KAISMANN JOSEPH, cukiernik
(uzupełnienie L.M.(14.08.2020)) |
(wstawianie_ilustracji (15.09.2020)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| + | [[File:Długa_22-30.png|thumb|Kamienica przy Langgasse 30 (ul. Długa) z cukiernią Josepha Kaismanna (czarny szyld z białymi literami), fot. [[FLOTTWELL FRIEDRICH WILHELM EDMUND| Friedrich Wilhelm Flottwell]], 1859]] | ||
[[File:Joseph_Kaismann.jpg|thumb|Kamienica przy Langgasse 30 (ul. Długa) z cukiernią Josepha Kaismanna (czarny szyld z białymi literami), na podstawie rysunku (z fotografii) Juliusza Cieszkowskiego miedzioryt Jana Salomona Minheymera, 1866]] | [[File:Joseph_Kaismann.jpg|thumb|Kamienica przy Langgasse 30 (ul. Długa) z cukiernią Josepha Kaismanna (czarny szyld z białymi literami), na podstawie rysunku (z fotografii) Juliusza Cieszkowskiego miedzioryt Jana Salomona Minheymera, 1866]] | ||
Wersja z 13:29, 15 wrz 2020
JOSEPH KAISMANN (1804 Szwajcaria – 2 X 1863 Gdańsk), cukiernik, jeden z kilku fachowców tej branży przybyłych do Gdańska po 1820 roku ze Szwajcarii. To oni wprowadzili dotychczas nieznane w Gdańsku rozwiązania produkcyjne i wyroby, jako pierwsi serwowali gościom lody.
Do Gdańska przyjechał wraz z żoną przed 1830 rokiem już jako wyuczony cukiernik. W latach 1830–1854 prowadził cukiernię (Conditorei) „J. Kaismann & Companie”, przy Langgasse 393 (ul. Długa 28), na parterze kamienicy należącej najpierw do Carla Wilhelma Steffensa (1790–1861) ( Carl Gottlieb Steffens), od 1854 do jego syna Eugena Friedricha (1831–1905). W oficynie zainstalował piece i urządzenia do przygotowywania mas cukierniczych. W 1834 i 1842 roku odwiedzał rodzinną Szwajcarię, zatrzymując się po drodze między innymi w Monachium.
W 1858 odkupił od stolarza Johann Gottlieb Schäfer (1791–1863) kamienicę przy Langgasse 30 (ul. Długa), prawie na wprost Ratusza Głównego Miasta i przeniósł tam na parter swoją cukiernię. Podawał w niej torty, ciastka, zimne i gorące napoje: różne gatunki kawy, herbaty oraz modną wówczas gorącą czekoladę. Latem oferował także lody o różnym smaku. W jego zakładzie odbywało praktykę kilku znanych gdańskich cukierników, wśród nich w 1830 roku Johann Sebastiani. Reklamował się jako „Hoflieferant des Prinzen Friedrich Wilhelm” (dostawca księcia Fryderyka Wilhelma Hohenzollerna).
Był żonaty z Anną Cathariną Largarder (zm. 1872), która jako wdowa do 1870 mieszkała w kamienicy przy Langgasse 30. Brak informacji o ich potomstwie. Kamienica przeszła w posiadanie Moritza Süssmanna, który w miejsce cukierni urządził sklep z towarami przemysłowymi.
