KLOSE HERMANN FRIEDRICH HEINRICH, profesor Akademii Medycyny Praktycznej w Gdańsku
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[File:Hermann_Friedrich_Heinrich_Klose.jpg|thumb|Hermann Friedrich Heinrich Klose]] | [[File:Hermann_Friedrich_Heinrich_Klose.jpg|thumb|Hermann Friedrich Heinrich Klose]] | ||
− | '''HERMANN FRIEDRICH HEINRICH KLOSE''' (31 VIII 1879 Ibbenbüren, Westfalia – 19 XI 1968 Bad Eilsen), lekarz. Syn urzędnika kolejowego, w 1898 roku absolwent gimnazjum w Gütersloh, do 1903 studiował medycynę na uniwersytecie w Getyndze, tam też | + | '''HERMANN FRIEDRICH HEINRICH KLOSE''' (31 VIII 1879 Ibbenbüren, Westfalia – 19 XI 1968 Bad Eilsen), lekarz. Syn urzędnika kolejowego, w 1898 roku absolwent gimnazjum w Gütersloh, do 1903 studiował medycynę na uniwersytecie w Getyndze, następnie w Starburgu, tam też w 1903 uzyskał dyplom lekarski i doktorat. Chirurgii uczył się we Frankfurcie nad Menem u prof. Ludwiga Rehna.<br/><br/> |
− | W czasie I wojny światowej był dowódcą kompanii sanitarnej. W roku 1916 | + | W czasie I wojny światowej był dowódcą kompanii sanitarnej, odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy. W roku 1916 uzyskał habilitację we Frankfurcie nad Menem (na podstawie pracy ''Chirurgie der Thymusdrüse''). Od 1924 do 1945 kierował Oddziałem Chirurgii [[SZPITAL MIEJSKI WE WRZESZCZU | Szpitala Miejskiego]] przy Delbrückallee (ul. Dębinki), w 1935 przemianowanym na Klinikę w ramach [[PAŃSTWOWA AKADEMIA MEDYCYNY PRAKTYCZNEJ W GDAŃSKU | Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej]]. Miał duży wpływa na jej powstanie, konieczność utworzenia postulował między innymi na łamach gdańskiej prasy. Nadal jako kierownik Kliniki Chirurgii związany był następnie z powstała w 1940 roku gdańską Akademią Medyczną (Medizinische Akademie Danzig).<br/><br/> |
− | Wybitny specjalista chirurgii jamy brzusznej, sutka, grasicy i tarczycy, zajmował się też chirurgią układu moczowo-płciowego (szczególnie nerek), wykształcił wielu chirurgów. W 1938 operował w Moskwie przewodniczącego Rady Najwyższej ZSRR Michaiła Kalinina. W 1939 roku (z okazji 60. urodzin) otrzymał od [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]] [[KRZYŻ GDAŃSKI | Krzyż Gdański]]. Do września 1945 pracował w Gdańsku, następnie wyjechał do Berlina Wschodniego.<br/><br/> | + | Wybitny specjalista chirurgii jamy brzusznej, sutka, grasicy i tarczycy, zajmował się też chirurgią układu moczowo-płciowego (szczególnie nerek), wykształcił wielu chirurgów. W 1938 operował w Moskwie przewodniczącego Rady Najwyższej ZSRR Michaiła Kalinina. W 1939 roku (z okazji 60. urodzin) otrzymał od [[SENAT II WOLNEGO MIASTA GDAŃSKA 1920–1939 | Senatu II Wolnego Miasta Gdańska]] [[KRZYŻ GDAŃSKI | Krzyż Gdański]]. Do września 1945 pracował w Gdańsku, następnie (według niektórych badaczy dopiero w 1948) wyjechał do Berlina Wschodniego. Prowadził tam Klinikę Chirurgii Szpitala w Friedrich-Wilhelm-Hufeland i następnie Klinikę Chirurgii w Berlinie-Friedrichshain. Od 1951 członek wschodnioniemieckiej Akademii Nauk. Był członkiem Rady Miejskiej w Berlinie Wschodnim.<br/><br/> |
Podczas pracy w Gdańsku, w 1929, opublikował swoją najważniejszą, mającą światowy zasięg, pracę ''Die Chirurgie der Basedowschen Krankheit''. W okresie pracy w NRD, w roku 1955, opublikował ''Arzt, Natur und Kunst'', z dziedziny filozofii i medycyny. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] | Podczas pracy w Gdańsku, w 1929, opublikował swoją najważniejszą, mającą światowy zasięg, pracę ''Die Chirurgie der Basedowschen Krankheit''. W okresie pracy w NRD, w roku 1955, opublikował ''Arzt, Natur und Kunst'', z dziedziny filozofii i medycyny. {{author: MA}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Ludzie]] |
Wersja z 13:33, 17 lis 2019
HERMANN FRIEDRICH HEINRICH KLOSE (31 VIII 1879 Ibbenbüren, Westfalia – 19 XI 1968 Bad Eilsen), lekarz. Syn urzędnika kolejowego, w 1898 roku absolwent gimnazjum w Gütersloh, do 1903 studiował medycynę na uniwersytecie w Getyndze, następnie w Starburgu, tam też w 1903 uzyskał dyplom lekarski i doktorat. Chirurgii uczył się we Frankfurcie nad Menem u prof. Ludwiga Rehna.
W czasie I wojny światowej był dowódcą kompanii sanitarnej, odznaczony Krzyżem Żelaznym I klasy. W roku 1916 uzyskał habilitację we Frankfurcie nad Menem (na podstawie pracy Chirurgie der Thymusdrüse). Od 1924 do 1945 kierował Oddziałem Chirurgii Szpitala Miejskiego przy Delbrückallee (ul. Dębinki), w 1935 przemianowanym na Klinikę w ramach Państwowej Akademii Medycyny Praktycznej. Miał duży wpływa na jej powstanie, konieczność utworzenia postulował między innymi na łamach gdańskiej prasy. Nadal jako kierownik Kliniki Chirurgii związany był następnie z powstała w 1940 roku gdańską Akademią Medyczną (Medizinische Akademie Danzig).
Wybitny specjalista chirurgii jamy brzusznej, sutka, grasicy i tarczycy, zajmował się też chirurgią układu moczowo-płciowego (szczególnie nerek), wykształcił wielu chirurgów. W 1938 operował w Moskwie przewodniczącego Rady Najwyższej ZSRR Michaiła Kalinina. W 1939 roku (z okazji 60. urodzin) otrzymał od Senatu II Wolnego Miasta Gdańska Krzyż Gdański. Do września 1945 pracował w Gdańsku, następnie (według niektórych badaczy dopiero w 1948) wyjechał do Berlina Wschodniego. Prowadził tam Klinikę Chirurgii Szpitala w Friedrich-Wilhelm-Hufeland i następnie Klinikę Chirurgii w Berlinie-Friedrichshain. Od 1951 członek wschodnioniemieckiej Akademii Nauk. Był członkiem Rady Miejskiej w Berlinie Wschodnim.
Podczas pracy w Gdańsku, w 1929, opublikował swoją najważniejszą, mającą światowy zasięg, pracę Die Chirurgie der Basedowschen Krankheit. W okresie pracy w NRD, w roku 1955, opublikował Arzt, Natur und Kunst, z dziedziny filozofii i medycyny.