SCHURICHT CARL FRIEDRICH, budowniczy instrumentów
(uzupelnienie LM (5.08.2020)) |
|||
| Linia 2: | Linia 2: | ||
'''CARL FRIEDRICH SCHURICHT''' (23 I 1809 Gdańsk – 12 V 1864 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Praktykował w Gdańsku, gdzie od roku 1832 (1830) prowadził pracownię przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka; mieszkał przy Frauengasse 852 (ul. Mariacka)), od maja 1833 przy Kleine Krämergasse 802 (ul. Podkramarska), od października 1835 przy Johannisgasse 1301, róg Tagnetergasse (ul. Świętojańska, róg ul. Tandeta), od kwietnia 1845 przy Hundegasse 250 (ul. Ogarna 29) oraz przy Hintergasse 27 (ul. Za Murami) w domu własnym, od około 1860 wraz z synem, organmistrzem [[SCHURICHT CARL GOTTHILF JULIUS | Carlem Gotthilfem Juliusem]] (Carl Friedrich Schuricht i Syn), który przejął firmę po jego śmierci. <br/><br/> | '''CARL FRIEDRICH SCHURICHT''' (23 I 1809 Gdańsk – 12 V 1864 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Praktykował w Gdańsku, gdzie od roku 1832 (1830) prowadził pracownię przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka; mieszkał przy Frauengasse 852 (ul. Mariacka)), od maja 1833 przy Kleine Krämergasse 802 (ul. Podkramarska), od października 1835 przy Johannisgasse 1301, róg Tagnetergasse (ul. Świętojańska, róg ul. Tandeta), od kwietnia 1845 przy Hundegasse 250 (ul. Ogarna 29) oraz przy Hintergasse 27 (ul. Za Murami) w domu własnym, od około 1860 wraz z synem, organmistrzem [[SCHURICHT CARL GOTTHILF JULIUS | Carlem Gotthilfem Juliusem]] (Carl Friedrich Schuricht i Syn), który przejął firmę po jego śmierci. <br/><br/> | ||
Budował organy i fortepiany, zajmował się również ich naprawą i strojeniem. W 1844 roku oferował organy kościelne z sześcioma głosami, kotłami i gwiazdą (dzwonki) oraz pozłacanym prospektem, ponadto większe, z 15 głosami (dziesięć w manuale i pięć w pedale), kotłami i gwiazdą, a także parę fortepianów skrzydłowych, siedmiooktawowych, fornirowanych mahoniem. Około 1850 roku zbudował pozytyw w kościele filialnym parafii Rokity w Jasieniu pod Bytowem. <br/><br/> | Budował organy i fortepiany, zajmował się również ich naprawą i strojeniem. W 1844 roku oferował organy kościelne z sześcioma głosami, kotłami i gwiazdą (dzwonki) oraz pozłacanym prospektem, ponadto większe, z 15 głosami (dziesięć w manuale i pięć w pedale), kotłami i gwiazdą, a także parę fortepianów skrzydłowych, siedmiooktawowych, fornirowanych mahoniem. Około 1850 roku zbudował pozytyw w kościele filialnym parafii Rokity w Jasieniu pod Bytowem. <br/><br/> | ||
| − | 30 X 1831 roku ożenił się z Christiną Henriettą Dorotheą z domu Beiersdorff (Beyersdorff; 20 VIII 1804 – 28 IX 1877, ochrzczona 26 VIII 1804). Miał dzieci: wspomnianego już Carla Gotthilfa Juliusa (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), Mathildę Henriettę Amalię | + | 30 X 1831 roku ożenił się z Christiną Henriettą Dorotheą z domu Beiersdorff (Beyersdorff; 20 VIII 1804 – 28 IX 1877, ochrzczona 26 VIII 1804). Miał dzieci: wspomnianego już Carla Gotthilfa Juliusa (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), Mathildę Henriettę Amalię (10 IX 1834 – 1 XI 1911), żonę artysty malarza [[DAHMS OTTO HERMANN| Ottona Hermanna Dahmsa]], Justinę Wilhelminę Müller (9 I 1836 – 23 III 1883), Johannę Rosalię Kuhn (8 XI 1837 – 29 IV 1879), Marię Berthę Friderickę (5 III 1840 – 16 VIII 1840), Friedricha Hermanna (3 XII 1842 – 20 XII 1842), Friedricha Alberta (19 VI 1844 – 1851) oraz syna o nieznanym imieniu (około 1856 – 9 VI 1880). {{author: BV}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 12:56, 5 sie 2020
CARL FRIEDRICH SCHURICHT (23 I 1809 Gdańsk – 12 V 1864 Gdańsk), budowniczy instrumentów. Praktykował w Gdańsku, gdzie od roku 1832 (1830) prowadził pracownię przy Brotbänkengasse (ul. Chlebnicka; mieszkał przy Frauengasse 852 (ul. Mariacka)), od maja 1833 przy Kleine Krämergasse 802 (ul. Podkramarska), od października 1835 przy Johannisgasse 1301, róg Tagnetergasse (ul. Świętojańska, róg ul. Tandeta), od kwietnia 1845 przy Hundegasse 250 (ul. Ogarna 29) oraz przy Hintergasse 27 (ul. Za Murami) w domu własnym, od około 1860 wraz z synem, organmistrzem Carlem Gotthilfem Juliusem (Carl Friedrich Schuricht i Syn), który przejął firmę po jego śmierci.
Budował organy i fortepiany, zajmował się również ich naprawą i strojeniem. W 1844 roku oferował organy kościelne z sześcioma głosami, kotłami i gwiazdą (dzwonki) oraz pozłacanym prospektem, ponadto większe, z 15 głosami (dziesięć w manuale i pięć w pedale), kotłami i gwiazdą, a także parę fortepianów skrzydłowych, siedmiooktawowych, fornirowanych mahoniem. Około 1850 roku zbudował pozytyw w kościele filialnym parafii Rokity w Jasieniu pod Bytowem.
30 X 1831 roku ożenił się z Christiną Henriettą Dorotheą z domu Beiersdorff (Beyersdorff; 20 VIII 1804 – 28 IX 1877, ochrzczona 26 VIII 1804). Miał dzieci: wspomnianego już Carla Gotthilfa Juliusa (12 VIII 1832 Gdańsk – 24 XII 1890 Gdańsk), Mathildę Henriettę Amalię (10 IX 1834 – 1 XI 1911), żonę artysty malarza Ottona Hermanna Dahmsa, Justinę Wilhelminę Müller (9 I 1836 – 23 III 1883), Johannę Rosalię Kuhn (8 XI 1837 – 29 IV 1879), Marię Berthę Friderickę (5 III 1840 – 16 VIII 1840), Friedricha Hermanna (3 XII 1842 – 20 XII 1842), Friedricha Alberta (19 VI 1844 – 1851) oraz syna o nieznanym imieniu (około 1856 – 9 VI 1880).
