KOZŁOWSKA JANINA, farmaceutka
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | '''JANINA KOZŁOWSKA''' (1 XI 1922 Wilno – 31 XII 1995 Gdańsk), farmaceutka ze specjalizacją II stopnia z farmacji aptecznej | + | '''JANINA KOZŁOWSKA''' (1 XI 1922 Wilno – 31 XII 1995 Gdańsk), farmaceutka ze specjalizacją II stopnia z farmacji aptecznej [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Akademii Lekarskiej]] (AL) i [[GDAŃSKI UNIWERSYTET MEDYCZNY | Gdańskiej Akademii Medycznej]] (AMG). Córka Jana Buraczewskiego, pracownika Polskich Kolei Państwowych, oraz Zofii z domu Wasilewskiej. W 1932 roku ukończyła szkołę podstawową w Wilnie, w 1938 Gimnazjum im. Panien Benedyktynek, w 1940 Liceum Przyrodnicze w Wilnie. W 1944 uczęszczała w tym mieście na tajne komplety farmaceutyczne, od sierpnia 1944 do września 1945 pracowała w Stacji Dezynfekcji na stanowisku dezynfektora, a następnie siostry epidemiologicznej.<br/><br/> |
| − | W 1932 | + | W Gdańsku od jesieni 1945 roku. W 1946 rozpoczęła studia na Wydziale Farmaceutycznym nowo powstałej q Akademii Lekarskiej w Gdańsku (ALG). W 1949, będąc na czwartym roku studiów, rozpoczęła pracę w Zakładzie Farmacji Stosowanej ALG na stanowisku demonstratora. W czasie studiów odbyła też roczny staż w aptece przy ALG. 15 VII 1950 uzyskała absolutorium i otrzymała stanowisko młodszego asystenta, 7 XII 1950 tytuł magistra farmacji, a w 1951 roku awansowała na stanowisko starszego asystenta.<br/><br/> |
| − | W Gdańsku od jesieni 1945 | + | W latach 1954–1956 pełniła funkcję grupowego społecznego inspektora pracy. W listopadzie 1957 roku odbyła staż w Katedrze Chemii Nieograniczonej i Analitycznej Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Poznaniu, a we wrześniu 1973 w Zakładach Farmaceutycznych „Polfa” w Jeleniej Górze. W 1960 pełniła funkcję zastępcy członka Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjnej dla farmaceutów województwa bydgoskiego. 29 IX 1965 otrzymała stopień doktora nauk farmaceutycznych na podstawie pracy Charakterystyka tranu leczniczego w zależności od zmian niektórych liczb stałych oraz spadku witaminy A, której promotorem był Adolf Fiebig. W 1965 awansowała na stanowisko adiunkta, którym była do czasu przejścia na emeryturę 31 XII 1983 roku.<br/><br/> |
| − | W latach 1954–1956 pełniła funkcję grupowego społecznego inspektora pracy. W listopadzie 1957 odbyła staż w Katedrze Chemii Nieograniczonej i Analitycznej Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Poznaniu, a we wrześniu 1973 w Zakładach Farmaceutycznych „Polfa” w Jeleniej Górze. W 1960 pełniła funkcję zastępcy członka Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjnej dla farmaceutów województwa bydgoskiego. | + | Należała do grona twórców Katedry Farmacji Stosowanej Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Miała olbrzymi wkład w powstanie i rozwój pierwszej pracowni galenowej na tej uczelni. W latach 1967–1968 prowadziła szkolenia podyplomowe z postępu nauk farmaceutycznych, w okresie 1974–1976 była opiekunem magistrów farmacji ubiegających się o II stopień specjalizacji. Od 1976 roku pełniła funkcję wojewódzkiego specjalisty w dziedzinie farmacji aptecznej na terenie województwa słupskiego. Ponadto w latach 1972–1976 pełniła funkcję ławnika w [[SĄDOWNICTWO W GDAŃSKU | Sądzie Powiatowym]] w Gdańsku. Była podporucznikiem rezerwy. |
| − | Należała do grona twórców | + | Przeprowadziła wieloletnie badania nad właściwościami fizykochemicznymi tranu leczniczego, które przedstawiła w publikacjach naukowych. Ponadto była autorką między innymi prac ''O oznaczaniu morfiny w proszku Dowera'' („Farmacja Polska” 1961) i ''Charakterystyka tranu leczniczego w zależności od zmian niektórych liczb stałych oraz spadku witaminy A'' („Acta Poloniae Pharmaceutica” 1966) oraz współautorką rozdziału „Postacie leków roślinnych” w podręczniku ''Farmacja stosowana'' (pod redakcją Stanisława Janickiego, Adolfa Fiebiga i Małgorzaty Sznitowskiej, wyd. 4: 2002).<br/><br/> |
| − | + | Brała udział w badaniach dotyczących opracowania norm dla często używanych preparatów galenowych z krajowych surowców roślinnych, nieuwzględnionych w ''Farmakopei polskiej'', oraz badaniach dotyczących zawartości żelaza w ''Extractum ferii pomati'' według ''Farmakopei polskiej''. Była także członkiem zespołu przeprowadzającego badania wdrożeniowe meprobamatu i nowego leku przeciwcukrzycowego SPC-5002 w Katedrze i Zakładzie Technologii Chemicznej Środków Leczniczych, zlecone przez Zjednoczenie Przemysłu Farmaceutycznego „Polfa”.<br/><br/> | |
| − | Brała udział w badaniach dotyczących opracowania norm dla | + | Była członkiem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (od 1951), Zarządu Sekcji Aptek Szpitalnych, komitetu organizacyjnego IV Naukowego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (PTF) w Gdańsku (1958). Od 1949 należała do Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia przy AMG, a od lat 50. pełniła funkcję męża zaufania. W latach 1952–1954 piastowała stanowisko Sekretarza Zarządu Oddziału Gdańskiego PTF. <br/><br/> |
| − | + | Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), odznakami [ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1967), „Za Zasługi dla Województwa Słupskiego” (1980), „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia” (1980), medalem pamiątkowym „XXX-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku” (1976) i medalem „Zasłużonego Akademii Medycznej w Gdańsku” (1984).<br/><br/> | |
| − | Odznaczona Złotym Krzyżem | + | Została pochowana 5 I 1996 roku na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie. {{author: SeKo}} {{author: PP}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
| − | + | ||
Wersja z 13:54, 22 lis 2019
JANINA KOZŁOWSKA (1 XI 1922 Wilno – 31 XII 1995 Gdańsk), farmaceutka ze specjalizacją II stopnia z farmacji aptecznej Akademii Lekarskiej (AL) i Gdańskiej Akademii Medycznej (AMG). Córka Jana Buraczewskiego, pracownika Polskich Kolei Państwowych, oraz Zofii z domu Wasilewskiej. W 1932 roku ukończyła szkołę podstawową w Wilnie, w 1938 Gimnazjum im. Panien Benedyktynek, w 1940 Liceum Przyrodnicze w Wilnie. W 1944 uczęszczała w tym mieście na tajne komplety farmaceutyczne, od sierpnia 1944 do września 1945 pracowała w Stacji Dezynfekcji na stanowisku dezynfektora, a następnie siostry epidemiologicznej.
W Gdańsku od jesieni 1945 roku. W 1946 rozpoczęła studia na Wydziale Farmaceutycznym nowo powstałej q Akademii Lekarskiej w Gdańsku (ALG). W 1949, będąc na czwartym roku studiów, rozpoczęła pracę w Zakładzie Farmacji Stosowanej ALG na stanowisku demonstratora. W czasie studiów odbyła też roczny staż w aptece przy ALG. 15 VII 1950 uzyskała absolutorium i otrzymała stanowisko młodszego asystenta, 7 XII 1950 tytuł magistra farmacji, a w 1951 roku awansowała na stanowisko starszego asystenta.
W latach 1954–1956 pełniła funkcję grupowego społecznego inspektora pracy. W listopadzie 1957 roku odbyła staż w Katedrze Chemii Nieograniczonej i Analitycznej Wydziału Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Poznaniu, a we wrześniu 1973 w Zakładach Farmaceutycznych „Polfa” w Jeleniej Górze. W 1960 pełniła funkcję zastępcy członka Wojewódzkiej Komisji Weryfikacyjnej dla farmaceutów województwa bydgoskiego. 29 IX 1965 otrzymała stopień doktora nauk farmaceutycznych na podstawie pracy Charakterystyka tranu leczniczego w zależności od zmian niektórych liczb stałych oraz spadku witaminy A, której promotorem był Adolf Fiebig. W 1965 awansowała na stanowisko adiunkta, którym była do czasu przejścia na emeryturę 31 XII 1983 roku.
Należała do grona twórców Katedry Farmacji Stosowanej Akademii Medycznej w Gdańsku (AMG). Miała olbrzymi wkład w powstanie i rozwój pierwszej pracowni galenowej na tej uczelni. W latach 1967–1968 prowadziła szkolenia podyplomowe z postępu nauk farmaceutycznych, w okresie 1974–1976 była opiekunem magistrów farmacji ubiegających się o II stopień specjalizacji. Od 1976 roku pełniła funkcję wojewódzkiego specjalisty w dziedzinie farmacji aptecznej na terenie województwa słupskiego. Ponadto w latach 1972–1976 pełniła funkcję ławnika w Sądzie Powiatowym w Gdańsku. Była podporucznikiem rezerwy.
Przeprowadziła wieloletnie badania nad właściwościami fizykochemicznymi tranu leczniczego, które przedstawiła w publikacjach naukowych. Ponadto była autorką między innymi prac O oznaczaniu morfiny w proszku Dowera („Farmacja Polska” 1961) i Charakterystyka tranu leczniczego w zależności od zmian niektórych liczb stałych oraz spadku witaminy A („Acta Poloniae Pharmaceutica” 1966) oraz współautorką rozdziału „Postacie leków roślinnych” w podręczniku Farmacja stosowana (pod redakcją Stanisława Janickiego, Adolfa Fiebiga i Małgorzaty Sznitowskiej, wyd. 4: 2002).
Brała udział w badaniach dotyczących opracowania norm dla często używanych preparatów galenowych z krajowych surowców roślinnych, nieuwzględnionych w Farmakopei polskiej, oraz badaniach dotyczących zawartości żelaza w Extractum ferii pomati według Farmakopei polskiej. Była także członkiem zespołu przeprowadzającego badania wdrożeniowe meprobamatu i nowego leku przeciwcukrzycowego SPC-5002 w Katedrze i Zakładzie Technologii Chemicznej Środków Leczniczych, zlecone przez Zjednoczenie Przemysłu Farmaceutycznego „Polfa”.
Była członkiem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (od 1951), Zarządu Sekcji Aptek Szpitalnych, komitetu organizacyjnego IV Naukowego Zjazdu Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego (PTF) w Gdańsku (1958). Od 1949 należała do Związku Zawodowego Pracowników Służby Zdrowia przy AMG, a od lat 50. pełniła funkcję męża zaufania. W latach 1952–1954 piastowała stanowisko Sekretarza Zarządu Oddziału Gdańskiego PTF.
Odznaczona Złotym Krzyżem Zasługi (1974), Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), odznakami [ZA ZASŁUGI DLA GDAŃSKA | „Za Zasługi dla Gdańska”]] (1967), „Za Zasługi dla Województwa Słupskiego” (1980), „Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia” (1980), medalem pamiątkowym „XXX-lecia Akademii Medycznej w Gdańsku” (1976) i medalem „Zasłużonego Akademii Medycznej w Gdańsku” (1984).
Została pochowana 5 I 1996 roku na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
