HOTEL EDEN
(wstawianie_ilustracji (29.06.2020)) |
(uzupełnienie L.M.(25.09.2020)) |
||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
[[File:6_Dworzec_Główny.jpg|thumb|Dworzec Gdańsk Główny i hotel Eden przed przebudową (biały budynek na wprost dworcowej wieży)]] | [[File:6_Dworzec_Główny.jpg|thumb|Dworzec Gdańsk Główny i hotel Eden przed przebudową (biały budynek na wprost dworcowej wieży)]] | ||
| − | '''HOTEL EDEN''' (wcześniej Norddeutscher Hof), przy ul. Podwale Grodzkie 11, według projektu gdańskiego architekta Paula Hofera. Prace, obejmujące gruntowną przebudowę istniejącego wcześniej budynku, rozpoczęto w październiku 1930 roku, uroczyste otwarcie odbyło się 1 VIII 1931. Elewacja frontowa była sześciokondygnacyjna, ośmioosiowa. Skrajne osie utrzymane były w linii zabudowy, pozostałe tworzyły ryzalit, jego boczne ściany także miały okna. Kubiczna bryła wsparta była na kondygnacji parteru rozczłonkowanej słupami, pomiędzy którymi umieszczono tafle okien. Powodowało to wrażenie unoszenia się ciężkiej, kubicznej bryły, elewacja ożywiona została przeszkleniem ostatniej kondygnacji. Na parterze znajdowała się restauracja, na wysokim parterze zlokalizowano hol, pokoje śniadaniowe, biuro obsługujące hotel, owalna sala z loggiami i emporami, służąca jako restauracja mogąca pomieścić 450 osób. Na piętrach znajdowały się pokoje hotelowe z 220 łóżkami. Atrakcją był umieszczony na V piętrze ogród zimowy przekryty kopułą, z którego rozciągał się widok na Gdańsk i Zatokę Gdańską. Podłoga wykonana została ze szkła, co umożliwiło doświetlenie kondygnacji poniżej. Wnętrze utrzymane było w kolorze zielonym, białym i ciemnoszarym, loggie z miejscami do siedzenia były w kolorach czerwonym i złotym. Zniszczony w roku 1945, nieodbudowany. {{author: WS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] | + | '''HOTEL EDEN''' (wcześniej Norddeutscher Hof), przy Stadtgraben (obecnie ul. Podwale Grodzkie 11), według projektu gdańskiego architekta Paula Hofera. Prace, obejmujące gruntowną przebudowę istniejącego wcześniej budynku, rozpoczęto w październiku 1930 roku, uroczyste otwarcie odbyło się 1 VIII 1931. Elewacja frontowa była sześciokondygnacyjna, ośmioosiowa. Skrajne osie utrzymane były w linii zabudowy, pozostałe tworzyły ryzalit, jego boczne ściany także miały okna. Kubiczna bryła wsparta była na kondygnacji parteru rozczłonkowanej słupami, pomiędzy którymi umieszczono tafle okien. Powodowało to wrażenie unoszenia się ciężkiej, kubicznej bryły, elewacja ożywiona została przeszkleniem ostatniej kondygnacji. Na parterze znajdowała się restauracja, na wysokim parterze zlokalizowano hol, pokoje śniadaniowe, biuro obsługujące hotel, owalna sala z loggiami i emporami, służąca jako restauracja mogąca pomieścić 450 osób. Na piętrach znajdowały się pokoje hotelowe z 220 łóżkami. Atrakcją był umieszczony na V piętrze ogród zimowy przekryty kopułą, z którego rozciągał się widok na Gdańsk i Zatokę Gdańską. Podłoga wykonana została ze szkła, co umożliwiło doświetlenie kondygnacji poniżej. Wnętrze utrzymane było w kolorze zielonym, białym i ciemnoszarym, loggie z miejscami do siedzenia były w kolorach czerwonym i złotym. Zniszczony w roku 1945, nieodbudowany. {{author: WS}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Przestrzeń miasta]] |
Wersja z 15:05, 25 wrz 2020
HOTEL EDEN (wcześniej Norddeutscher Hof), przy Stadtgraben (obecnie ul. Podwale Grodzkie 11), według projektu gdańskiego architekta Paula Hofera. Prace, obejmujące gruntowną przebudowę istniejącego wcześniej budynku, rozpoczęto w październiku 1930 roku, uroczyste otwarcie odbyło się 1 VIII 1931. Elewacja frontowa była sześciokondygnacyjna, ośmioosiowa. Skrajne osie utrzymane były w linii zabudowy, pozostałe tworzyły ryzalit, jego boczne ściany także miały okna. Kubiczna bryła wsparta była na kondygnacji parteru rozczłonkowanej słupami, pomiędzy którymi umieszczono tafle okien. Powodowało to wrażenie unoszenia się ciężkiej, kubicznej bryły, elewacja ożywiona została przeszkleniem ostatniej kondygnacji. Na parterze znajdowała się restauracja, na wysokim parterze zlokalizowano hol, pokoje śniadaniowe, biuro obsługujące hotel, owalna sala z loggiami i emporami, służąca jako restauracja mogąca pomieścić 450 osób. Na piętrach znajdowały się pokoje hotelowe z 220 łóżkami. Atrakcją był umieszczony na V piętrze ogród zimowy przekryty kopułą, z którego rozciągał się widok na Gdańsk i Zatokę Gdańską. Podłoga wykonana została ze szkła, co umożliwiło doświetlenie kondygnacji poniżej. Wnętrze utrzymane było w kolorze zielonym, białym i ciemnoszarym, loggie z miejscami do siedzenia były w kolorach czerwonym i złotym. Zniszczony w roku 1945, nieodbudowany.
