THORN, kanonierka (1823)
(Utworzył nową stronę „{{web}} „THORN”, drewniana kanonierka {{author: OM}} Category: Hasła w przygotowaniu”) |
|||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{web}} | {{web}} | ||
| − | „THORN”, drewniana kanonierka | + | '''„THORN”''', drewniana kanonierka wiosłowo-żaglowa zbudowana dla pruskiej marynarki wojennej na [[LASTADIA | Lastadii]] pod kierunkiem [[KLAWITTER JOHANN WILHELM | Johanna Wilhelma Klawittera]]. Był to pierwszy okręt wojenny zbudowany w Gdańsku od XVII wieku. Zaprojektowana została przez byłego oficera marynarki szwedzkiej Longégo, który został pierwszym jej dowódcą. Zamówiona w 1819 roku, zwodowana 21 VII 1823, w służbie od 24 VIII 1823 roku. W ciągu miesiąca została przeprowadzona wodami śródlądowymi (Wisłą, Notecią, Wartą i Odrą) do Berlina, gdzie podjęła służbę jako jednostka szkolna przy Garde-Pionierkaserne (koszary pionierów gwardii). 30 IX 1823 przekazana nowoutworzonemu Garde-Marinier Regiment (pułku piechoty morskiej gwardii), stacjonowała na Szprewie w Poczdamie. W 1828 przebazowana do Torunia (na którego cześć nosiła nazwę), w 1836 powróciła do Gdańska, gdzie pozostała do końca służby. 11 VII 1840 sprzedana za 50 talarów i rozebrana. <br/><br/> |
| − | {{author: OM}} | + | Wyporność pełna 27,7 t; wymiary: długość 16,44 m; szerokość 5,02 m; zanurzenie 0,4 m; 16 wioseł, żagiel, prędkość maksymalna około 3 węzły; uzbrojenie: 2 odprzodowe żelazne działa 12-funtowe produkcji brytyjskiej, moździerz 10-funtowy, rakietnica Congrave'a; załoga: 11 do 16 ludzi, mogła zabrać na pokład około 30 żołnierzy. {{author: OM}} [[Category: Encyklopedia]] [[Category: Życie miasta]] |
| − | [[Category: | + | |
Wersja z 21:19, 13 lis 2019
„THORN”, drewniana kanonierka wiosłowo-żaglowa zbudowana dla pruskiej marynarki wojennej na Lastadii pod kierunkiem Johanna Wilhelma Klawittera. Był to pierwszy okręt wojenny zbudowany w Gdańsku od XVII wieku. Zaprojektowana została przez byłego oficera marynarki szwedzkiej Longégo, który został pierwszym jej dowódcą. Zamówiona w 1819 roku, zwodowana 21 VII 1823, w służbie od 24 VIII 1823 roku. W ciągu miesiąca została przeprowadzona wodami śródlądowymi (Wisłą, Notecią, Wartą i Odrą) do Berlina, gdzie podjęła służbę jako jednostka szkolna przy Garde-Pionierkaserne (koszary pionierów gwardii). 30 IX 1823 przekazana nowoutworzonemu Garde-Marinier Regiment (pułku piechoty morskiej gwardii), stacjonowała na Szprewie w Poczdamie. W 1828 przebazowana do Torunia (na którego cześć nosiła nazwę), w 1836 powróciła do Gdańska, gdzie pozostała do końca służby. 11 VII 1840 sprzedana za 50 talarów i rozebrana.
Wyporność pełna 27,7 t; wymiary: długość 16,44 m; szerokość 5,02 m; zanurzenie 0,4 m; 16 wioseł, żagiel, prędkość maksymalna około 3 węzły; uzbrojenie: 2 odprzodowe żelazne działa 12-funtowe produkcji brytyjskiej, moździerz 10-funtowy, rakietnica Congrave'a; załoga: 11 do 16 ludzi, mogła zabrać na pokład około 30 żołnierzy.
