KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO (Brzeźno)

Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
Skocz do: nawigacji, wyszukiwania
(wstawianie ilustracji LM (8.07.2020))
Linia 1: Linia 1:
 
{{paper}}
 
{{paper}}
 +
[[File:Kosciol_sw_Antoniego.jpg|thumb|Kościół św. Antoniego, 1936]]
 +
 
'''KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO''', Brzeźno, ul. Dworska 2 (do 1945 Weißhofer Straße). Początkowo [[BRZEŹNO | Brzeźno]] podlegało parafii w [[OLIWA | Oliwie]], od 1866 roku parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ | kościele św. Jadwigi Śląskiej]] w Nowym Porcie. Po włączeniu do Gdańska, wraz z rozbudową rybackiej osady i kąpieliska, miejscowi katolicy rozpoczęli starania o własny kościół. W roku 1913 zawiązał się komitet budowy kościoła, zakupiono działkę przy obecnej ul. Gdańskiej. Do kwestii budowy powrócono po I wojnie światowej, zmieniając lokalizację na obecną ul. Dworską. Od 1921 msze odbywały się w sali gimnastycznej miejscowej szkoły powszechnej oraz w Domu Zdrojowym. W 1922 roku ustanowiono odrębną kuratorię i założono pierwsze księgi metrykalne. W latach 1922–1923 według projektu prof. [[FISCHER FRIEDRICH | Friedricha Fischera]] wybudowano kościół, konsekrowany w 1926 przez biskupa gdańskiego [[O’ROURKE EDUARD | Edwarda O’Rourke’a]]. Jednonawowy (długość 37 m, szerokość 16,40 m i wysokość 16,20 m), przykryty dachem dwuspadowym, z dachówką tzw. holenderką. W strzelistej wieżyczce pośrodku dachu umieszczono dzwony. Strop drewniany, kasetowy, wraz z chórem wsparty na drewnianych filarach. Prezbiterium ośmiokątne, w nastawie ołtarza głównego obrazy św. Antoniego oraz św. Jana Nepomucena. Przed II wojną światową w bocznych ołtarzach zamiast nastaw umieszczono figury Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej (obecnie obrazy Jezusa Miłosiernego i Matki Boskiej Częstochowskiej). Większość elementów tych ołtarzy pochodziła z kościoła św. Józefa na Starym Mieście. Urządzono także osobną kaplicę chrzcielną (obecnie druga zakrystia). W roku 1929 ustanowiono osobną parafię, która objęła także Zaspę oraz dwory: [[BIAŁY DWÓR | Biały]], [[CZERWONY DWÓR | Czerwony]], [[CZARNY DWÓR | Czarny]]. W okresie 1923–1929 urządzono cmentarz, wybudowano dom parafialny i założono parafialne przedszkole. W czasie II wojny światowej proboszczem był ks. [[BINNEBESEL BRUNO | Brunon Binnebesel]], zamordowany w 1944 przez hitlerowców. W 1945 kościół częściowo zniszczony; ucierpiały zwłaszcza wieżyczka, dach i sklepienie, okna oraz część murów. Odbudowany w latach 1945–1946. W 1974 roku urządzono przyległą do kościoła osobną kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1980–1982 kościół rozbudowano i powiększono o nową część chórową (obecna długość 44,9 m). W 1982–1984 wykonano generalny remont połączony z wymianą części wyposażenia (miedzy innymi nowe witraże według projektu s. Jolanty Rzoski OSB). W latach 1966–1985 proboszczem był ks. Zygmunt Pawłowicz, następnie długoletni biskup pomocniczy diecezji i archidiecezji gdańskiej. Działalność parafii obok licznych stowarzyszeń kościelnych wspomagały także do roku 1966 siostry [[PASTERZANKI | pasterzanki]], a od 1971 Zgromadzenie Sióstr [[BENEDYKTYNKI MISJONARKI | Benedyktynek Misjonarek]]. {{author: SK}} <br/><br/>  
 
'''KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO''', Brzeźno, ul. Dworska 2 (do 1945 Weißhofer Straße). Początkowo [[BRZEŹNO | Brzeźno]] podlegało parafii w [[OLIWA | Oliwie]], od 1866 roku parafii przy [[KOŚCIÓŁ ŚW. JADWIGI ŚLĄSKIEJ | kościele św. Jadwigi Śląskiej]] w Nowym Porcie. Po włączeniu do Gdańska, wraz z rozbudową rybackiej osady i kąpieliska, miejscowi katolicy rozpoczęli starania o własny kościół. W roku 1913 zawiązał się komitet budowy kościoła, zakupiono działkę przy obecnej ul. Gdańskiej. Do kwestii budowy powrócono po I wojnie światowej, zmieniając lokalizację na obecną ul. Dworską. Od 1921 msze odbywały się w sali gimnastycznej miejscowej szkoły powszechnej oraz w Domu Zdrojowym. W 1922 roku ustanowiono odrębną kuratorię i założono pierwsze księgi metrykalne. W latach 1922–1923 według projektu prof. [[FISCHER FRIEDRICH | Friedricha Fischera]] wybudowano kościół, konsekrowany w 1926 przez biskupa gdańskiego [[O’ROURKE EDUARD | Edwarda O’Rourke’a]]. Jednonawowy (długość 37 m, szerokość 16,40 m i wysokość 16,20 m), przykryty dachem dwuspadowym, z dachówką tzw. holenderką. W strzelistej wieżyczce pośrodku dachu umieszczono dzwony. Strop drewniany, kasetowy, wraz z chórem wsparty na drewnianych filarach. Prezbiterium ośmiokątne, w nastawie ołtarza głównego obrazy św. Antoniego oraz św. Jana Nepomucena. Przed II wojną światową w bocznych ołtarzach zamiast nastaw umieszczono figury Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej (obecnie obrazy Jezusa Miłosiernego i Matki Boskiej Częstochowskiej). Większość elementów tych ołtarzy pochodziła z kościoła św. Józefa na Starym Mieście. Urządzono także osobną kaplicę chrzcielną (obecnie druga zakrystia). W roku 1929 ustanowiono osobną parafię, która objęła także Zaspę oraz dwory: [[BIAŁY DWÓR | Biały]], [[CZERWONY DWÓR | Czerwony]], [[CZARNY DWÓR | Czarny]]. W okresie 1923–1929 urządzono cmentarz, wybudowano dom parafialny i założono parafialne przedszkole. W czasie II wojny światowej proboszczem był ks. [[BINNEBESEL BRUNO | Brunon Binnebesel]], zamordowany w 1944 przez hitlerowców. W 1945 kościół częściowo zniszczony; ucierpiały zwłaszcza wieżyczka, dach i sklepienie, okna oraz część murów. Odbudowany w latach 1945–1946. W 1974 roku urządzono przyległą do kościoła osobną kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1980–1982 kościół rozbudowano i powiększono o nową część chórową (obecna długość 44,9 m). W 1982–1984 wykonano generalny remont połączony z wymianą części wyposażenia (miedzy innymi nowe witraże według projektu s. Jolanty Rzoski OSB). W latach 1966–1985 proboszczem był ks. Zygmunt Pawłowicz, następnie długoletni biskup pomocniczy diecezji i archidiecezji gdańskiej. Działalność parafii obok licznych stowarzyszeń kościelnych wspomagały także do roku 1966 siostry [[PASTERZANKI | pasterzanki]], a od 1971 Zgromadzenie Sióstr [[BENEDYKTYNKI MISJONARKI | Benedyktynek Misjonarek]]. {{author: SK}} <br/><br/>  
 
{| class="tableGda"
 
{| class="tableGda"

Wersja z 09:27, 8 lip 2020

Kościół św. Antoniego, 1936

KOŚCIÓŁ ŚW. ANTONIEGO PADEWSKIEGO, Brzeźno, ul. Dworska 2 (do 1945 Weißhofer Straße). Początkowo Brzeźno podlegało parafii w Oliwie, od 1866 roku parafii przy kościele św. Jadwigi Śląskiej w Nowym Porcie. Po włączeniu do Gdańska, wraz z rozbudową rybackiej osady i kąpieliska, miejscowi katolicy rozpoczęli starania o własny kościół. W roku 1913 zawiązał się komitet budowy kościoła, zakupiono działkę przy obecnej ul. Gdańskiej. Do kwestii budowy powrócono po I wojnie światowej, zmieniając lokalizację na obecną ul. Dworską. Od 1921 msze odbywały się w sali gimnastycznej miejscowej szkoły powszechnej oraz w Domu Zdrojowym. W 1922 roku ustanowiono odrębną kuratorię i założono pierwsze księgi metrykalne. W latach 1922–1923 według projektu prof. Friedricha Fischera wybudowano kościół, konsekrowany w 1926 przez biskupa gdańskiego Edwarda O’Rourke’a. Jednonawowy (długość 37 m, szerokość 16,40 m i wysokość 16,20 m), przykryty dachem dwuspadowym, z dachówką tzw. holenderką. W strzelistej wieżyczce pośrodku dachu umieszczono dzwony. Strop drewniany, kasetowy, wraz z chórem wsparty na drewnianych filarach. Prezbiterium ośmiokątne, w nastawie ołtarza głównego obrazy św. Antoniego oraz św. Jana Nepomucena. Przed II wojną światową w bocznych ołtarzach zamiast nastaw umieszczono figury Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej (obecnie obrazy Jezusa Miłosiernego i Matki Boskiej Częstochowskiej). Większość elementów tych ołtarzy pochodziła z kościoła św. Józefa na Starym Mieście. Urządzono także osobną kaplicę chrzcielną (obecnie druga zakrystia). W roku 1929 ustanowiono osobną parafię, która objęła także Zaspę oraz dwory: Biały, Czerwony, Czarny. W okresie 1923–1929 urządzono cmentarz, wybudowano dom parafialny i założono parafialne przedszkole. W czasie II wojny światowej proboszczem był ks. Brunon Binnebesel, zamordowany w 1944 przez hitlerowców. W 1945 kościół częściowo zniszczony; ucierpiały zwłaszcza wieżyczka, dach i sklepienie, okna oraz część murów. Odbudowany w latach 1945–1946. W 1974 roku urządzono przyległą do kościoła osobną kaplicę Matki Boskiej Częstochowskiej. W 1980–1982 kościół rozbudowano i powiększono o nową część chórową (obecna długość 44,9 m). W 1982–1984 wykonano generalny remont połączony z wymianą części wyposażenia (miedzy innymi nowe witraże według projektu s. Jolanty Rzoski OSB). W latach 1966–1985 proboszczem był ks. Zygmunt Pawłowicz, następnie długoletni biskup pomocniczy diecezji i archidiecezji gdańskiej. Działalność parafii obok licznych stowarzyszeń kościelnych wspomagały także do roku 1966 siostry pasterzanki, a od 1971 Zgromadzenie Sióstr Benedyktynek Misjonarek. SK

Proboszczowie kościoła św. Antoniego Padewskiego
1922–1938 ks. Paul Schütz
1939–1943 ks. Bruno Binnebesel (admnistrator)
1943–1945 ks. Leon Schliep (administrator)
30 VII 1945 – 1952 ks. Adam Szczepański (administrator) (15 II 1908 Kuchary koło Ciechanowa – ?)
1952–1966 ks. Brunon Głombiowski (administrator) (2 X 1912 Kamień koło Wejherowa – Gdańsk 29 V 1968)
1 VII 1966 – 10 VIII 1985 ks. Zygmunt Pawłowicz

(1966–1968 wikariusz adiutor, od 15 V 1968 proboszcz)

1 IX 1985 – 13 IV 2015 ks. Bernard Zieliński
13 IV 2015 – ks. Jan Świstowicz
MrGl
⇦ WRÓĆ
Osobiste
Przestrzenie nazw

Warianty
Widok
Działania