RADTKE PAUL OTTO, kupiec, kuśnierz
(Utworzył nową stronę „{{web}} {{author: MrGl}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | {{author: MrGl}} | + | '''PAUL OTTO RADTKE''' (11 X 1874 Jastrowie, Pomorze – 17 V 1941 Gdańsk), kuśnierz. Syn burmistrza Jastrowia Augusta Radtke. Zawodu kuśnierza uczył się w Szczecinie, w pracowniach niemieckich oraz w Londynie. <br/><br/> |
| − | [[Category: | + | W 1902 roku przy finansowej pomocy ojca założył w Gdańsku sklep i warsztat kuśnierski, na parterze kamienicy przy ul. Wollwebergasse 11 (ul. Tkacka), w której zamieszkał w wynajmowanym mieszkaniu. Początkowo sprzedawał także kapelusze własnej produkcji. Od 1910 właściciel tej kamienicy, w 1914 roku był właścicielem także sąsiedniej, pod nr 12. Po połączeniu parterów obu kamienic powstał od frontu reprezentacyjny salon sprzedaży, z warsztatem na zapleczu, na piętrze i w oficynie. Po 1920 roku był to najbardziej znany i renomowany ale i najdroższy gdański dom mody branży futrzarsko-skórzanej. <br/><br/> |
| + | Wydawał katalogi aktualnych modeli swojej firmy. Od 1919 roku do śmierci był mistrzem gdańskiego cechu kuśnierzy. Od 1921 roku mieszkał w eleganckiej kamienicy przy Nordpromenade 4 (ul. 3 maja). Żonaty był z Elwirą Puhlmann, miał zamężne córki Charotte Solten i Ursulę Baumann (jedna z nich mieszkała w Monachium). {{author: MrGl}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | ||
Wersja z 11:12, 26 lis 2019
PAUL OTTO RADTKE (11 X 1874 Jastrowie, Pomorze – 17 V 1941 Gdańsk), kuśnierz. Syn burmistrza Jastrowia Augusta Radtke. Zawodu kuśnierza uczył się w Szczecinie, w pracowniach niemieckich oraz w Londynie.
W 1902 roku przy finansowej pomocy ojca założył w Gdańsku sklep i warsztat kuśnierski, na parterze kamienicy przy ul. Wollwebergasse 11 (ul. Tkacka), w której zamieszkał w wynajmowanym mieszkaniu. Początkowo sprzedawał także kapelusze własnej produkcji. Od 1910 właściciel tej kamienicy, w 1914 roku był właścicielem także sąsiedniej, pod nr 12. Po połączeniu parterów obu kamienic powstał od frontu reprezentacyjny salon sprzedaży, z warsztatem na zapleczu, na piętrze i w oficynie. Po 1920 roku był to najbardziej znany i renomowany ale i najdroższy gdański dom mody branży futrzarsko-skórzanej.
Wydawał katalogi aktualnych modeli swojej firmy. Od 1919 roku do śmierci był mistrzem gdańskiego cechu kuśnierzy. Od 1921 roku mieszkał w eleganckiej kamienicy przy Nordpromenade 4 (ul. 3 maja). Żonaty był z Elwirą Puhlmann, miał zamężne córki Charotte Solten i Ursulę Baumann (jedna z nich mieszkała w Monachium).
