GÖTZ GOTTFRIED, lekarz, radny
(wstawianie_ilustracji (14.09.2020)) |
(uzupełnienie L.M.(14.09.2020)) |
||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Gottfried_Gotz.jpg|thumb|Z lewej kamienica przy Langgasse 394 (ul. Długa 29), w latach 1809–1844 należąca do Gottfrieda Götza, fot. [[FLOTTWELL FRIEDRICH WILHELM EDMUND| Eduard Flottwell]], 1859]] | [[File:Gottfried_Gotz.jpg|thumb|Z lewej kamienica przy Langgasse 394 (ul. Długa 29), w latach 1809–1844 należąca do Gottfrieda Götza, fot. [[FLOTTWELL FRIEDRICH WILHELM EDMUND| Eduard Flottwell]], 1859]] | ||
| − | '''GOTTFRIED GÖTZ''' (1774 Gdańsk – 18 V 1844 Gdańsk), lekarz. W 1788 roku był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], następnie odbył uniwersyteckie studia medyczne. Od około 1800 roku pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny, zaangażowany w zwalczanie epidemii cholery w Gdańsku w latach 1831 i 1837 ([[EPIDEMIE 1801–1945 | epidemie 1801–1945]]). Właściciel posiadłości w podgdańskich [[MŁYNISKA | Młyniskach]]. W 1821 roku współzałożyciel i pierwszy prezes Danziger Sparkassen-Aktien-Verein (Gdańska Kasa Oszczędnościowa), następnie do 1844 jej udziałowiec. Od roku 1801 członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]]. | + | '''GOTTFRIED GÖTZ''' (1774 Gdańsk – 18 V 1844 Gdańsk), lekarz. W 1788 roku był uczniem [[GIMNAZJUM AKADEMICKIE | Gimnazjum Akademickiego]], następnie odbył uniwersyteckie studia medyczne. Od około 1800 roku pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny, zaangażowany w zwalczanie epidemii cholery w Gdańsku w latach 1831 i 1837 ([[EPIDEMIE 1801–1945 | epidemie 1801–1945]]). Właściciel posiadłości w podgdańskich [[MŁYNISKA | Młyniskach]]. W 1821 roku współzałożyciel i pierwszy prezes Danziger Sparkassen-Aktien-Verein (Gdańska Kasa Oszczędnościowa), następnie do 1844 jej udziałowiec. Od roku 1801 członek [[TOWARZYSTWO PRZYRODNICZE | Towarzystwa Przyrodniczego]].<br/><br/> |
| + | |||
| + | Początkowo mieszkał i miał gabinet przy Grosse Krämergasse 651 (ul. Kramarska 10). Następnie był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 481 (Długi Targ 25), którą sprzedał w 1810, po nabyciu rok wcześniej innej, przy Langgasse 394 (ul. Długa 29), w której mieszkał do śmierci. Właściciel posiadłości w podgdańskich [[MŁYNISKA| Młyniskach]]. <br/><br/> | ||
| + | |||
| + | Od 29 XII 1802 roku żonaty z Johanną Justiną (1777 – 28 I 1837), córką kupca [[FRANTZIUS THEODOR CHRISTIAN | Theodora Christiana Frantziusa]]. Syn [[GÖTZ EMIL FRIEDRICH I | Emil Friedrich]] był lekarzem, córki powychodziły za mąż: Matia (1803–1848) za kupca Carla Wilhelma Gustava Steffensa (1790–1861), Johanna Euphrosina Louisa (1805–1886) za Carla Roberta von Frantziusa (1800–1874).<br/><br/> | ||
| + | |||
| + | Kamienicę przy Langgasse 394 (ul. Długa 29) w 1845 nabyła od jego spadkobierców spółka handlowa Schubert & Meyer.{{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 10:42, 14 wrz 2020
GOTTFRIED GÖTZ (1774 Gdańsk – 18 V 1844 Gdańsk), lekarz. W 1788 roku był uczniem Gimnazjum Akademickiego, następnie odbył uniwersyteckie studia medyczne. Od około 1800 roku pracował w Gdańsku jako lekarz prywatny, zaangażowany w zwalczanie epidemii cholery w Gdańsku w latach 1831 i 1837 ( epidemie 1801–1945). Właściciel posiadłości w podgdańskich Młyniskach. W 1821 roku współzałożyciel i pierwszy prezes Danziger Sparkassen-Aktien-Verein (Gdańska Kasa Oszczędnościowa), następnie do 1844 jej udziałowiec. Od roku 1801 członek Towarzystwa Przyrodniczego.
Początkowo mieszkał i miał gabinet przy Grosse Krämergasse 651 (ul. Kramarska 10). Następnie był właścicielem kamienicy przy Langer Markt 481 (Długi Targ 25), którą sprzedał w 1810, po nabyciu rok wcześniej innej, przy Langgasse 394 (ul. Długa 29), w której mieszkał do śmierci. Właściciel posiadłości w podgdańskich Młyniskach.
Od 29 XII 1802 roku żonaty z Johanną Justiną (1777 – 28 I 1837), córką kupca Theodora Christiana Frantziusa. Syn Emil Friedrich był lekarzem, córki powychodziły za mąż: Matia (1803–1848) za kupca Carla Wilhelma Gustava Steffensa (1790–1861), Johanna Euphrosina Louisa (1805–1886) za Carla Roberta von Frantziusa (1800–1874).
Kamienicę przy Langgasse 394 (ul. Długa 29) w 1845 nabyła od jego spadkobierców spółka handlowa Schubert & Meyer.
