peryferyjnych; opowiadał się za obejmowaniem zieleni procesem planowania i włączaniem jej do planu urbanistycznego na możliwie najwcześniejszym etapie prac. Od roku 1931 na emeryturze, [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senat II Wolnego Miasta Gdańska]] w obliczu narastającego kryzysu zlikwidował piastowane przez niego stanowisko. {{author: KR}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 12:39, 21 paź 2020
KARL TAPP (23 IV 1866 Vellahn, Meklemburgia – po 1942), ogrodnik, w latach 1898–1931 wywarł największy wpływ na kształt zieleni miejskiej w Gdańsku. Absolwent najlepszych niemieckich szkół ogrodniczych: w Neuer Garten w Poczdamie (1883–1885) i Królewskiej Szkoły Ogrodniczej Potsdam-Wildpark (1885–1887), specjalizującej się w budowie i utrzymaniu ogrodów pałacowych oraz parków publicznych. Początkowo pracował w Berlinie jako asystent i pomocnik ogrodnika, w latach 1888–1889 na zamku Dyck koło Düsseldorfu, 1890–1898 jako asystent królewskiego dyrektora ogrodów Maxa Bertrama w Dreźnie-Blasewitz. W Gdańsku od 1 V 1898 roku. W okresie 1898–1902 ogrodnik miejski, 1902–1918 miejski inspektor ogrodów, 1918–1931 dyrektor Zarządu Ogrodów. Aktywny działacz Towarzystwa Budowy Ogrodów, od 1932 jego przewodniczący. Wygłaszał prelekcje o miejskich założeniach zieleni, publikował rozprawy, w tym o zieleni gdańskiej (Öffentliche Park- und Gartenanlagen, w: Danzig und seine Bauten, 1908; Die öffentlichen Park- und Gartenanlagen Danzigs, „Danziger Statistische Mitteilungen” 1927, nr 3). Podkreślał znaczenie terenów zieleni w miastach, zwracając uwagę na konieczność wprowadzania jej do dzielnic biednych i peryferyjnych; opowiadał się za obejmowaniem zieleni procesem planowania i włączaniem jej do planu urbanistycznego na możliwie najwcześniejszym etapie prac. Od roku 1931 na emeryturze, Senat II Wolnego Miasta Gdańska w obliczu narastającego kryzysu zlikwidował piastowane przez niego stanowisko.
