BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA
Z Encyklopedia Gdańska
(Różnice między wersjami)
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{paper}} | {{paper}} | ||
| − | [[File:Wnętrze Biblioteki Rady Miejskiej, Der Stadt Dantzigk..., 1687.JPG|thumb|Wnętrze Biblioteki Rady Miejskiej, ''Der Stadt Dantzigk...'', 1687]][[File:Nicolaus de Ausmo, Supplementum Summae Pisanellae, XV wiek.JPG|thumb|Nicolaus de Ausmo ''Supplementum Summae Pisanellae'', XV wiek]]'''BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA''' (Bibliotheca Senatus Gedanensis). Otwarta w 1596, fundatorem był Giovanni Bernardino q Bonifacio d’Oria, który przekazał miastu księgozbiór liczący ponad tysiąc tomów z teologii, astrologii, historii, biblistyki, matematyki, medycyny, patrystyki, prawa, filozofii, literatury gr. i rzym. oraz wł. renesansu, dzieła m.in. Platona, Arystotelesa, Cycerona, Horacego, Owidiusza, Seneki, św. Augustyna, św. Ambrożego, Erazma z Rotterdamu. Zbiory umieszczono w dawnym klasztorze q franciszkanów, dołączając do nich klasztorną bibl. Od 1558 służyły nauczycielom i uczniom funkcjonującego tu gim. (q Gimnazjum Akademickie). Pieczę nad bibl. sprawowało q Kolegium Szkolne, szczególne obowiązki spoczywały na jednym z jej członków – protobibliotekarzu, a zadania bibliotekarskie wypełniał z reguły prof. filozofii w gim. Pierwszym protobibliotekarzem był q Gabriel Schumann (1595–1654), ławnik i rajca gd., pierwszym bibliotekarzem – Daniel Asaricus (ok. 1560–1606), prof. greki i języków orientalnych, który zaprowadził księgę inwentarzową (Index librorum) wykorzystywaną niemal do końca XVIII w. Z 1686 pochodzi pierwszy opublikowany drukiem regulamin Leges Bibliothecae Senatus Gedanensis. Od 1597 bibl. dysponowała własnym ekslibrisem, w XVII w. otrzymała kolejne 2, wszystkie wykonane techniką miedziorytniczą; jej zasoby w XVII i XVIII w. powiększano dzięki legatom i darom oraz zakupom księgozbiorów po zmarłych patrycjuszach, profesorach i duchownych. Wśród ofiarodawców byli m.in. q Bartholomäus Keckermann, q Georg Seger, q Laurentius Eichstadt, q Johann Peter Titius, q Gotffried Lengnich, q Valentinus Schlieff, q Michael Christoph Hanow. Do zbiorów trafiały nie tylko druki (których liczba w XVIII w. wzrosła do 26 tys. tomów), lecz także obrazy, portrety gd. osobistości, globusy, mapy, numizmaty, instrumenty astr., rzeźby w kamieniu i drewnie. Gromadzeniu towarzyszyło katalogowanie zbiorów. Adrian Engelke (1605–61), ławnik i rajca gd., protobibliotekarz, opracował ceniony katalog działowy Catalogus universalis Bibliothecae Senatus Gedanensis in suas classes distributus, Michael Christoph Hanow, prof. gim. i bibliotekarz, przygotował katalog alfabetyczny (nieukończony) Catalogus alphabeticus universalis Bibliothecae Senatus Gedanensis. Wraz z likwidacją w 1817 Gimnazjum Akademickiego bibl. została przemianowana na q Bibliotekę Miejską. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] | + | [[File:Wnętrze Biblioteki Rady Miejskiej, Der Stadt Dantzigk..., 1687.JPG|thumb|Wnętrze Biblioteki Rady Miejskiej, ''Der Stadt Dantzigk...'', 1687]][[File:Nicolaus de Ausmo, Supplementum Summae Pisanellae, XV wiek.JPG|thumb|Nicolaus de Ausmo ''Supplementum Summae Pisanellae'', XV wiek]]'''BIBLIOTEKA RADY MIEJSKIEJ GDAŃSKA''' (Bibliotheca Senatus Gedanensis). Otwarta w 1596, fundatorem był Giovanni Bernardino q Bonifacio d’Oria, który przekazał miastu księgozbiór liczący ponad tysiąc tomów z teologii, astrologii, historii, biblistyki, matematyki, medycyny, patrystyki, prawa, filozofii, literatury gr. i rzym. oraz wł. renesansu, dzieła m.in. Platona, Arystotelesa, Cycerona, Horacego, Owidiusza, Seneki, św. Augustyna, św. Ambrożego, Erazma z Rotterdamu. Zbiory umieszczono w dawnym klasztorze q franciszkanów, dołączając do nich klasztorną bibl. Od 1558 służyły nauczycielom i uczniom funkcjonującego tu gim. (q Gimnazjum Akademickie). Pieczę nad bibl. sprawowało q Kolegium Szkolne, szczególne obowiązki spoczywały na jednym z jej członków – protobibliotekarzu, a zadania bibliotekarskie wypełniał z reguły prof. filozofii w gim. Pierwszym protobibliotekarzem był q Gabriel Schumann (1595–1654), ławnik i rajca gd., pierwszym bibliotekarzem – Daniel Asaricus (ok. 1560–1606), prof. greki i języków orientalnych, który zaprowadził księgę inwentarzową (''Index librorum'') wykorzystywaną niemal do końca XVIII w. Z 1686 pochodzi pierwszy opublikowany drukiem regulamin ''Leges Bibliothecae Senatus Gedanensis''. Od 1597 bibl. dysponowała własnym ekslibrisem, w XVII w. otrzymała kolejne 2, wszystkie wykonane techniką miedziorytniczą; jej zasoby w XVII i XVIII w. powiększano dzięki legatom i darom oraz zakupom księgozbiorów po zmarłych patrycjuszach, profesorach i duchownych. Wśród ofiarodawców byli m.in. q Bartholomäus Keckermann, q Georg Seger, q Laurentius Eichstadt, q Johann Peter Titius, q Gotffried Lengnich, q Valentinus Schlieff, q Michael Christoph Hanow. Do zbiorów trafiały nie tylko druki (których liczba w XVIII w. wzrosła do 26 tys. tomów), lecz także obrazy, portrety gd. osobistości, globusy, mapy, numizmaty, instrumenty astr., rzeźby w kamieniu i drewnie. Gromadzeniu towarzyszyło katalogowanie zbiorów. Adrian Engelke (1605–61), ławnik i rajca gd., protobibliotekarz, opracował ceniony katalog działowy ''Catalogus universalis Bibliothecae Senatus Gedanensis in suas classes distributus'', Michael Christoph Hanow, prof. gim. i bibliotekarz, przygotował katalog alfabetyczny (nieukończony) ''Catalogus alphabeticus universalis Bibliothecae Senatus Gedanensis''. Wraz z likwidacją w 1817 Gimnazjum Akademickiego bibl. została przemianowana na q Bibliotekę Miejską. {{author: EK}} [[Category: Encyklopedia]] |
Wersja z 22:35, 10 lut 2013
Plik:Nicolaus de Ausmo, Supplementum Summae Pisanellae, XV wiek.JPG
Nicolaus de Ausmo Supplementum Summae Pisanellae, XV wiek
